De meest irritante bijfiguren in games

Iedereen kent ze wel; van die figuren in games waarvan je gewoon niet snapt waarom ze erin zitten. Ze halen het bloed onder je nagels vandaan, roepen moordneigingen om en kunnen de beste games verpesten. Wij zetten de meest irritante bijfiguren voor een vuurpeloton. Eh.. op een rijtje.

In RPG’s heb je vrijwel altijd een quest waarbij je iemand van het ene naar het andere punt moet escorteren. Ondertussen gooit de game je de meest sterke monsters voor de voeten en tot overmaat van ramp loopt het personage dat je moet beschermen ook nog eens zeer traag. De helft van Resident Evil 4 bestaat uit zo’n soort quest.

In de game moet jij Ashley Graham, de dochter van de Amerikaanse president, bevrijden en vervolgens beschermen tegen hordes Spaanse zombies. Ashley heeft helaas nooit van pappalief geleerd hoe je jezelf beschermt tegen een pestkop, laat staan hongerige zombies. En nee Ashley, als een kip zonder kop voor een pistool gaan staan of richting de zombies rennen helpt niet mee.

Gollum, Smeagol, embryo, worm met poten of hoe je dit gedrocht ook wilt noemen; hij blijft het meest irritante karakter uit de boeken van Tolkien. Of toch Frodo? Nee, Gollum, zeker weten! Helemaal omdat hij geen goede stamppot kan waarderen.

Het meest irritante aan Gollum/Smeagol is dat hij aan geen enkele kant staat, maar ondertussen wel doodleuk je verhaal aan het verpesten is. Iemand die een spion is voor de slechteriken kunnen we nog wel waarderen, die doet het nog voor een hoger doel, maar Meneer Smeagol niet. En die haarballen die hij elke keer opkotst is ook geen pretje voor je oren en je eetlust.

Je zou denken dat Star Fox, de beste piloot van het westelijk halfrond van het heelal, wel een capabel team van piloten rond zich kan vormen. Helaas blijkt dat niet het geval te zijn, dankzij Slippy Toad, die eigenhandig het stereotype heeft gevormd dat kikkers niet kunnen vliegen.

Vooruit, de kikker staat als uitvinder zeker zijn mannetje, maar het hanteren van een ruimteschip kan hij beter aan anderen overlaten. Voordat de missie ook maar begonnen is weet de kikker zich alweer in moeilijkheden te manoeuvreren, waardoor jij hem weer mag gaan redden. Helaas staat de game het niet toe dat de vijand hem omtovert in een bakje hummus.

Het is één van de meeste opmerkelijke dingen die je ooit moet doen in een game; je grootste rivaal een naam geven. Sterker nog, je moet de opa van het irritante joch eraan herinneren wat zijn naam is. En Professor Oak zal altijd gehoorzaam “Oh, that’s right!” blijven roepen, zelfs nadat je de meest belachelijke namen hebt ingetikt.

We zeggen alleen niet dat Buttcrack het niet verdient, want het is onmogelijk om nog meer een bord voor je kop te hebben dan dat ventje. Het begint al gelijk nadat je een Pokémon hebt uitgekozen bij Professor Oak, hij pakt namelijk altijd degene die sterk is tegen jouw keuze. Maar zelfs dan verliest de incapabele snotneus nog, net zoals elke keer dat je hem tegenkomt. En nooit toegeven dat hij eerlijk heeft verloren of gewoon de slechtste Pokémon-trainer ooit is. Sommige mensen...

De originele pestkop in games. Deze vlooienbal heeft maar voor twee dingen potentie, en dat is dode eenden ophalen en jou recht in je gezicht uitlachen. Dat laatste zal hij altijd doen als je een eend weet te missen. Altijd. Zelfs als je daarvoor de gehele eendenpopulatie van Noord-Europa weet uit te roeien, op eentje na dan.

Nu kunnen we er op zich nog wel begrip voor opbrengen dat de kleurenblinde viervoeter ons uitlacht, we missen immers wel de eend, als hij ons ook maar een complimentje geeft als we wel raken. Maar dat kan er bij die rotkop van hem niet af. Nee, alleen dat stomme gegniffel is het enige wat er bij Dog uit de mond zal komen.

Hey! Hey, listen! Hey! Het meest irritante bijfiguur in een game is per stip Navi. Wan- Hey, listen! Druk op A om verder te lezen! Want deze zwevende gloeilamp probeert op de meest irritante wijze jouw aandacht te trekken. Navi heeft alleen niet door dat je een game speelt en ze dus automatisch de aandacht krijgt als ze in beeld verschijnt.

Veel nuttige informatie zal Tinkerbell niet verschaffen, want alleen de meest basale informatie verschijnt uit haar overbodige mond. Hey! Listen! Ja, we weten wel dat we op B moeten drukken om te slaan met ons zwaard, daar zijn we al dertien uur mee bezig!

Toch zou je denken dat het niet zo vervelend is, aangezien The Legend of Zelda-games nooit voice-acting hebben. Fout! Navi is één van de weinige personages waarvan er wel sommige woorden zijn ingesproken, zoals ‘hey’, ‘listen’ en ‘hello’. Weet er iemand toevallig welk draadje je moet doorknippen om de voice-acting uit te schakelen?