Mario Kart 64 Virtual Console - Herinneringen aan goede oude tijd!

De Mario Kart 64 Virtual Console release voor de Wii U vond onlangs plaats. Sommigen van jullie hebben misschien het origineel wel gespeeld op de Nintendo 64. Ook sommige redacteurs hebben warme herinneringen aan het origineel. Lees hier hoe zij zich de game herinneren!

Aangezien ik als kind in de jaren '90 nooit genoeg geld had om meerdere consoles aan te schaffen, viel mijn keuze op de eerste PlayStation. Ondanks het feit dat ik destijds dus nooit in het bezit was een Nintendo 64, betekent dit echter niet dat ik destijds nooit in aanraking ben gekomen met Mario Kart 64. Ik speelde deze fantastische game namelijk wel vaker bij vrienden en geloof me, fun times were had. Mario Kart 64 is één van de grote redenen waardoor ik achteraf stiekem wel een beetje spijt heb dat ik destijds nooit wat meer heb gespaard voor een Nintendo 64.

Ik heb het inmiddels echter goed ingehaald, want tegenwoordig heb ik (bijna) alle Mario Kart games in mijn bezit!

Als ik denk aan Mario Kart 64, denk ik aan pure nostalgie. Ik weet nog dat ik als zevenjarig jochie helemaal uit mijn stekker ging, toen ik die enorme doos met mijn Nintendo 64 en Mario Kart openmaakte. Sindsdien was ik niet weg te slaan van dat ding.

De eerste echte driedimensionale ervaring binnen een Mario Kart game zal mij altijd bijblijven. Ondanks dat ik de game in jaren niet heb aangeraakt, staan de verschillende tracks nog op mijn netvlies gebrand.

De bloedstollende races over lava in Bowser’s Castle, driften over de nauwe zandwegen van Yoshi Valley en natuurlijk de eerste kennismaking met Rainbow Road. Alles bij elkaar maakt Mario Kart 64 voor mij een nostalgische klassieker!

Als ik denk aan Mario Kart 64, dan denk ik niet eens zozeer aan het racen over een paar fantastische banen, zoals Yoshi Valley en Toad's Turnpike, maar vooral aan de battle modus. Wat heb ik ontzettend veel tijd daarin gestopt; de tijd dat je met drie vrienden, of buurjongens, op de bank zat en elkaars ballonnen probeerde weg te schieten. Dat waren nog eens tijden.

Als ik denk aan Mario Kart 64, dan denk ik aan spannende races waarbij je denkt te winnen, maar als laatste eindigt. Aan elkaar met schilden en bananen bestoken. En natuurlijk aan de battle modus. Die is toch nog steeds uniek voor Mario Kart...

Als ik denk aan Mario Kart 64, dan denk ik aan een van de tofste games die we vroeger hadden op de Nintendo 64. Ik speelde het altijd met mijn drie broers en hoewel ze me meestal wel versloegen was het eigenlijk altijd een super gezellige game. Het was vooral leuk om de afsnijroutes te ontdekken en die dan stiekem te gebruiken wanneer je met een vriendje of vriendinnetje ging spelen. Bij Mario 64 denk ik aan pure nostalgie.

Als ik denk aan Mario Kart 64, dan denk ik aan de knotsgekke battle modus in die game. Wat een lol was dat altijd! Vooral in het fort level waar iedereen elkaar probeert in de hinderlaag te lokken. Nintendo, breng dit level terug voor Mario Kart 9!

Als ik denk aan Mario Kart 64, dan denk ik aan de enorme frustratie gevolgd door de voldoening na het behalen van de eindstreep van het Rainbow Road-parcours. Ik durf mijn petten collectie er om te verwedden dat dit officieel de moeilijkste racebaan ooit is uit de geschiedenis van het racegenre. Wat dat betreft heeft Mario Kart 64 vele avondjes top vermaak geboden en mij ook menig controller gekost.