Rayman Origins Preview

Voor heel wat mensen staat de Rayman franchise garant voor een flinke portie nostalgie. De eerste game dateert immers alweer uit 1995. Zestien jaar later verschijnt Rayman Origins, een prequel die wat meer uitleg moet verschaffen over de wereld van Rayman.

Er was een tijd dat de Rayman franchise zich kon meten met de beste platformgames, maar die tijd ligt inmiddels alweer ver achter ons. We hebben namelijk al sinds 2003 geen Rayman game meer gezien op de consoles. In plaats daarvan kregen we spin-offs te zien in de vorm van Rayman Raving Rabbids. Liefhebbers van de originele franchise begonnen de hoop op een nieuw avontuur met hun favoriete held op te geven. Nu, zo’n zes jaar na de release van Rayman: Hoodlum’s Revenge, wil ontwikkelaar Ubisoft tonen dat het nog steeds geweldige platformgames kan maken. Wij gingen onlangs even aan de slag met Rayman Origins.

Nachtmerrie
Net zoals in de oude games, speelt ook het verhaal van Rayman Origins zich af in Glade of Dreams, de wereld van Rayman. Deze wereld is ooit gemaakt door de Bubble Dreamer, een machtige tovenaar. Bubble Dreamer is zo machtig, dat alle wezentjes uit zijn dromen werkelijkheid worden. De magiër begint echter steeds vaker nachtmerries te krijgen, waardoor de brave inwoners van Glade of Dreams, Electoons genaamd, veranderen in kwaadaardige Darktoons. Er beginnen ook grote, gevaarlijke wezens op te duiken die de wereld van Rayman dreigen te vernietigen. Het is dus aan Rayman en zijn vrienden uit de eerdere games om de boosaardige wezens te verdrijven en een einde te brengen aan de nachtmerries van Bubble Dreamer.

Rayman is terug!
Wie Rayman Origins voor het eerst opneemt, zal meteen merken dat alles weer is zoals vanouds. Rayman kan sprinten, boksen, springen en zweven door zijn haar als een helikopterschroef te laten draaien. Liefhebbers van de franchise zullen meteen weg zijn met de besturing, die overigens erg vlot is. Zonder de minste problemen springt Rayman van platformpje tot platformpje, terwijl hij op de gezichten timmert van duivels, muggen en de welbekende paddestoelmannetjes. Ondanks dat je slechts over drie knoppen beschikt, lijkt Rayman Origins geen eenvoudige game te worden. Net zoals in de vorige delen zul je meermaals in afgronden vallen of gespiest worden omdat je net een fractie van een seconde te laat reageert.

Afwisseling
Ubisoft had vijf speelbare levels meegebracht voor ons die telkens andere gevaren kenden. De levels kenden ook erg verschillende omgevingen, wisselend tussen bossen, ijsvlaktes, vuurplateaus, grotten en luchtwerelden. Terwijl je in het ene level tegen vuurspuwende duivels zat te vechten, moest je in een ander gebied weer erg voorzichtig manoeuvreren tussen blauwe stekelige bommen terwijl je in een windhoos zat. Het gevaar loert overal en dus moet je steeds weer even nadenken voor je actie onderneemt.

En soms is het gevaar wel erg duidelijk. Eén van de levels plaatste je middenin een grot samen met een gigantisch monster dat enkel maar te omschrijven valt als een mix tussen een krab en een soort draak. Rayman kan tegenwoordig ook over muren lopen en dus moest je zodoende het monster als een op hol geslagen stier tegen de muur laten knallen terwijl je veilig wegrende over het plafond. Deze eindbaas vergde wat extra denkwerk en we kunnen dus enkel maar hopen dat dit bij andere monsters ook zo zal zijn.

Ten slotte was er ook nog een level waarin Rayman de achtervolging inzette op een raar wezentje. De camera verplaatste zich automatisch en dwong je om erg snel te rennen, springen, slaan en alles te doen wat mogelijk was om maar niet van het scherm te vallen. Het mag duidelijk zijn dat de vijf levels erg verschillend waren en het valt nog maar te bekijken hoe Ubisoft al deze afwisselingen tot één naadloos geheel kan smelten. De vraag blijft ook nog of Rayman Origins geen korte game gaat worden. Ondanks de vaak pittige tegenstanders duurde het nooit erg lang om een level uit te spelen.

Rayman & Globox
Sommige levels zijn tergend moeilijk en gelukkig hoef je er niet alleen voor te staan. Rayman Origins staat coöperatieve gameplay toe tot maximum vier spelers. De tweede speler kruipt in de huid van Raymans trouwe hulpje Globox. De andere twee spelers kunnen rondlopen als kleine tovenaars. Goed teamwork is de sleutel tot het succesvol uitspelen van een level. Een gewonde teamgenoot blaast op als een ballon. Als je hem een prik geeft, kan hij weer verder spelen. Met extra teamgenoten is het ook makkelijker om geheime locaties te vinden. Globox kan Rayman namelijk een zetje geven zodat laatstgenoemde hoger gelegen gebieden kan ontdekken. De co-op met twee mensen werkte goed, maar het valt nog wel te bekijken hoe dit uitpakt met vier spelers.

Grafische pracht
Alleen of met een teamgenoot, de omgevingen blijven even magisch. Dat heeft alles te maken met de nieuwe technologie die gebruikt wordt bij deze game. De ‘Ubiart Mono Colour’ technologie zorgt ervoor dat alle animaties en acties in Rayman Origins voortkomen uit een met de hand getekende actie. Er komen dus geen computeranimaties meer aan te pas, wat voor warmte zorgt in het decor. De personages, de acties, de achtergrond... alles vloeit over in elkaar met een knap kleurenpalet. Ook het design van je tegenstanders en hindernissen is weer knettergek. Wat dacht je van pratende vorken, slapende draken en watermeloenen die drijven op lava? De nieuwe technologie lijkt dus haar vruchten af te werpen en Ubisoft moet erg hard uit de bocht gaan om deze grafische pracht nog te verpesten.

Sterke titel van korte duur?
Rayman Origins lijkt een erg sterke titel te worden die elementen uit de oude Rayman games in een nieuw jasje stopt, wat zowel nieuwe gamers als oude fans van de franchise moet aantrekken. De gameplay is niet te eenvoudig, wat een veel voorkomend probleem is in mainstream platformers. De grafische pracht en de coöperatieve gameplay beloven de franchise naar nieuwe hoogtes te tillen. Er blijft echter één vraag op onze lippen branden. Zal Rayman Origins geen te korte game worden? Meer dan vijftig levels, het klinkt veel maar wanneer je weet dat de vijf levels die getoond werden door Ubisoft vaak al na vijf tot tien minuten uitgespeeld waren, kan het zijn dat Rayman Origins zo’n zes uur in beslag zal nemen. Hoe dan ook, Rayman Origins is zonder twijfel een titel om naar uit te kijken!