Need for Speed The Run Preview

Afgelopen week reisden we af naar Londen, dé plek om opnieuw aan de slag te gaan met Need for Speed The Run. Hoe zit dat nou precies met The Run? Het slaat een nieuwe weg in. Maar loopt die weg dood, of willen we gewoon plankgas geven en doorgaan?

De Need for Speed franchise heeft eigenlijk twee kanten: een harde en een zachte. Het van oorsprong een arcade franchise, maar sinds een paar jaar is er de Shift-kant: racegames die meer zorgen voor het realistische gevoel. The Run zit er eigenlijk tussenin, hoewel het in essentie erg veel weg heeft van Hot Pursuit van vorig jaar.

Filmische game
Wat zo tof is aan Need for Speed The Run is dat het een nieuwe weg inslaat door de game filmisch te maken. Waar je bij andere racegames vaak geen idee hebt waarom je in een auto stapt en wie je bent, geeft The Run je het gevoel dat je zelf onderdeel uitmaakt van een spannende Hollywood film. Hoe komt dit, zul je je afvragen. Simpel, doordat alle races met elkaar verbonden worden middels cutscenes. Het zijn cutscenes die een verhaal vertellen.

Zo kruip je in de huid van hoofdrolspeler Jack. Waar je in andere games vaak de held bent, is Jack eigenlijk een bad guy. Tenminste, dat nemen we vooralsnog aan, geheel zeker is het niet. Hij is op de vlucht voor de politie, al weet niemand precies waarom. Dit zal duidelijk moet worden naarmate het verhaal vordert.

Het element: Jack uit de auto
De bedoeling is om van San Francisco naar New York te racen, ofwel van kust naast kust. Ondertussen kom je als Jack zijnde allerlei steden tegen en zul je overal moeten racen. Maar is het alleen racen? Want het nieuwe was tochdat Jack uit zijn auto kan? Hoe zit dit allemaal?

Nou, je mag opgelucht je hart ophalen. Een GTA ‘wannabe’ zit er niet in. Jack zal inderdaad uit zijn auto moeten stappen, maar dit is slechts tien procent van de game en het zijn momenten waarop je als speler weinig invloed hebt. Wat er gebeurt, is dat Jack een verhaal met zich meebrengt en dit wordt tussen de races door gepresenteerd in cutscenes. Echter zijn dit geen saaie filmpjes als in; ga achterover liggen, laat het stuur los en kijk maar toe. Nee, veelal zijn er quick time events en aan jou de taak even keihard met Jack de actie in te gaan. Gelukkig draait The Run nog steeds om racen en gebeurt er nu niet iets compleets geks met de franchise. Alles staat in logisch verband met het verhaal dat verteld wordt.

Een betere racer worden
De campaign zit, voor zover we konden beoordelen, tof in elkaar. Grafisch spat alles van het scherm af en elke race wordt ondersteund met lekkere muziek. Verder is er genoeg afwisseling, want per race moet je verschillende dingen doen. De ene keer moet je checkpoints binnen een bepaalde tijd halen, de andere keer moet je acht tegenstanders op tijd inhalen en meer van dat soort dingen. Elke keer is er wat te doen. Steeds is er duidelijk één doel: op weg om de beste racer te worden. Want dat levert je een aardige smak geld op. Het racen zelf doe je ook niet zomaar, want elke keer krijg je XP erbij waardoor je als racer sterker zult worden. Zo word je beloond voor driften, netjes inhalen en meer van dit soort acties.

Die campaign belooft dan ook wat goeds te gaan bieden. Het enige waar we nog niet zo tevreden over zijn, is het request-systeem. Deze stelt je in staat om een stukje terug te gaan in de tijd en opnieuw te proberen als er iets fout gaat. Dit kennen we al van andere racegames, waarbij je dan even kunt terugspoelen naar een moment naar keuze. Maar The Run pakt het iets anders aan en noemt het daarom geen rewinds, maar requests. Het lelijke is alleen dat je soms het idee hebt dat de requests te snel automatisch gebruikt worden. Dus stel, je raakt heel even van de baan, corrigeert jezelf, word je toch al meteen teruggezet naar het vorige checkpoint. Vervelend. Het is te hopen dat dit in de game zelf niet te vaak gebeurt, want het bederft een stukje plezier. Hoewel de missie wel duidelijk is: blijf te allen tijde op de weg!

Verbeterde autolog-functie
Behalve de campaign zal Need for Speed: the Run ook een multiplayer kennen. Met maar liefst acht man hebben we deze kunnen testen. Dit was leuk, verslavend vooral. Wel leek het soms alsof de balans niet helemaal in orde was. De hele tijd op kop liggen, niets fout doen en dan toch opeens ingehaald worden, voelt raar aan. We moeten meer racen, meer testen, om te zeggen hoe goed de multiplayer nou daadwerkelijk is.

Wat absoluut wel een toffe online functie is, is de verbeterde autolog. Dit systeem werd met Hot Pursuit voor het eerst geïntroduceerd en komt dus weer terug. Via hier kun je steeds zien hoe je vrienden het er vanaf gebracht hebben, het zorgt voor een stukje rivaliteit. Elke keer denk je: 'Shitttt, ik moet beter worden, ik zal dat stuk beter rijden.' The Run kan daardoor zomaar een titel worden die je iets teveel gaat spelen dan je misschien wel lief is. Al is het alleen al om de challenges de baas te worden. Zo hebben we een Porsche challenge gedaan, de moeilijkste uit de game, die zowaar onmogelijk leek, maar je toch wil halen. Flink oefenen dus.

Smaakt naar meer
Dat oefenen gaan we binnenkort doen. Nu hebben we de game slechts een paar uurtjes in handen gehad. Op 18 november komt het spel uit op de PC, Xbox 360, Playstation 3, Wii en de 3DS. Voor die tijd zullen we nogmaals achter het stuur kruipen van diverse toffe auto’s en eens flink gas gaan geven. We gaan driften, we gaan de Hollywood actie ervaren, we gaan vallende rotsblokken ontwijken, we gaan online strijden. En we gaan door vechten om die Porsche challenge de baas te worden. Eén ding is duidelijk: daar hebben we zin in! Dus tot binnenkort, tot het eindoordeel. Niet wegrennen, doen wij ook niet.