Watch Dogs 2 Bounty Hunter hands-on - 3 tegen 1 in San Francisco

Naast een verhalende singleplayer bevat Watch Dogs 2 ook een multiplayerstand. Een spelmodus daarvan is Bounty Hunter. Op de gamescom in Keulen hadden wij de mogelijkheid voor een Watch Dogs 2 Bounty Hunter hands-on. En die grepen we met beide handen aan!

De eerste Watch Dogs kwam uit in mei 2014 en draaide hoofdzakelijk om de singleplayer modus. Het persoonlijke verhaal van hacker Aiden Pearce kon echter lang niet iedere gamer bekoren. Hoewel de undergroundcultuur, die nog altijd met hacken geassocieerd wordt, overtuigend door Ubisoft in de open world game werd gestopt, vonden veel spelers het virtuele Chicago een beetje grijs, grauw en leeg.

Watch Dogs 2 moet daar verandering in gaan brengen. De fictieve hackersgroep Dedsec - duidelijk geïnspireerd door het echt bestaande Anonymous - heeft ditmaal letterlijk en figuurlijk kleur gekregen. Aiden Pearce was een donker geklede, gefrustreerde man, maar zijn opvolger Marcus Holloway kleedt zich een stuk uitbundiger.

Ook de hackerscultuur heeft een flinke opfrisbeurt gekregen. Waar de zakdoek die Pearce over zijn mond stroopte om niet herkend te worden door beveiligingscamera's nog grauw van kleur was, dragen de hackers van Dedsec nu doeken in alle kleuren van de regenboog.

Deze visuele make-over van de wereld van Watch Dogs - die zich in deel 2 niet in Chicago maar in het zonnige San Francisco aan de Amerikaanse westkust afspeelt - heeft nog meer voordelen. Voor het eerst toonde Ubisoft op de gamescom in Keulen namelijk de multiplayermodus Bounty Hunter. Dit is een player-versus-player (PvP) speltype, waarin één speler zichzelf aanwijst als doelwit, waarna maximaal drie andere hackers van vlees en bloed op hem of haar moeten jagen om bounty (geld en xp) te bemachtigen.

Niet alleen door meer zonnestralen en kleurgebruik, maar op nog meer manieren heeft Ubisoft ons de setting ditmaal een stuk aangenamer voorgeschoteld. Het hacken is bijvoorbeeld flink uitgebreid: vanuit je auto kun je nu continu stoplichten, camera's, voorbijrazende auto's, bruggen en rioleringen hacken voor maximale chaos. Een half-transparante, witte 'ketting' wijst je de hele tijd vanuit je smartphone op potentiële hackbare apparaten.

Maar de kers op de taart is het feit dat zowel het doelwit als de drie hunters (die worden bijgestaan door de politie van San Francisco) elkaar kunnen hacken! Een voornaam gameplay-element van Watch Dogs 2 is namelijk de mogelijkheid om auto's te hacken, terwijl zij nog aan het rijden zijn. Denk aan vanaf afstand op andermans remmen trappen, gas geven of een digitale zwaai aan het stuur te geven zodat er een verkeersongeluk ontstaat.

Ook de politie staat net als in deel 1 zijn mannetje wat betreft volhardendheid, dus heel snel zal je als target de gevarenzone niet ontvluchten. Uit dit alles blijkt dat Ubisoft duidelijk zijn best doet om de voor sommigen nare bijsmaak van de eerste Watch Dogs weg te poetsen. Dedsec als belangrijk deel van het verhaal heeft een indruk meegekregen van de Saints-gang uit Saints Row, wat voor meer betrokkenheid en diepgang zorgt dan het afstandelijke imago uit de voorganger.

Waar de ontwikkelaar nog wel flink aan moet werken, is de technische staat van de game. Grafisch ziet alles er al degelijk uit voor de release op 15 november, maar de 'binnenkant' deugt nog lang niet. In de Bounty Hunter-demo die wij speelden zorgden extreme pop-up en beschamende collision detection voor een paar jammerlijke spelmomenten.

Het dieptepunt was toen we op hoge snelheid door de stad raasden en ineens een tram voor onze neus opdoemde. Die vervolgens weer verdween, om daarna wéér in beeld te verschijnen. Zonder te overdrijven 'botsten' we zo tegen de 'binnenkant' van de tram. En de bladeren van bomen lijken bijna op de sprites uit Minecraft. Dat moet veel beter kunnen.

Ten tweede wees de ontwikkelaar ons erop dat we als doelwit niet te ver van de Hunters mochten rennen of rijden, omdat de spelervaring anders verloren gaat. Maar als je er zelf voor kiest om je personage in levensgevaar te brengen, wil je toch juist aan gevaar ontsnappen? Het is nog onduidelijk hoe Ubisoft voor de juiste balans gaat zorgen tussen een ietwat beperkt spelgebied voor de Bounty Hunter-modus, en anderzijds opties blijft bieden voor het target om zijn hachje te redden.

Nog een paar andere kanttekeningen bij de PvP-modus van Watch Dogs 2 dus. Hoe lang blijft een speltype leuk, waarin één aanrijding of headshot voldoende is voor een geslaagde jacht? Waarom zou een speler zijn eigen leven in de online waagschaal leggen als hij of zij ook gewoon geld en ervaringspunten kan verdienen in de offline wereld? En is het aantal hacks niet te gering om voor genoeg variatie te zorgen tijdens de mayhem die deze 3-tegen-1 modus veroorzaakt?

We gaan het hopelijk allemaal meemaken op 15 november. Ubisoft heeft dus nog drie maanden de tijd om de puntjes op de 'i' te zetten.