Assassin's Creed IV Black Flag Preview - Gematigd positief

Toegegeven: hoe weergaloos en ongeëvenaard de zeegevechten in Assassin’s Creed er ook uit zien, snakken wij van XGN tijdens het zien van Black Flag ieder moment naar die ouderwetse sluipmoordenaarsgameplay van weleer. Zoals het gros van de spelers. Met Black Flag nemen de makers bij Ubisoft een groot risico; hoe kan de game stealth bevatten als je als kapitein zijnde voor een groot deel je bemanning aanstuurt en je tegelijkertijd enorme zeeslagen voert? Twijfel sloeg toe, tot de Gamescom. “Wat wil je doen?”, werd er aan ons gevraagd. Een last viel van onze schouders.

Voorafgaand aan de speelsessie met Assassin’s Creed IV, rekenden we op de zoveelste zeeslag die we al dikwijls voorbij hebben zien komen in vorige keren dat we de game speelden. Ja, het is een belangrijk element uit de game – het leven op zee beslaat maar liefst één derde van het verhaal – maar de reden waarom Assassin’s Creed zo’n succes is, is omdat je in de schoenen van een vaardige assassin treedt. Klauteren op daken, in bomen, sluipen door het struikgewas, geruisloos nekken omdraaien, belangrijke figuren uit de geschiedenis aan je zwaard rijgen. Het is Assassin’s Creed pur sang, Ubisofts belangrijkste game-serie die sinds 2007 de harten van veel gamers verovert.

Welnu, in Black Flag voert het sluipen (gelukkig!) nog steeds de boventoon. Je schip blijft weliswaar hét vervoersmiddel om in de idyllische Caribische Zee op verschillende plekken te komen (denk aan groteske forten, claustrofobische jungles, herderlijke vissersdorpjes en meer van dat soort ongein), maar eenmaal op land neemt gelijk die traditionele gameplay weer de overhand. We krijgen op de Gamescom een half uur de tijd om te doen wat we willen. Een waslijst aan keuzes en missies, dus we besluiten om iets willekeurigs te doen. Een doodgewone missie, die luidt: vaar met je bootje naar eilandje A en vermoord persoon B zonder dat iemand je ziet. Anders gaan ze ervandoor, dat moet je niet willen.

Walvissen en haaien
Het is zoals je gewend bent van Assassin’s Creed. Iemand is stout geweest, en verdient het om naar de eeuwige jachtvelden gestuurd te worden. Maar de kracht van dat concept is dat jij als sluipmoordenaar helemaal zelf invult hoe je dat gaat oplossen. Edward Kenway, kapitein van de Jackdaw en van Britse komaf, voorvader van Connor uit deeltje drie, laten we van zijn schip springen en neemt een sierlijke duik in het water. Al snel blijkt dat de zeebonk een begenadigd zwemmer is: niet eerder konden we met een sluipmoordenaar zo diep onder water zwemmen als met hem. Als we onder water een blik naar boven werpen verblinden felle zonnestralen ons scherm. Prachtige vissen in kleine en grote maten drijven voorbij.

Plotseling duikt er een witte haai op. We weten te ontsnappen. Onder water kunnen we ons niet verdedigen en dus lijkt een dergelijke confrontatie ons onverstandig. Ineens springt er een reusachtige walvis uit het water en wordt de zee wild door onweer, dat even later zelfs omslaat in een orkaan. We besluiten terug te keren naar ons schip en zetten met ons grote harpoengeweer alle zeilen bij om de vis te vangen. Na een lange achtervolging kleurt de zee rood en brengen we het lijk aan boord. Dat gaat wat opleveren als we een dorp bereiken. De makers verzekeren ons dat alle gebeurtenissen op zee willekeurig plaatsvinden, waardoor geen enkele vaartocht voorspelbaar is en je altijd moet waken voor problematische situaties.

Toch sluipmoordenaar pur sang
Wanneer we dan eindelijk het eiland bereiken en we over het reflecterende witte zandstrand banjeren - met om ons heen palmbomen en enorme hagedissen - zien we hoe de regendruppels op Kenways kostuum langzaam naar beneden druppelen. Next-gen in volle glorie. Een punt staat gemarkeerd op onze minimap, maar we besluiten een andere weg te nemen. Gaandeweg vinden we toevallig een grot die barst van de schatten, munitie en andere waardevolle dingen. Klaarblijkelijk loont het meer dan ooit om in Black Flag van het bestaande pad te wijken en op zoek te gaan naar mooi spul.

Hoewel je zou zeggen dat een schip de plaats is waar een piratenkapitein zich het meest thuisvoelt, zien we toch echt dat Kenway ervan geniet om op land zijn vijanden stijlvol te slachten. Ezio was stijlvol, Indiaan Connor op zijn manier stijlvol, maar Kenway spant in het rijtje van AC-sluipmoordenaars toch wel de kroon. Zowel op zee als op land krijgt de kapitein voldoende mogelijkheden om zijn kwaliteiten als brute slachter te tonen. Op het eerste gezicht lijkt er weinig vernieuwing in de aanvallen te zitten, maar als je eenmaal goed timet en goed countert zie je een aantal trucs die Kenways voorgangers niet bezaten.

Weinig vernieuwing op land
De basis in Black Flag blijft overigens wel hetzelfde. Zo ben je in het hoge gras onzichtbaar, kun je slaap- en berserkpijlen afvuren en heb je een uitgebreid wapenassortiment dat varieert van pistolen tot dolken. Wie zijn portie Assassin’s Creed heeft meegepakt weet hoe in de zwaardgevechten de vork in de steel steekt: niet counteren betekent al gauw een wisse dood. Niks nieuws onder de horizon, en eerlijk gezegd hadden we wel wat meer vernieuwing op dit vlak willen zien. Afgaande op onze half uur durende sessie bevat Black Flag weinig tot geen elementen die voor verfrissende stukken zorgen. De échte vernieuwing lijkt 'em toch echt te zitten op wat er allemaal rondom je schip gebeurt. Dat kan een hoop fans nog wel eens afschrikken.

Waar je schip in deel drie meer een gimmick was, kun je in dit avontuur werkelijk alles wijzigen. Met je (hopelijk een tot de nok toe gevulde) schatkist kun je je schip zowel in uiterlijk als in uitrusting geheel naar hartenlust aanpassen. Grotere kanonnen? Check! Nóg grotere kanonnen? Dubbelcheck! Een likje verf, een mooiere cabine? Kom er maar door! Mensen met een voorliefde voor De Sims en andere bouwspellen zullen in Black Flag hun geluk niet op kunnen. Wie er helemaal niets mee heeft, die kan – tja – de optie laten voor wat het is.

Nog niet helemáál overtuigd
Het piratenthema is dan wel onderbelicht in de game-industrie, toch blijft de vraag of Assassin’s Creed de aangewezen franchise is die daar verandering in moet brengen. Om vervaarlijke zeerovers en geruisloze moordenaars in één game te stoppen blijft bij ons vooralsnog vragen oproepen. Desondanks alle lof voor Ubisoft dat ze durven een andere kant op te gaan met de serie. Black Flag speelt - op zee althans - anders dan iedere Assassin’s Creed-game en ziet er vooral op de next-gen verbluffend mooi uit. Maar of het zingen van dronkenmans piratenliederen in dit zesde avontuur ook echt twintig uur lang in de smaak zal vallen, kan alleen de volledige versie ons vertellen.