The Witcher 3: Wild Hunt Preview - Geralt is terug!

Het nieuws kwam hier hard aan toen bekend werd gemaakt dat The Witcher 3 was uitgesteld naar mei; nu moesten we nóg langer wachten. Gelukkig nodigde CD Projekt RED ons uit om een kijkje te nemen in de studio in Warschau om te zien hoe ver de game af is en om Geralt, de middeleeuwse Jedi, onder de knoppen te nemen. En dat deden wij maar al te graag.

De demo van The Witcher 3 die we voor onze kiezen kregen bestond uit de gehele proloog en nog een ‘verrassing’. Met veel ongeduld drukten we op ‘New Game’, nog voordat de uitleg klaar was – die erop neerkwam dat we mochten laten en doen wat we wilden in de proloog. Al snel kwam het iconische hoofd van Geralt in beeld, liggend in bad, terwijl een naakte vrouw een paar meter verderop lag. De toon was gezet.

preview" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201501/t/the-witcher-3.jpg" />

Na een nodige tutorial – de besturing in gevechten is aangepast – blijkt alles helaas een droom te zijn geweest; weg zijn de warme kamers van kasteel Kaer Morhen en de welgevormde billen. Geralt en zijn mentor Vesemir zijn op pad om de tovenares Yennefer te ontmoeten, maar oorlog in het gebied heeft roet in het eten gegooid. De opdracht voor de proloog is dan ook al snel duidelijk; verzamel informatie en kom te weten waar Yennefer naar toe is gegaan.

Dat is echter makkelijker gezegd dan gedaan, want nog voordat Geralt en Vesemir in het dichtstbijzijnde dorpje zijn beland, zijn ze al in aanraking gekomen met verschillende monsters, waaronder een enorme griffioen. Gelukkig komen we niet veel later in het dorpje aan, waar we ‘warm’ worden onthaald in de taverne. Zoals gewoonlijk is dat dé plek om informatie in te winnen en na een paar gesprekken hebben we wat informatie bemachtigd over de route die Yennefer heeft afgelegd.

Zoals het een echte RPG betaamt hoef je natuurlijk niet alleen de hoofdqueeste te volgen, want zijmissies zijn er in overvloed. In elk dorpje is wel een bord te vinden, waar bewoners hun problemen kunnen delen en ook zullen her en der NPC’s staan die om jouw hulp vragen. Een veelgebruikt element bij missies is de Witcher Sense, waarmee je met een druk op de knop alle interessante objecten – loot of objecten die belangrijk zijn voor een missie – in je nabije omgeving kunt zien.

Op sommige momenten lijkt The Witcher 3 dan net een detective, waar je voetsporen, geuren en sporen moet volgen. Zo vroeg de plaatselijke smid of hij de schavuit kon vinden die zijn smederij in de fik had gestoken, en waren wij niet vies van een handvol goudstukken. Al snel stuit je op een stel voetsporen en kun je met een beetje speurwerk snel de pyromaan vinden. Die de smid dan weer pardoes laat ophangen door de soldaten in het dorp.

De wereld van The Witcher 3 is dan ook geen vrolijk paradijs, waar iedereen in vrede met elkaar samenleeft. Het grootste deel van de bevolking is straatarm, er heerst overal oorlog en de verhoudingen tussen de verschillende rassen staan op scherp. Als je door het dorp loopt, kijk dan niet raar op als een huisvrouw vlak voor je voeten een dikke rochel neerlegt en een scheldwoord naar je hoofd slingert. Net zoals lichamen niet met een paar schrammetjes bedekt zijn, maar ledematen missen of waar de darmen uit glijden.

De wereld zelf is, ondanks al die viezigheid en bloederige praktijken, beeldschoon. Het zonnetje schijnt in de proloog zachtjes op je hoofd, maar wordt in de dikke bossen van het land snel bedekt en ontstaat er een wat meer grimmige sfeer. Op de eilanden van Skellige, waar we later naar toe mochten, staat er daarentegen een zeer straffe wind en vliegt de sneeuw je om de oren. Vooral als het gaat om detail floreert The Witcher 3, helaas gaat dit wel gepaard met een framerate die af en toe inkakt, maar CD Projekt RED heeft nog vier maanden om dat op te lossen.

Zoals gezegd mochten we ook naar de eilanden van Skellige, een save game die op de teller ongeveer op twintig uur stond, waar Geralt middenin een verkiezing van een nieuwe koning belandt. Het volk dat op de eilanden leeft is vergelijkbaar met de Vikingen en deelt dan ook sommige tradities, zoals het in grote getalen laten vloeien van mede en bloed. Bij deze verkiezing vloeit laatstgenoemde echter wel heel snel en moet Geralt een keuze maken die van grote invloed is.

Niet alleen op dat moment staat Geralt voor een belangrijke, en verdomd moeilijke, keuze. Bij ongeveer elke missie moet je op een gegeven moment een keuze maken die van invloed is op het verdere verloop. Zo konden we de brandstichter uit de proloog ook laten leven, door hem niet uit te leveren aan de smid en zijn steekpenningen accepteren. Dit zorgt er niet alleen voor dat je bij elke missie veel meer betrokken bent, maar ook de herspeelbaarheid flink omhoog schroeft, dat ook het geval was bij The Witcher 2 met diens zestien eindes.

Nu we een flinke tijd hebben mogen spelen met The Witcher 3 is er wel een ander probleem opgedoken: hoe gaan we in hemelsnaam wachten tot 19 mei? Deze speelsessie heeft onze interesse in de game alleen nog maar meer aangewakkerd, met de interessante en gevarieerde missies, het heerlijk grimmige sfeertje en beeldschone omgevingen. Eén ding is zeker; als Geralt op zijn paard arriveert, dan zitten wij klaar!