Assassin's Creed Revelations Preview

Over ongeveer een maand komt Assassin’s Creed Revelations uit en inmiddels heeft er al een uitgebreide multiplayer-bèta plaatsgevonden. De singleplayer is echter nog wel wat onderbelicht en dus zijn wij daar flink mee aan de slag geweest.

Een eerste indruk zegt meer dan duizend woorden: Revelations is Assassin’s Creed zoals we de serie kennen. Wie het voorgaande deel heeft gespeeld zal meteen met dit vervolg uit de voeten kunnen, want op het eerste gezicht is er nauwelijks iets veranderd. De besturing is hetzelfde, het vechtsysteem is vrijwel hetzelfde en ook het freerunnen voelt meteen vertrouwd aan. Toch hebben wij in onze speelsessie van een uur of twee een aantal vernieuwingen kunnen aantreffen die duidelijk maken dat we niet nogmaals Brotherhood spelen. Dit is een volgend hoofdstuk in het boek en met elk hoofdstuk doen zich veranderingen en verbeteringen voor.

De hookblade
Een eerste toevoeging komt in de vorm van een nieuw wapen, die Ezio van een van zijn nieuwe vrienden krijgt. Het gaat hier om een ‘hookblade’, een soort variant op de bekende ‘hidden blade’. Maak je echter geen zorgen; het verborgen steekwapen is nog steeds te gebruiken, onafhankelijk van de hookblade. De hookblade is een toevoeging die het freerunnen vergemakkelijkt en bovendien in gevechten te gebruiken is. De voordelen van het handigheidje zijn vrijwel meteen merkbaar. In de vorige game haalde een verre sprong nog alle momentum uit een sprint, aangezien Ezio zich met beide handen moest vastgrijpen aan een richel en vervolgens kreunend omhoog moest klimmen. De hookblade brengt daar verandering in.

Door zich met het apparaat aan de richel vast te haken, kan Ezio veel gemakkelijker weer omhoog schieten en verder sprinten. Na ongeveer een kwartiertje oefenen zul je niets anders gewend zijn en merk je dat je snelheid aanzienlijk stijgt. Verder is de hookblade te gebruiken in combinatie met ‘ziplines’, touwen die door de stad zijn gespannen waaraan Ezio kan hangen om snel van punt A bij punt B te komen. Dat is echter nog niet alles, want het wapen verlengt Ezio’s arm, waardoor hij grotere sprongen kan maken tijdens het klimmen. Het kost nu veel minder moeite om op een bijna springende wijze een kerk te beklimmen en dat scheelt zeeën aan tijd.

De hookblade zou echter geen belangrijke nieuwe toevoeging zijn als het niet in gevechten te gebruiken valt. Wat meteen opvalt aan het wapen is dat het vooral defensief gebruikt wordt; je kunt vijanden er namelijk mee onderuit halen. Natuurlijk kun je vervolgens wel de hidden blade gebruiken om het karwei af te maken. Staat er een wachter in de weg? Geen probleem! Met de hookblade kun je hem als een rugbyspeler ontwijken of, als je dat liever wilt, keihard tegen de grond slaan. Oh, en laten we niet vergeten dat je vanaf de eerder genoemde ziplines kunt moorden. De hookblade lijkt dus een uiterst nuttig stukje hardware te worden.

Ezio de commandant
Maar één nieuw speeltje vindt Ubisoft blijkbaar niet genoeg verandering. Vandaar dat wij in onze speelsessie een heus RTS-gedeelte aantroffen! Eigenlijk helemaal niet zo gek, want Ezio is immers leider van een grote clan huurmoordenaars. Waarom moet hij alles zelf doen? Dat hoeft nu dus niet meer, want af en toe staat de held vanaf de zijkant toe te kijken, aanwijzingen schreeuwend. Het lijkt er overigens niet op dat dit RTS-element op verzoek van de speler ingezet kan worden. Waarschijnlijk zijn er simpelweg enkele strategie-missies die voltooid kunnen/moeten worden. Hoe dan ook, het zorgt voor wat welkome variatie in deze sluip-en-moordgame.

In het RTS-stuk dat wij te spelen kregen, konden we Ezio nauwelijks besturen. De clanleider stond in een hoek van het scherm toe te kijken, terwijl wij manschappen konden inzetten. Met een beperkt aantal punten ter beschikking dien jij, de speler, een bepaald gebouw te beschermen door mannen in te zetten die in jouw naam de toestormende vijanden afmaken. Wij hadden de keuze uit onder andere sluipschutters (met geweer of kruisboog) en blokkades. Het is belangrijk alle troepen tactisch neer te zetten om op die manier zoveel mogelijk schade aan te richten. Daarnaast waren er een soort ‘teamleiders’ in te zetten die de vechtende troepen aanmoedigen. Dit strategische intermezzo was nauwelijks moeilijk te noemen, maar was desondanks vermakelijk en lijkt vooral bedoeld te zijn als aardige pauze tussen de reguliere actie door.

Ash, kijk! Eagle Vision evolueert!
Gelukkig heeft de reguliere actie, zoals al aangegeven met de hookblade, ook de nodige toevoegingen ontvangen. Naast dat wapen maken nieuwe bommen hun opwachting. Rookbommen kennen we natuurlijk al, maar in dit geval gaat het om bommetjes die voornamelijk als afleiding bedoeld zijn. Het zal weliswaar weinig uithalen wanneer je ze direct naar vijanden gooit, maar zodra je een paar meter verderop mikt, blijken de rotjes een onweerstaanbare aantrekkingskracht te hebben. Ideaal als je ongezien langs een groepje wachters wilt sluipen. Om je verder bij het sluipen te assisteren, heeft Ubisoft de Eagle Vision uit de vorige delen aangepast. Sterker nog, Eagle Vision is geëvolueerd in Eagle Sense!

Eagle Sense geeft de speler veel meer mogelijkheden dan zijn voorganger. Zo kan Ezio nu het spoor van een vijand zien om een val te plannen en kan hij tegenstanders ‘scannen’ om bijvoorbeeld vermomde moordenaars te identificeren. Hoewel we hiervan de tactische potentie nog niet hebben mogen aanschouwen, staat vast dat het een sterke toevoeging kan blijken. Ubisoft moet de speler dan natuurlijk wel voldoende aanmoedigen de voordelen van Eagle Sense te omarmen, dus is het nog afwachten hoe dat wordt aangepakt.

Neukende vrouwen
Dat is dan ook het nadeel van een impressie; er zijn een aantal onzekerheden. Zo kwamen we in onze speelsessie Desmond Miles noch Altaïr tegen. Wat hun rol in het verhaal is, is dus onduidelijk. Daar zullen we helaas pas achterkomen wanneer de game in de winkels ligt. Verder kwamen we nog enkele kleine foutjes tegen, waarvan we hopen dat die uit het spel gehaald worden. Het geluid viel bijvoorbeeld heel even weg (het lag niet aan de tv, aangezien enkele geluidseffecten nog wel te horen waren), we zagen een huurmoordenaar grandioos missteken en last but not least hadden we het genoegen een neukende vrouw te mogen horen. Jazeker, een luidruchtig de liefde bedrijvende vrouw. Tijdens een missie waarin Ezio over de daken rende, hoorden we namelijk continu het onmiskenbare gekreun van een bijzonder opgewonden vrouw. Of het daadwerkelijk om een bug ging of een sekswagon die ons hardnekkig achtervolgde, moet nog blijken.

Zijn dit gamebrekende fouten? Absoluut niet. Geen moment hebben wij het gevoel gehad dat deze bugs het spel onspeelbaar of ook maar minder plezierig maakten. Bovendien maakt het prachtige Constantinopel veel goed. De nieuwe locatie ziet er weer mooier uit dan Ezio’s vorige avontuur en de stad is gevuld met prachtige kleuren. De burgers lopen stuk voor stuk in felgekleurde gewaden en voorzien het speelterrein daardoor van een welkom gevoel. Grafisch is het dus dik in orde en wij kijken al uit naar het moment waarop wij nogmaals de ondergaande zon tegemoet mogen rennen, terwijl Constantinopel zich langzaam omhult in een onweerstaanbaar warme roodoranje gloed. Heerlijk!

Don’t worry, be happy
Wij maken ons weinig zorgen om Assassin’s Creed Revelations. Fans van het vorige deel kunnen gerust hun hart ophalen: het is meer, het is beter, het is mooier. Criticasters die een revolutie binnen de serie verwachten, zullen waarschijnlijk wel teleurgesteld worden. Het lijkt meer een natuurlijke evolutie van de serie te worden. Let wel: er is nog te veel onduidelijk om een definitief oordeel te vellen. Of de Eagle Sense goed wordt benut is nog onduidelijk, alsmede de daadwerkelijke mate van variatie en de rollen van Desmond en Altaïr. Die zaken worden opgehelderd in de recensie, dus houd XGN in de gaten!