Alan Wake Review

Een schrijver die zijn eigen schrijfsel beleeft nadat hij het heeft geschreven, maar zich niet meer herinnert het te hebben geschreven. Is dat genoeg om geschiedenis te schrijven of kan Alan Wake dat op zijn buik schrijven?

De succesvolle schrijver Alan Wake krijgt al jaren geen letter op papier. Alan zelf zit er niet zo mee, maar zijn vrouw Alice maakt zich zorgen. Daarom regelt zij een vakantie naar het pittoreske dorpje Bright Falls. Hoewel Alan gewoon van zijn vakantie wil genieten, heeft Alice hele andere plannen. Bright Falls is een geweldige plek om inspiratie op te doen en zij hoopt dan ook dat Alan weer achter zijn typemachine verdwijnt.

Het duurt echter niet lang voordat Alan de schrik van zijn leven krijgt, want Alice wordt ontvoerd uit hun vakantiehuisje en een donker meer in getrokken. Alan duikt haar nog achterna, maar tevergeefs, want een paar seconden later wordt hij wakker achter het stuur van zijn verongelukte auto terwijl die gevaarlijk over een klif bungelt. Alan weet nog te ontsnappen, maar heeft geen idee hoe hij in deze situatie verzeild is geraakt. Hij besluit op zoek te gaan naar mensen die hem kunnen helpen en daar begint het verhaal dat door Alan zelf geschreven is, ook al weet hij dat zelf niet.

Beleef je eigen verhaal
Gelukkig liggen er overal door Bright Falls manuscriptpagina’s verspreid van het verhaal dat Alan beleeft. Wanneer je een pagina van het manuscript vindt, dan kun je al lezen wat je te wachten staat. Dit is echter wel zo gedaan dat het nog steeds spannend is. Als jij een pagina vindt waarop staat verteld dat er iemand in het nabij gelegen huisje wordt aangevallen, dan loop je natuurlijk niet fluitend naar binnen. En ook is het mogelijk dat je een pagina over het hoofd hebt gezien, en er eerst nog heel wat anders gebeurt. Als je dan op het huisje afloopt kun je nog voor verrassingen komen te staan.

Misschien word je wel vanuit het niets aangevallen, wanneer je vol zelfvertrouwen op je doel afgaat. Of raak je in paniek wanneer de deur op slot blijkt te zijn, en van binnen een schreeuw komt. Bovendien liggen niet alle pagina's op volgorde verspreid. Dus je kunt ook iets lezen wat pas veel later gebeurt in het verhaal, waardoor een situatie anders uit kan pakken dan je verwacht had. Alan Wake kan daardoor behoorlijk spannend zijn en maakt haar naam als actie thriller ook meer dan waar.

Indrukwekkende verzameling
Je krijgt met de manuscriptpagina’s ook niet het hele verhaal voorgekauwd. Er zijn dan wel 106 pagina’s om te verzamelen, maar de meeste bladzijden liggen niet op je pad. Als je alle pagina’s wilt verzamelen zul je goed op je hoede moeten zijn. Sommige pagina’s liggen echt goed verstopt, zoals ergens in de bosjes ver van het pad. En Alan Wake is nou niet de game waarin je in het donker van het pad afdwaalt om door de bosjes te gaan snuffelen.

Als je toch besluit op verzameltour te gaan in Alan Wake dan heb je heel wat om te vinden. Naast de manuscriptpagina’s liggen er ook een honderdtal thermoskannen door Bright Falls verspreid. Ook zul je ieder televisieprogramma kunnen bekijken en alle radioshows beluisteren. Er is dus ontzettend veel te doen als je de speurneus wilt uithangen, maar dat is nog niet eens alles. Een van de nuttigste dingen die je kunt verzamelen in Alan Wake zijn de verborgen kisten. Deze verborgen kisten zijn als het ware een overlevingspakket voor in het donker.

Bang in het donker...
Nou vertrouwen wij er wel op dat de meeste van jullie niet meer bang zijn in het donker. Maar als je in Bright Falls rondloopt, mis je toch al snel je nachtlampje. In het donker ben je namelijk niet veilig, want in de duisternis leven de Taken. De Taken zijn inwoners van het dorpje, overgenomen door de Darkness. Wanneer bewoners veranderd zijn in Taken is er geen hoop meer voor hen. Ze veranderen in moordlustige wezens. Helemaal in schaduwen gehuld, zullen ze er alles aan doen om mensen die door het donker dwalen af te maken. Ze zijn maar met één ding te stoppen, en dat is licht.

...bang in het licht
Na zonsondergang is er geen reden om buiten rond te dwalen tenzij je van plan bent je eigen graf alvast te graven. Je kunt wel voor de Taken wegrennen en hun aanvallen ontwijken, maar hier win je alleen maar een beetje tijd mee. Wil je echt een einde maken aan de Taken dan zul je licht mee moeten nemen. Het handigst is dan een zaklantaarn en die zul je ook het meest gebruiken in de game. Door op de Taken te schijnen verjaag je de schaduwen en kun je ze schade toebrengen. Een kogel door het hoofd is heel effectief, maar je kunt ze ook een overdosis aan licht geven.

Een flashbang kan enkele Taken tegelijk ombrengen, maar het spectaculairste wapen is toch wel de flare gun. Wanneer je door een groepje Taken belaagd wordt, kan een flare uit dit pistool je daar in één klap vanaf helpen. Een geweldige lichtexplosie volgt en de Taken vallen bij bosjes neer.

Al dit lichtspektakel ziet er erg indrukwekkend uit. Ontwikkelaar Remedy heeft goed gekeken naar het vallen van licht en schaduw. Overdag schijnt de zon mooi aan de hemel, maar ook ’s nachts komt het licht, en het gebrek daaraan, goed over. Hoe de maan door de bomen schijnt, hoe de lichtstraal uit jouw zaklantaarn de duisternis verlicht, hoe de mist het licht vervormt, het ziet er allemaal prachtig uit.

Het is duidelijk dat in het licht veel werk heeft gezeten en dat zal er misschien ook voor gezorgd hebben dat er minder op de animaties gelet is. De soms wat houterige animaties steken een beetje af tegen de rest, maar zijn nog steeds beter dan in vele andere games. En het is ook goed om te horen dat Remedy al bezig is om deze animaties een beetje op te poetsen. Met de eerste downloadbare content komt namelijk meteen een update voor de animaties, waarmee dit probleem verholpen wordt.

Net als TV, maar zonder reclame!
Voor Alan Wake is veel inspiratie gezocht bij televisieseries als Lost en Twin Peaks. En dit is ook goed te merken in de game. Het spel is opgedeeld in episodes en iedere episode begint met een korte samenvatting wat er eerder allemaal is gebeurd, zoals we gewend zijn van een TV-serie. Als je de game dus even hebt weggelegd, zit je zo weer in het verhaal door deze geheugensteuntjes.

In elke episode wordt een deel van het mysterie rondom Alan Wake opgelost en stapje voor stapje kom je dichter bij de waarheid. Iedere episode sluit af met een cliffhanger, waardoor je eigenlijk zo snel mogelijk met de volgende episode begint. Je blijft de gehele game aan de buis gekluisterd totdat je eindelijk weet wat er aan de hand is in Bright Falls.

Een andere reden om Alan Wake te blijven spelen is de muziek. Ook hier zie, of beter gezegd hoor, je de invloeden van televisieseries. De opzwepende muziek houd je de hele game op het puntje van je stoel. Als je midden in de nacht door een donker bos loopt, kun je nog genieten van de geluiden van het nachtleven. Dit duurt echter nooit lang, want zodra je aangevallen wordt door de Taken blaast de bombastische muziek uit de boxen. Ook het geluid bij verschillende schrikeffecten is zo ontzettend goed gekozen, dat je beter wat tape bij de hand houdt om dat gat in de lucht naderhand weer dicht te plakken.

Alan Wake is dan ook zeker geen game voor bangeriken. Wij raden trouwens aan om deze game vooral lekker in het donker te spelen. Het beklemmende gevoel wanneer de Taken op je af komen, komt dan extra goed over. Maak je maar geen zorgen dat je de weg kwijt raakt op de controller omdat het te donker is, de besturing in de game ligt heel voor de hand. Iedereen die wel eens een controller gebruikt heeft, zal meteen doorhebben hoe het werkt.

GTA: Bright Falls
Hoewel je het grootste deel van Alan Wake te voet doorloopt, is het soms mogelijk om in een auto te stappen. Remedy liet al eerder weten dat Alan Wake ooit een sandbox game zou worden. De uiteindelijke game heeft daar eigenlijk alleen het autorijden aan overgehouden. Op bepaalde punten in de game stap je achter het stuur om snel van punt A naar punt B te komen. Onderweg kom je nog de nodige Taken tegen die uitstekend als bowlingpinnen fungeren. Eerst jaag je de schaduwen weg met de koplampen van de auto en daarna veeg je met de ruitenwissers het opspetterend bloed van de voorruit. Dit is een erg leuke afwisseling en houdt de gameplay fris en fruitig.

Conclusie
Alan Wake is dan wel vergeten dat hij dit verhaal zelf heeft geschreven, maar als hij de game zou spelen, dan heeft hij meteen wel door hoe briljant hij is. De game zit heel goed in elkaar en weet te overtuigen. Ontwikkelaar Remedy Entertainment brengt op een originele manier een meesterlijk verhaal waardoor je steeds in spanning aan een volgende episode begint. Ook het spel tussen licht en donker is prachtig verzorgd. We hebben er jaren op moeten wachten, maar dat is het dan ook waard geweest en Alan Wake schrijft zich alvast in voor de titel Game van het Jaar 2010.