Shadow Tactics hands-on - Commandos met een Japans sausje

In 1998 kwam Commandos: Behind Enemy Lines uit, een real-time tactics game met een isometrisch perspectief, dat zich afspeelde in de Tweede Wereldoorlog. Shadow Tactics: Blades of the Shogun is een hommage aan die titel en zijn sequels, maar heeft feodaal Japan als setting. Hoe dat uitpakt kun je lezen in onze Shadow Tactics hands-on.

Net zoals de Commandos-serie kent Shadow Tactics een isometrisch perspectief, waardoor je een goed overzicht hebt van het level. Die overzichtelijkheid is zeker nodig, want om de verschillende missies in Shadow Tactics te voltooien, moet je gebruikmaken van meerdere personages, tot een maximum van vijf tegelijkertijd. En omdat Shadow Tactics zich real-time afspeelt, kan je niet even simpel op pauze drukken om alle acties van je personages te plannen.

De vijf personages die je onder de knoppen krijgt verschillen flink van elkaar, maar hebben allen een gezamenlijk doel: het beschermen van de Shogun en samenzweringen tegen hem de kop in te drukken. Zo is de leider van de groep precies zoals je een ninja zou verwachten, met een zwart pakje, werpsterren, een scherpe katana en snelle en vloeiende sluiptechnieken. Een ander personage is weer een samurai, die veel beter is uitgerust om direct tegenstanders uit te schakelen, maar veel hoef je niet van hem te verwachten als het aankomt op sluipen.

De overige personages zijn een concubine, een eeuwenoude veteraan met een houten poot en een straatschoffie dat net oud en sterk genoeg is om keeltjes door te snijden. De concubine is goed om wachters te verleiden en de rest van het team ergens binnen te smokkelen, terwijl de veteraan het beste werkt op lange afstanden, want zijn houten poot is tegelijkertijd ook een sluipschuttersgeweer. Het weeskind dat is opgegroeid de straten weet als geen ander hoe je tegenstanders ergens heen kan lokken om ze in de val te leiden.

De missie die we konden spelen bij de Shadow Tactics hands-on, was een missie die zich vrij vroeg in het spel afspeelt, aangezien het een test is om te kijken of het straatschoffie het in haar heeft om de Shogun en zijn belangen te beschermen. Het doel is om een samenzweerder tegen de Shogun om te leggen en met beide personages – de leider en het weeskind – te ontsnappen. Hoe we dat doel bereiken is geheel aan onszelf, maar makkelijk is het niet, want het doelwit zit middenin een kamp vol met vijanden.

Met de nieuweling doden we eerst geruisloos een aantal wachters die alleen staan en uiteraard verstoppen we de lijken in de bosjes, zodat ze niet gevonden kunnen worden door hun wapenbroeders. Shadow Tactics maakt het ook gemakkelijk om een lichaam weg te slepen, want door de aanvalsknop in te houden, zal het desbetreffende personage automatisch het lijk over de schouder gooien om het te kunnen verplaatsen. Een kleine aanpassing, maar wel eentje die gelijk duidelijk maakt dat ontwikkelaar Daedalic Entertainment aan de details heeft gedacht.

Aangezien het vrij lastig is om verder te komen zonder gezien te worden door twee rondlopende wachters, besluiten we om te wisselen naar de ninja, die iets verderop in de bosjes is verstopt. Omdat hij sneller is dan de rest tijdens het sluipen, kan hij één van de wachters grijpen en in de bosjes leggen, voordat de andere de hoek om is gelopen. De NPCs merken wel dat er iemand is verdwenen, want de tweede wachter kijkt verbaasd in de rondte waar zijn vriend is gebleven. Lang verbaasd is hij echter niet, want zodra hij zijn rug naar ons heeft toegekeerd, krijgt hij ook een stuk koud staal door zijn ruggengraat heen.

We voelen ons al snel een dodelijke ninja en vergeten even de vrij hoge moeilijkheidsgraad die vaak met dit soort games gepaard gaat, maar het duurt niet lang voordat we ruw uit onze droom worden ontwaakt. We zetten namelijk één verkeerde stap en lopen recht in het zichtsveld van een kwieke bewaker, die ons ziet en zonder nadenken alarm slaat. We kunnen eventueel ontsnappen, maar met een level vol met tegenstanders die naar ons op zoek zijn, lijkt dat geen logische uitkomst. We krijgen van de ontwikkelaar dan ook te horen dat het verstandig is om heel vaak te saven en dat ook makkelijk gewoon door simpelweg op de Select-knop te drukken.

Uiteindelijk weten we de thee van de samenzweerder te vergiftigen, door één voor één zijn bodyguards te vermoorden en toe te slaan wanneer hij even zijn grote tent induikt om iets te pakken. Het was zeker niet makkelijk en we moesten ook meerdere keren de verschillende vaardigheden van de personages gebruiken, zoals werpsterren, vallen plaatsen en het lokken van vijanden met een fluitje, om ongezien bij ons doelwit te komen. Gelukkig is het ook mogelijk een actie als het waren op te slaan van een personage en het vervolgens uit te voeren als je een ander personage onder de knoppen hebt, op die manier kunnen je personages goed met elkaar samenwerken.

De Shadow Tactics hands-on heeft ons weten te verrassen. De Commandos-games zijn legendarisch en zoveel games in dat genre zien we niet meer voorbij komen, maar de settting in feodaal Japan past er perfect bij en de verschillende personages vullen dat goed aan. De souplesse waarmee acties zijn uit te voeren bij Shadow Tactics hadden we niet verwacht bij een real-time tactics game en ook de directe controle die je hebt met een controller werkt verfrissend. Shadow Tactics is dan ook zeker een game die ons niet ongezien voorbij zal gaan.