Apache: Air Assault Review

Het is slechts zelden dat een game zich volledig baseert op één enkel voertuig, laat staan een helikopter. Activision plaatst je dan ook achter de stuurknuppel van enkele realistische helikopters en het is aan jou om de tegenstand vakkundig neer te knallen.

Wie houdt van games waarbij je constant door de lucht kan vliegen, heeft niet erg veel keus en zal waarschijnlijk in september Tom Clancy’s H.A.W.X. 2, een spel dat focust op straaljagers, in huis hebben gehaald. Er zijn echter nog heel wat meer vliegende voertuigen om te ontdekken en daarom laat Activision ons kennismaken met gevechtshelikopters in Apache: Air Assault. Het spel is ontwikkeld voor liefhebbers van het betere schiet- en vliegwerk en dus werd er gevreesd voor een ingewikkelde besturing. Wij gingen onlangs aan de slag met de gevechtshelikopters van Activision en hoopten op een veilige landing.

Gebrekkig verhaal
Apache: Air Assault bevat meer dan vijftien missies, maar het valt al snel op dat deze missies geen bindende verhaallijn hebben. Voordat je van start gaat, krijg je erg veel tekst om te lezen. Deze tekst bevat het verhaal en hier kun je perfect uit afleiden wat je precies zult moeten doen. Helaas is het allemaal erg onduidelijk en weet je vaak niet waarom je bepaalde basissen moet vernietigen, waardoor je daden vaak erg nutteloos lijken.

Gelukkig bevatten de missies erg veel actie waardoor je nooit lang stil zult staan bij het gebrekkige verhaal. Tijdens het spelverloop krijg je de controle over een assortiment Apache helikopters die telkens een andere techniek vereisen. Sommige helikopters stijgen langzamer op of reageren sneller en hier moet je steeds rekening mee houden wanneer je in het heetst van de strijd aan het vechten bent. Het is best wel jammer dat je verplicht wordt om met bepaalde helikopters te vliegen, maar dit is begrijpelijk aangezien de singleplayer je naar verschillende wereldstreken brengt.

Repetitief
De helikopters dragen ook een beperkt aantal kogels met zich mee en dus moet je er verstandig mee omspringen. Zowel de Hellfire als de Hydra raketten leveren een bevredigende ontploffing op wanneer je vijandige tanks moet uitschakelen. Voor de infanterie kun je dan weer beter gebruik maken van het 30mm geweer. Dit is erg amusant en realistisch, het is dan ook jammer dat de singleplayer niet veel afwisseling te bieden heeft. Het landschap verandert en ook de troepen krijgen een ander uiterlijk, maar dat neemt niet weg dat je steeds hetzelfde moet doen. Het plezier is dan ook snel voorbij als je voor de zoveelste keer een huis moet opblazen.

Realisme
Apache: Air Assault is dan ook absoluut niet gemaakt voor de gemiddelde gamer. Dit is een spel voor echte helikopterfanaten en dat kun je merken aan elk aspect van de gameplay. De meeste games die zich in het luchtruim begeven zijn erg eenvoudig te besturen, maar voor Air Assault zul je heel wat moeten oefenen. Het ontwijken van raketten, traag op dezelfde hoogte vliegen terwijl je tegenstanders omver maait en het uitkijken voor bergtoppen, het is geen eenvoudige klus en dat heeft alles te maken met de realistische weergave. De helikopter gaat dan ook traag van start en het is daarna een hele klus om snel weer af te remmen. De besturing werkt naar behoren maar het voelt aan alsof een joystick handiger was geweest.

Vrije Vlucht
De multiplayer bestaat uit een reeks co-op missies waarbij je ongeveer dezelfde opdrachten krijgt als in de singleplayer. De leukste mappen bestaan eruit om aankomende vijanden neer te halen tot je basis wordt overrompeld. Goed samenwerken is de boodschap, anders moet je geen goede afloop verwachten. Tussen al dit geweld zou een meer competitieve game modus erg welkom zijn. Het is dan ook jammer dat je geen luchtgevechten met andere spelers kunt houden. Het valt ook op dat er online erg weinig spelers te bespeuren zijn, en dat kan toch echt niet voor een spel dat pas verschenen is. Je kunt dus maar beter gezellig met een vriend samen voor het scherm gaan zitten om tesamen een hele reeks vijanden om te brengen.

Misschien dat iedereen zich aan het vermaken is met de Free Flight modus. Dit is misschien nog wel het leukste onderdeel van Apache: Air Assault aangezien je hier veel vrijheid krijgt. Hier kun je met een helikopter naar keuze vliegen door verschillende mooie gebieden. Het aantal vijanden is zelf in te stellen en ook het tijdstip van de dag is een keuzemogelijkheid. Let wel op, want het gevaar dreigt dat je ettelijke uren wordt opgeslorpt door Free Flight.

Het zit in de details
En dat is helemaal niet erg, want door de mooie graphics zou je haast denken dat je echt aan het vliegen bent. De helikopters zijn erg mooi weergeven en zijn uiteraard volledig gebaseerd op echte exemplaren. De terreinen kennen meer dan genoeg details met bosjes, bomen en smaakvolle huizen die ook mooi blijven wanneer je vanaf verschillende hoogtes naar beneden kijkt. Dit alles zou natuurlijk niets zijn zonder het geluid, dat best wel goed is. De mooie ontploffingen gaan gepaard met even mooie geluidseffecten, maar dit is niet altijd het geval. Soms hoor je gewoon geen ontploffing en dat is op zijn minst vreemd te noemen. Ook de stem die je voorziet van al je opdrachten, is te flets.

Ideaal voor vliegfanaten
Apache: Air Assault is het ideale spel voor iedereen die als kind al met speelgoedhelikoptertjes speelde. Hoewel de singleplayer je enkel repetitieve opdrachten laat uitvoeren, zul je met de Free Flight modus kunnen doen wat je wil. De co-op modus weet ook enkele uurtjes toe te voegen maar het is wel een schande dat er zo weinig mensen online zijn. De besturing is zeker niet perfect en de realistische gameplay maakt het je ook niet eenvoudiger. Air Assault is dan ook niet toegankelijk voor iedereen en zal enkel gespeeld moeten worden door vliegfanaten.