Overwatch hands-on - Heerlijke shooter mist balans

Team Fortress 2 is alweer acht jaar oud en er staan een aantal gegadigden in de rij om de class-based shooter op te volgen. 2K wil dat doen met Battleborn, Bethesda met Battlecry en Blizzard met Overwatch. Met laatstgenoemde zijn wij bezig geweest. Kan Blizzard weer een leidende rol pakken, of moet het genoegen nemen met minder?

Alle titels die we net hebben opgenoemd hebben allemaal een paar dingen met elkaar in het algemeen: het zijn First Person Shooters, waarbij je kan spelen met verschillende unieke karakters, ze focussen op multiplayer en ze zijn Free-To-Play. Zoals we van Blizzard gewend heeft ook Overwatch een vrij cartoonesk karakter, maar waar toch flink wat geweld te pas komt. Toch komt het niet in de buurt van Bethesda’s Battlecry, waar het bloed in de rondte vliegt.

Zodra we de beta hadden opgestart kregen we de keuze om gelijk een tutorial te doorlopen, waar we de basis van de game kregen uitgelegd. De meeste dingen zijn vrij vanzelfsprekend, maar het belangrijkste om op te letten zijn de verschillende eigenschappen die elke held met zich meebrengt.

Elke held is eerst opgedeeld in één van de vier verschillende rollen: Offense (snel en krachtig, maar vrij weinig bescherming), Defense (langzaam, stug, maar sterk om punten mee te verdedigen), Tank (veel bescherming, maar vaak melee) en Support (niet sterk alleen, maar een zeer goed karakter in teamverband). Daarop gericht zijn over het algemeen ook de wapens en krachten die de held heeft. Zo heeft de boogschutter Hanzo (Defense) geen sprint-knop, maar kan hij in plaats daarvan op elke muur omhoog klimmen, om van hogerop een betere positie in te nemen en ook informatie te verschaffen voor zijn teamgenoten met een sonic arrow.

Als je eenmaal een beetje doorhebt welke rol je ligt en welke helden je lekker vindt spelen, kan je een duik nemen in een online potje Overwatch. Op de verschillende maps, die allemaal een speciaal thema hebben, heb je altijd twee teams: een team van aanvallers en een team van verdedigers.

Je zou dus denken dat de aanvallers het team voornamelijk vullen met helden die de Offense-rol hebben en de verdedigers helden met de Defense-rol. Nu klopt dat laatste over het algemeen wel - een paar healers mistaan echter nooit -, maar dat was niet altijd het geval bij de aanvallers en dat komt door één heel simpel punt. De helden met de Offense-rol hebben te weinig bescherming om door te breken bij de verdedigers.

In veel potjes kwam het erop neer dat de verdedigers doodsimpel hun punt konden verdedigen, omdat de aanvallers pas het punt kunnen overnemen als er geen verdedigers meer instaan en die enorm veel bescherming hebben. Vooral de combinatie van Bastion (een held die eigenlijk een turret is) en Reinhardt (een held die rondloopt met een enorm harnas en een nog grotere hamer) bleek een dodelijke. Beide helden kunnen namelijk een schild voor zich oproepen en als ze zich beiden in een hoekje proppen in het punt dat verdedigt moet worden, dan hebben de aanvallers over het algemeen geen schijn van kans. Alleen met perfecte coördinatie en samenwerking kunnen de aanvallers winnen, terwijl de verdedigers een vrij simpele taak hebben.

Nu is Blizzard geen groentje als het aankomt op balans (ze zijn al tien jaar lang bezig om de balans te bewaren in World of Warcraft) en we hopen dan ook erg dat ze dit probleem weten op te lossen voor de lancering. De balans in Overwatch kan vrij makkelijk gefikst worden door het omlaag brengen van de bescherming van de Defense- en Tank-rollen of aanpassen dat aanvallers een punt kunnen overnemen als er minder verdedigers dan aanvallers in het punt staan. Het zou zonde zijn als het onaangepast blijft, want de game zelf speelt heerlijk.

Elke held in Overwatch heeft een eigen unieke feel en speelt heel anders dan de andere zeventien helden. De cowboy McCree kan gericht zijn revolver legen in het gezicht van een tegenstander, of juist à la Clint Eastwood bliksemsnel de trekker overhalen. Hanzo moet het daarentegen heel tactisch aanpakken met zijn klimwerk en langzame boog. En als Reaper uit de schaduwen komt en een dubbele shotgun tegen je hoofd houdt, dan weet je zeker dat het gedaan is met je.

Daarnaast bouwt elke held ook een meter op, die zich vult zodra je schade doet tegen een tegenstander of juist schade ontvangt. Deze blijft gevuld als je doodgaat, zolang je maar met hetzelfde karakter blijft spelen. Is de meter eindelijk gevuld, dan kan je gebruik maken van de ultimate van dat karakter, wat vaak dood en verderf betekent of juist net dat laatste beetje om een potje in Overwatch succesvol te beëindigen. Als bijvoorbeeld de sluipschutter Widowmaker haar ultimate aanzet, dan kan haar hele team het vijandige team door de muren zien.

Overwatch heeft ons voorlopig achtergelaten met een gemixt gevoel. Enerzijds doet Blizzard eigenlijk alles goed, de gameplay is sterk, de helden hebben allemaal een eigen look en feel, de cartooneske stijl past er goed bij. Anderzijds is de balans tussen de aanvallers en verdedigers flink zoek en we hopen dan ook dat Blizzard dit weet te repareren voor de lancering. Lukt dat, dan is Overwatch een geduchte concurrent voor Battleborn en Battlecry.