Bastion Review

In 2010 onthulde debuterend ontwikkelaar Supergiant Games op de Penny Arcade Expo de game Bastion en werd daar beladen met nominaties en prijzen. Werd dit debuut van de verse ontwikkelingsstudio terecht bejubeld, of was er te vroeg gejuicht?

In Bastion beleef je het verhaal van ‘The Kid’, een onschuldige jongen die op een dag wakker wordt en ontdekt dat zijn wereld kapot is. Overal om hem heen lijkt de wereld letterlijk weg te zijn gevallen. Al lopend verschijnt er voor zijn voeten een pad en al gauw leidt dit pad hem naar ‘The Bastion’, een veilige haven in een verrotte wereld. Het is aan The Kid om The Bastion weder op te bouwen en te herstellen, zodat het opnieuw in volle glorie te bewonderen valt. Natuurlijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan, want hij moet daarvoor talloze levels doorlopen, die elk gevuld zijn met monsters.

Een hypnotiserende verteller
Tijdens dit avontuur word je begeleid door een verteller. Niet zomaar een verteller, maar een hypnotiserende, diepe stem die reageert en anticipeert op alles wat er gebeurt. De orenstrelende stem vertelt wat The Kid denkt, doet en gaat doen, waardoor de game een filmisch gevoel krijgt. Je beleeft het spel net zozeer als dat je het speelt. Bovendien respondeert de verteller op jouw handelingen en ontstaat er dus een enigszins persoonlijk verhaal. Het levert een bijzondere ervaring op die jou, de speler, in een bijzondere positie plaatst; die van aanschouwer én hoofdpersoon.

Om de ervaring kracht bij te zetten, is Bastion voorzien van een prachtige, handgetekende stijl. Het geheel heeft een schilderachtig karakter vol kleur en aangename, passende animatie. Vanuit het hoge camerastandpunt, zoals Diablo dat ook heeft, wekt het de indruk naar een interactief schilderij te kijken. In de cutscènes, die slechts bestaan uit enkele tekeningen, krijgen de personages en voorwerpen wat extra persoonlijkheid en detail. Dit alles mengt perfect met de bijzondere verhaalvertelling en maakt de game tot een heerlijk avontuur om je helemaal in onder te dompelen.

Vechten voor je leven
Gedurende dat avontuur moet natuurlijk wel het een en ander gedaan worden. Voor The Kid komt dat neer op het afmaken van honderden monsters. Om zich af te weren, heeft de jonge held twee wapens: een mêlee- en een afstandswapen. Zo bemachtig je al gauw een revolver en een hamer om de vele boze vijanden het leven zuur te maken. In vrijwel elk level speel je nieuwe wapens vrij, waardoor je continu kunt experimenteren. Daarbij is het fijn dat elk wapen net iets anders werkt, wat uitdaagt je tactiek voortdurend aan te passen. Een bijkomend voordeel is het voor de broodnodige variatie zorgt, aangezien je voornamelijk zult hakken en schieten. Door dat met steeds verschillende wapens te doen, gaat dat nauwelijks vervelen.

De verveling wordt verder tegengegaan door de vele verschillende vijanden, die elk een eigen strategie vereisen. Denk bijvoorbeeld aan een monster dat als een bezetene op je afstormt, of een plant met een schild waar niet zomaar door heen te slaan is. Je zult bij elke vijand een andere aanval moeten uitvoeren. Door middel van een XP-systeem is het verder mogelijk een aantal drankjes vrij te spelen, die aan The Kid bepaalde voordelen meegeven. Die voordelen mag je zelf bepalen, wat het mogelijk maakt je speelstijl nog beter aan je wensen aan te passen. In Bastion kun je dus spelen zoals jij dat wilt.

Een tikkeltje makkelijk
Toch moet gezegd worden dat de game een tikje aan de makkelijke kant is. Dat betekent niet dat er geen lastige stukjes zijn of dat je scherm nooit volstaat met vijanden, maar dat je over het algemeen weinig moeite zult ondervinden het einde van een level te behalen. De reden hiertoe is het feit dat het vrij makkelijk is healthpotions te vinden. Daarnaast krijg je enkele ‘continues’, waardoor zelfs de dood niet meteen het einde is. Wees echter niet bang dat je daardoor geen waar voor je geld krijgt, want met een avontuur van zo’n zes uur heeft Bastion een prima lengte. Verder ontgrendel je na het uitspelen de ‘New Game Plus’-modus, compleet met extra content.

Bovendien heeft Supergiant Games een ingenieus systeem bedacht waarmee je de moeilijkheid kunt verhogen. Op een gegeven moment in het spel kun je een tempel openen waar je verscheidene goden kunt vereren. Maar dat zijn niet zomaar goden! Het zijn namelijk kwaadaardige goden die het jou moeilijker zullen maken. Daar staat tegenover dat je grotere beloningen krijgt voor het uitspelen van een level. Op die manier kun je dus op subtiele wijze de moeilijkheidsgraad aanpassen. Helaas doet deze mogelijkheid pas na verloop van tijd zijn intrede, waardoor de game zeker in het begin een beetje aan de makkelijke kant is.

Een heerlijke beleving
Alle eer die Bastion vanaf begin af aan kreeg toegeworpen, is terecht. Het is een fascinerende ervaring, die door middel van de actieve én reactieve vertelling een geweldige sfeer creëert. Die sfeer wordt versterkt door de prachtige handgetekende stijl, die een schilderachtig tintje aan de game meegeeft. Het feit dat er gedurende het spel zo veel verschillende wapens te bemachtigen zijn, voorkomt dat het buttonbashen erg vervelend wordt en het is dan ook enkel jammer dat de moeilijkheidsgraad in het begin aan de lage kant is. Desondanks is Bastion simpelweg een heerlijke game die absoluut gehoord, gezien en gespeeld moet worden.