We Happy Few Preview - Imperfectie in een schijnbaar perfecte wereld

We Happy Few is een survivalgame in een wereld vol drugs en waanverschijningen. De game is nu middels early-acces speelbaar, en geeft je een idee van wat het eindproduct moet worden. Smaakt het naar meer? Lees het in de We Happy Few preview.

Stel je voor, je leeft in een wereld waar alles helemaal perfect is. Iedereen is vrolijk, alles ziet er kleurrijk uit en het leven lacht je toe. Dat is echter alleen zo als je regelmatig een pil slikt die dit voor je doet. Sla je een dosis over, dan krijg je te zien hoe de wereld er werkelijk aan toe is. En dat is een stuk minder aangenaam dan je in eerste instantie zou denken.

In die paar zinnen kun je de kern van We Happy Few goed samenvatten. In deze We Happy Few preview speel je als Arthur Hastings, een doodnormale harde werker uit het stadje Wellington Wells. Alles loopt op rolletjes, totdat je besluit om jouw portie Joy – de eerdergenoemde drug – eens over te slaan. Hierdoor begin je de wereld om je heen te zien zoals ie echt is, en verander je in een zogenoemde downer.

De bewoners krijgen door dat je jouw Joy niet meer slikt, en al gauw kom je terecht in een afgezet deel van de stad. Hier moet je samen met de andere downers maar zien te overleven. Echter niet als het aan Arthur ligt Aan jou de zware taak om te ontsnappen uit het vervallen gedeelte van de stad, en terug te keren naar de ‘normale’ beschaafde wereld.

Hoewel het bovenstaande verhaal doet geloven dat de We Happy Few preview reeds een heel verhaal bevat, is dat in de praktijk toch net iets anders. De We Happy Few preview die momenteel uit is bevat behalve de bovengenoemde proloog nog geen verder plot. Wel kun je kennismaken met de kern van de gameplay die ook in het eindproduct aanwezig zal zijn.

Een groot deel daarvan bestaat uit het overleven in de stad zelf. Zo heeft Arthur een aantal basisbehoeften die moeten worden voorzien. Zo heeft de arme man dikwijls honger, en ook wat drinken op zijn tijd is geen overbodige luxe. Lukt het je niet om aan deze behoeften te voldoen, dan gaat Arthur onverbiddelijk dood. Heb je daarbij permadeath aanstaan, dan kun je meteen helemaal opnieuw beginnen.

Je merkt het al, We Happy Few is zeker geen makkelijke game. Je moet constant de behoeften van jouw karakter in de gaten houden. En dat terwijl je ook nog eens op moet passen voor al het gespuis dat zich verschanst in de vele vernielde huizen van het armzalige deel van Wellington Wells. Niet iedereen is helemaal bij zijn volle verstand, wat dikwijls resulteert in knokpartijen.

Gelukkig is daar de mogelijkheid om stealth toe te passen, en deze ietwat gestoorde figuren te mijden. Zo kun je door huizen sluipen om voorraden te plunderen, zonder dat je ook maar een keer gespot wordt. Als het lukt voel je je enorm voldaan. Gaat het echter fout, dan resulteert dat dikwijls in de dood.

De We Happy Few preview voelt door de bovenstaande punten soms wel aan als een hele moeilijke game. Met een volle maag houdt Arthur het nog geen kwartier vol, en moet je weer op zoek naar nieuw voedsel. Dat gaat goed tot op zekere hoogte, als je alles reeds leeggeplunderd hebt. Maar ook inwoners die zich plots massaal bijeen voegen, om je vervolgens met een grote groep te belagen. De game voelt op dit soort momenten verre van af.

Is alles aan de We Happy Few preview dan negatief? Nee, zeer zeker niet. Hoewel niet alle facetten van de gameplay nog even goed werken, voelt We Happy Few wel als een echte survivalgame aan. Ronddwalen door Wellington Wells voelt ongemakkelijk, en dat is precies wat de game van je wil. Je moet die duidelijke verschillen ervaren die je in Wellington Wells tegenkomt.

Het armoedzalige deel waar de downers leven, tegenover het vrolijke en levendige deel van Wellington Wells waar alle uppers wonen; de mensen die hun Joy netjes elke dag innemen. Ook grafisch zijn die verschillen goed waar te nemen. Zonder Joy ziet de wereld er grauw en grijs uit, maar met een beetje drugs in je bloedbaan verandert dat naar felle kleuren en fraaie woningen. Heel apart hoe een pil je kijk op de wereld zo kan veranderen.

De grafische stijl van de game mag sowieso gewaardeerd worden. We Happy Few speelt zich af in een fictieve Engelse stad zo rond 1960, en dat zie je meteen aan hoe alles in de game is vormgegeven. De We Happy Few preview is qua uiterlijk dan ook goed te vergelijken met games uit de Bioshock franchise, die zich eveneens rond die tijdsperiode afspeelden.

Het moet nogmaals gezegd worden, de game is nog lang niet af. We Happy Few heeft nog een lang ontwikkeltraject te gaan, en deze early-acces versie biedt je een kijkje in de keuken van wat er gaat komen. Ondanks dat de game op het moment nog aardig kaal is, wekt de We Happy Few preview toch interesse.

De proloog van de game is erg intrigerend, en zorgt ervoor dat je meer te weten wilt komen over hoe de stad is ontstaan en waar de Joy drug vandaan komt. Momenteel zijn er meer vragen dan antwoorden, en eigenlijk is dat precies wat er met deze We Happy Few preview bedoeld wordt. Het is een aperitief, voorafgaand aan de grote maaltijd. Wanneer het hoofdgerecht geserveerd wordt is niet bekend, maar dit voorafje smaakt zeker naar meer.