Beowulf Review

Ubisoft leverde bij de Xbox 360 launch een goede filmgame af: Peter Jacksons King Kong. Veel filmgames stellen meestal teleur, omdat er sprake is van afgeraffeld werk betreffende een halende deadline. Geldt dit ook voor Beowulf of heeft Ubisoft weer een succesje te pakken?

Onvoldoende?
Laat ik voor de verandering direct maar met de deur in huis vallen: Beowulf weet bij lange na niet te evenaren wat Ubisoft wist te bereiken met Peter Jacksons King Kong. Een succesje hebben ze dan ook niet te pakken, want zo goed doet de game het helemaal niet. Veel reviewers hebben het spel al een onvoldoende gegeven, maar is dit terecht? Nee, dat is het niet. Beowolf is geen topper maar geen onvoldoende waardig en dat zal in deze review verder uitgelegd worden.

Heldenepos zorgt voor inspiratie
Beowulf is al een eeuwenoude heldenepos dat door de jaren heen voor veel inspiratie heeft gezorgd in diverse kunstdisciplines. Een paar jaar terug verscheen er een film en onlangs verscheen in de grote bioscooptheaters een nieuwe remake van Beowulf met in de hoofdrol niemand minder dan Angelina Jolie. Beowulf the Game is verschenen naar aanleiding van die film en het leuke is dat je in dit spel 30 jaar uit Beowulf’s leven speelt die je niet in de film ziet. Daarmee is het geen simpele kopie van de film, maar voegt het juist iets toe en dat is pluspunt nummer één.

In het spel kruip je dus in de huid van Beowulf, voor de mensen die het nog niet weten: dit is een legendarische Noorse krijger met de kracht van 30 mannen. Volgens de handleiding is hij ‘arrogant, destructief, egocentrisch en verslaafd aan roem en rijkdom.’ Je taak is in ieder geval om in Denemarken een bloeddorstig monster een kopje kleiner te maken. Ondertussen is de verleiding groot om te bezwijken voor de macht waardoor je jezelf op de troon terugvindt. Je moet je Thanes, de mannen die onderdeel zijn van jouw leger, leiden en meehelpen in allerlei bloederige veldslagen. Aan het einde van het spel zul je dan te weten komen wat voor held jij eigenlijk bent: een moordend monster of een heldhaftige koning?

Het is een interessant verhaal, het nadeel in de game is echter dat er soms teveel informatie in wordt gestopt om bij te dragen in dit verhaal, waarbij je weer onderbroken wordt door een stukje fragment of dialoog, terwijl je eigenlijk gewoon liever door zou willen vechten. En op andere momenten is de overgang tussen de verhaallijnen helemaal niet duidelijk in kaart gebracht en vraag je je af waarom je op een bepaalde bestemming bent. Dit begint direct al als je het spel opstart. Je begint dan als Beowulf op het strand en moet je in een soort van race het opnemen tegen ene Brecca waarbij het totaal niet duidelijk is waarom.

Bloederige scènes
Op zich is dit soort (on!)logica jammer, maar niet heel nadelig want Beowulf is een hack en slash game en dit spel, koop je toch uiteindelijk voor de grotere bloederige veldslagen. Het bloed vloeit rijkelijk in deze game en hoewel je aan de ene kant kunt stellen dat dit (grafisch) nooit helemaal tot een hoogtepunt komt omdat het misschien een beetje over de top is, moet je niet vergeten dat in die tijd krijgers gewoon zo gruwelijke, lomp en bloederig waren en daarmee geeft het naar mijn idee een stukje realiteit weer. De gevechten zelf zijn overigens heel tof. Je hebt te maken met allerlei vijanden, dieren, mensen en andere angstaanjagende wezen, die je tot moes mag slaan.

Vechtmanieren
Hoewel de game al snel repetitief aandoet, wat je toch al snel hebt met een hack en slash game, zijn er diverse manieren om je vijanden te doden en daardoor is er nog wel enige mate van diversiteit. Allereerst kun je gebruik maken van je vuisten, want je hebt de kracht van 30 man. Met je handen kun je je vijanden gewoon meppen, maar wat er spectaculairder uitziet, is om ze vast te grijpen. Als je je tegenstander eenmaal vast hebt, kun je daarna zijn wapen stelen (mits hij er uiteraard één op zak heeft), hem verzwakken of hem gooien of verpletteren. In het begin ziet dit er uitermate tof uit waarbij het bloed rijkelijk vloeit, toch heb je het al snel gezien, ben je je ervan bewust dat dit meer tijd in beslag neemt dan als je gewoon gebruik maakt van de optie om erop los te hakken met een wapen.

Beowulf beschikt namelijk over een groot arsenaal aan wapens. Op je weg vind je allerlei wapens die je op kunt pakken en waarvan je dus gebruik kunt maken. Soms is het irritant dat je midden in een groot gevecht je wapen in je vijand steekt waardoor je, met pak hem beet nog 20 vijanden te gaan, weer over moet gaan op je vuisten. Het mag vervelend zijn, anderzijds is dit wel weer realistisch bekeken. Toch komt het vechten niet anders erop neer dan dat je hoofdzakelijk loopt te drukken op twee knoppen waarmee je de acties uitvoert. Soms is het handig om nog een extra knop in te drukken, om te blocken of even te draaien aan een trigger, maar dit hoeft niet altijd. Wil je de variatie erin houden, kun je beter alles maar wel met elkaar combineren. Er zijn dus een aantal mogelijkheden en de besturing werkt daarbij prima.

Heroïsche Order Interface
Overigens vecht je niet altijd alleen want zoals ik zo straks al aangaf heb je te maken met Thanes. Dit zijn Beowulfs’ bondgenoten en aan deze mannen dien jij leiding te geven. Eerst heb je er een paar onder je hoede maar uiteindelijk zul je een heel leger hebben van 12 volgelingen. Zij vechten dus samen met je, maar wat een hele toffe toevoeging aan de game is, is de Heroïsche Order Interface. Dit is een systeem dat je veelal in situaties moet gebruiken om je mannen orders te geven. Als je een knop indrukt, verschijnt er een cirkel in je scherm en door twee knoppencombinaties te variëren op het juiste ritme, krijg je de taak wel of niet voor elkaar. De één zal dit zien als een hinderlijk irritant systeem, wat beter uit het spel gelaten had kunnen worden of enkel zorgt voor vertraging. Een andere groep, waaronder ik, vind het een juist een pluspunt aan het spel.

Erg sfeervol
Je krijgt daadwerkelijk het gevoel alsof je onderdeel bent van een team en er niet alleen voor staat. Sowieso is de sfeer van de gehele sfeer uitermate sterk. De muziek is zo meeslepend en klinkt heroïsch in de oren dat je je als een ware held voelt met je controller in je vingers. En als je samen met je mannen een krijgerslied zingt, krijg je de neiging een biertje te pakken en in je kamer mee te gaan brullen. Hoewel de zin die Beowulf vaak schreeuwt ‘I don’t need weapons to kill you!’, vaak wordt herhaald, blijft het gewoon goed en uitdagend klinken waardoor je gewoon mannetjes in de pan wilt hakken.

Het enige waar je wel bij uit moet kijken als je dit doet, is dat je niet té enthousiast wordt. Beowulf beschikt namelijk over een blinde woede die je tijdens het spel op elk willekeurig moment kunt inschakelen. Je scherm wordt roodgekleurd en als een bloeddorstig monster ga je je vijanden te lijf en ben je supersterk. Het is wel realistisch want ook je Thanes kun je hiermee op zeep helpen, en als die allemaal dood zijn, ben jij automatisch ook dood en mag je opnieuw beginnen.

>

Onnodige irritaties door slechte afwerking
Dit is enerzijds realistisch bekeken, anderzijds was het niet nodig geweest. Het punt is dat het spel grafisch gewoon niet goed oogt en het lijkt alsof omgevingen, vijanden maar ook je eigen mannen veelvuldig zijn gekopieerd. Als je mannen wat meer persoonlijke karakters waren geweest, had je ze makkelijker kunnen onderscheiden van je vijanden. Het grootste nadeel is sowieso misschien wel hoe de game oogt. Juist omdat omgevingen niet verfijnd zijn weergegeven, is het soms een raadsel waar je heen moet. Moerassen lijken één grote slijmerige modderzooi maar waar is de weg? Dit zorgt soms wel voor onnodige irritaties.

Strijden voor even is leuk
Maar al met al weet Beowulf eerder te vermaken dan te irriteren. Het is geen toppertje van Ubisoft zoals ze dit wisten te bewerkstelligen met Peter Jackson’s King Kong maar het is ook zeker niet één groot drama. Als jij geen hack en slash fan bent, hoef jij deze game sowieso niet in huis te halen, want het draait enkel om veldslagen. Maar houd jij er wel van, is het een idee om dit spel aan te schaffen, want er is enige vorm van afwisseling door de diverse wapens, mogelijkheden tot vechten en de toevoeging van het Heroïsche Order Interace. De vraag is wel hoe lang je dit leuk blijf vinden, omdat het elke episode weer een beetje van hetzelfde is. Replaywaarde is er niet (spel heb je binnen zes uren uitgespeeld!)en een coöpmogelijkheid ontbreekt. Mijn advies: koop het in en budgetbak, want strijden voor even is best leuk.