The Darkness II - De Brotherhood Preview

Mensen voelen zich over het algemeen niet erg op hun gemak wanneer ze omringd worden door totale duisternis. Dit kan zijn in een donker steegje of onder een brug. Deze angst verdween echter toen wij met The Darkness II aan de slag gingen, want in dit donkere spel ben je zelf deze beruchte duisternis.

Wanneer je naar buiten kijkt merk je dat de dagen korter worden. De winter komt er weer aan en dat betekent dat de nacht eerder valt. Maar dit hoeft geen slecht nieuws te zijn, want dat maakt dit de uitgelezen kans om met een game als The Darkness II aan de slag te gaan, waar de duisternis een centrale rol speelt. Het eerste deel dateert alweer van 2007 en liet ons voor het eerst een afschuw kweken voor het licht. De vraag is natuurlijk of dit tweede deel wederom onze liefde voor de duisternis weet aan te wakkeren.

De duisternis is terug
Voor diegenen die de afgelopen weken in het licht hebben geleefd en dus de impressie van collega Joeri nog niet gelezen hebben, zullen we nog even kort uitleggen waar het nou om draait. In The Darkness is de duisternis om ons heen gemanifesteerd tot één entiteit genaamd de Darkness. Om voort te leven heeft deze een menselijk lichaam nodig, een gastheer om zo maar te zeggen. De duisternis leeft meestal in vrede samen met deze gastheer in één lichaam, tot hij het zat is en het lichaam verlaat.

In The Darkness II kruipen we samen met de duisternis in de huid van Jackie Estacado, leider van de Franchetti misdaadfamilie. The Darkness II speelt zich twee jaar na de gebeurtenissen van het eerste deel af. De grote geliefde van Jackie is toen door toedoen van de Darkness vermoord en Jackie is er na al die tijd nog steeds niet overheen. Hij heeft twee jaar lang de Darkness diep van binnen opgesloten, omdat hij er niets meer mee te maken wil hebben. De Darkness is het hier natuurlijk niet mee eens en ziet zijn kans schoon om los te breken in dit nieuwe deel.

Als muziek in de oren
Tijdens onze speelsessie bevonden wij ons met de maffiabaas in een bordeel. Het duurt hier niet al te lang voordat de hel los breekt. Jackie gaat flink tekeer, maar wordt ondanks zijn demonische krachten toch gevangen genomen. De organisatie die hier verantwoordelijk voor is, wil de krachten van de Darkness hebben voor eigen gewin. Deze krachten kunnen echter alleen vrijwillig door de gastheer worden overhandigd. Aangezien de Darkness een hoop leed heeft bezorgd aan Jackie, overweegt hij dit sterk. De Darkness ziet in Jackie zijn perfecte gastheer en doet er daarom alles aan om deze overdracht te stoppen. Op dat moment begint er een innerlijke strijd tussen de Darkness en Jackie, dat voor aardig wat sappige dialogen zorgt.

Aangezien er totale stilte was tijdens onze speelsessie konden we het geluid van de game goed meekrijgen. Mensen die het origineel hebben gespeeld, zullen weten waarom dit zulk goed nieuws is, want het stemmenwerk in de game en dan vooral dat van de Darkness, is fenomenaal. Mike Patton heeft wederom fantastisch werk geleverd met het inspreken van Jackie’s inner demon. Wanneer Jackie erachter komt dat de Darkness Jenny’s ziel gevangen houdt, eindigt onze speelsessie, maar het lijkt er dus op dat de strijd tussen Jackie en de Darkness nog heviger wordt. Dit klinkt voor ons als muziek in de oren, want dat betekent nog meer voice acting aan de kant van de Darkness.

Ontketen de Darkness
The Darkness is absoluut geen alledaagse shooter. Het is zelfs zo dat wij negen op de tien keer niet eens aan het schieten waren, maar in plaats daarvan alle foefjes van de Darkness uitprobeerden. Dat is wat het spel zo uniek maakt. Je bestuurt namelijk twee armen van Jackie en twee ‘armen’ van de Darkness. Vier ledematen die je met vier knoppen bestuurt. Een pistool of geweer waar je mee schiet en twee demonische armen waar je mee hakt, slaat, plet, gooit en bijt. Je zou denken dat het heel veel van je hersencapaciteit vereist om dit allemaal tijdens een gevecht toe te passen, maar dit valt reuze mee. Het werkt namelijk vrij soepel.

Al die vuurwapens, dat geloven we wel. Maar die krachten van de Darkness, dát is pas interessant. Als heer van de duisternis heb je natuurlijk een aantal vette krachten tot je beschikking. Zoals al eerder te lezen is, komen de krachten van de Darkness naar buiten in de vorm van twee demonische armen. De rechterarm is om zo maar te zeggen je hack en slash arm. Deze kun je met één druk op de knop in een richting naar keuze zwaaien. We hoeven natuurlijk niet op de details in te gaan van wat de impact op het menselijk lichaam is. Je linkerarm van destructie geeft je de mogelijkheid om echt creatief om te gaan met het doden van vijanden. Met deze arm kun je namelijk bijna alles wat los en vast zit grijpen. Denk hierbij aan een autodeur om deze als schild te gebruiken of een metalen paal die je met een harde worp in de borstkas van een vijand boort.

Kortom, genoeg redenen om een gevaar te zijn op afstand, maar van dichtbij heeft de Darkness ook wat trucjes in petto. Zo kun je een vijand vastgrijpen en hem executeren. De ontwikkelaar laat zich hier echt van zijn creatieve kant zien, want de meest rare executies komen aan bod. Van iets simpel als het scheiden van de romp van de benen tot aan het uit te borstkas scheuren van een nog kloppend hart. Buiten dat dit er érg wreed uitziet, word je er ook nog eens voor beloond met bonuspunten.

Oké, je demonische armen zijn erg behulpzaam, maar dat weten we al van deel één. The Darkness II heeft echter iets nieuws, namelijk ‘Darkness Powers’. Van deze krachten is helaas 'Swarm' de enige die we gezien hebben. Deze aanval geeft je de mogelijkheid om hele groepen vijanden af te leiden, waarna je ze rustig kunt afmaken. Al deze krachten kun je, net als de mogelijkheden van je demonische armen, natuurlijk niet direct gebruiken. Deze zul je naarmate je het spel doorloopt en sterker wordt ontgrendelen. Dit kun je doen in de heel overzichtelijke ‘Talent Shrine’. Alles is hier onderverdeeld in vier categorieën: ‘Hitman’, ‘Execution’, ‘Demon Arm’ en ‘Darkness Powers’. Om hier dingen vrij te spelen heb je ‘Dark Essence’ nodig. Dit is een duister goedje dat je onder andere verkrijgt door harten van je slachtoffers te verorberen. De game heeft daarom toch iets weg van een role-playing game.

Licht, duister en kameraadschap
Wanneer iemand de beschikking heeft over duistere krachten en hiermee onoverwinnelijk is, blijf je natuurlijk niet onopgemerkt. Zo heeft een geheime genootschap getiteld de 'Brotherhood' al jaren de Darkness op het oog. Dit genootschap had eerst als doel de wereld te beschermen tegen de Darkness, maar wil nu onder leiding van een kreupele man genaamd Victor de Darkness juist toe-eigenen. Doordat dit genootschap al jaren actief de Darkness bestudeerd weten ze er meer over dan hoofdpersoon Jackie zelf. De Brotherhood is daarom ook gespecialiseerd in het uitbuiten van de nummer één zwakke plek van de Darkness, namelijk het licht. Met het licht verdwijnt de duisternis en zo gaat het er hier ook aan toe. In het eerste deel kun je je nog voor een bepaalde tijd in het licht bevinden, maar in The Darkness II is dit ten strengste af te raden. Het doet hier namelijk veel meer met je en de Brotherhood maakt er daarom zijn nummer één wapen van. Denk hierbij aan het gebruik lichtgranaten en felle spotlights.

In The Darkness II moet je daarom veel tactischer te werk gaan. In plaats van als een dolle op vijanden af te rennen is het slim om eerst de perfecte omstandigheden te creëren voor zo’n aanval, namelijk totale duisternis. Omdat de lampen niet altijd kapot geschoten kunnen worden, zul je soms grondiger te werk moeten gaan door bijvoorbeeld de elektriciteit uit te schakelen. Dit zal je zelf niet altijd lukken waardoor je op andere middelen bent aangewezen. Ondertussen ben je druk bezig de lading vijanden op een afstand te houden, dus de game vergt toch een mate van tactiek en strategie.

Gelukkig hoef je niet alles alleen te doen. Wanneer je als gastheer dient voor een oeroude kracht brengt dit een eigen demonische dienaar met zich mee. Deze 'Darkling' klaart maar al te graag klusjes voor zijn meester. In onze speelsessie stuitte wij op een lichtprobleem en onze Darkling loste dit maar al te graag voor ons op. Hij kan dit helaas niet alleen en wij verkregen daarom de controle over dit wezen. De mensen die de multiplayer van deel één uitgebreid hebben gespeeld, weten dat een Darkling besturen erg leuk is en ook in The Darkness II is dit niet anders. Het kruipen door ventilatieschachten en het sluipen in de schaduw terwijl je vanuit een kikvors perspectief de gesprekken van vijanden waarneemt, biedt een welkome afwisseling van de soms over de top actie. In een game als The Darkness waar het draait om een zo verschrikkelijk mogelijke dood aan een vijand leveren, heb je als Darkling natuurlijk ook een arsenaal aan executies tot je beschikking. Besluip bijvoorbeeld in alle stilte iemand van achter, waarna je in zijn nek springt en met een wel heel scherpe nagel zijn keel open rijt. Dit zie je geheel in first-person perspectief waardoor dit met al het bloed wat in het rond spuit er heel bevredigend uitziet.

Totale duisternis
Het is alweer lange tijd geleden dat de originele The Darkness uitkwam. Ten opzichte van deel één is er nu echter zoveel verbeterd dat het die vier jaar wachten meer dan goed maakt. Aanvankelijk waren we misschien wat sceptisch over de cel shaded graphics, maar die twijfels zijn nu verdwenen. Deze nieuwe stijl past gewoon goed in de game en weet de sfeer van de comic echt naar boven te brengen. Buiten de grafische stijl draagt de geniale voice acting ook veel bij aan de sfeer. Tel daar soepele gameplay en harde actie bij op, en we kunnen niet wachten om op 10 februari de lichten uit te doen en in totale duisternis te genieten van The Darkness II.