De beste PC games in 2021 tot nu toe - Deze MOET je hebben

Het is al een hele waslijst, de PC games dit in 2021 zijn uitgekomen. En voor sommige is dit een lastig moment, want welke game ga je uiteindelijk nou kopen? Maar geen zorgen, hier zijn de beste games uit 2021 tot nu toe!

We trappen af met It Takes Two. Deze co-op game, ontwikkelt door de makers van A Way Out, heeft een goede indruk gemaakt op het publiek. Het verhaal achter It Takes Two lijkt misschien vrolijk, maar in werkelijkheid is het een serieus onderwerp. Het getrouwde paar May en Cody staan op het punt om te scheiden. Rosie, de dochter van de twee, vindt dit hartverscheurend en doet een poging om deze scheiding tegen te gaan. Haar tranen zorgen er uiteindelijk voor dat May en Cody in speelgoed poppen veranderen. In deze vorm moeten zij het gevaar wat komt trotseren.

Het spel wordt geleid door Dr. Hakim, een boek over relatietherapie. Hij stuurt ze op verschillende missies die zij samen moeten oplossen. Je speelt dit spel samen met een vriend. eentje speelt May en de ander Cody. Het verhaal zit vol humor, leuke momenten en mooie scenes. Je wordt door negen verschillende hoofdstukken geleid vol met spannende maar ook grappige momenten. Elk hoofdstuk duurt een uur, maar het totale aantal uren dat je erover doet zal bij de één hoger liggen dan de ander. Het hangt er maar net vanaf hoe goed jij en je vriend(in) samen kunnen werken.

Om afwisseling in het spel te houden zijn er 25 verschillende minigames. In elk probeert de ene speler uiteraard beter te zijn dan de ander. Dit zorgt ervoor dat de gameplay altijd leuk en verrassend blijft.

Net als de voorganger van Resident Evil Village betreft het hier een survival-horror game. Deze titel is het vervolg van de first person game Resident Evil 7: Biohazard. Dat spel vertelt het verhaal over Ethan Winters die op zoek is naar zijn vrouw Mia. Mia blijkt geïnfecteerd te zijn met een virus, wat er voor zorgt dat mensen veranderde in allesverslindende monsters. Maar geen zorgen, Ethan redt haar! Ze worden geëvacueerd door soldaten en alles is goed.

Of toch niet? Resident Evil Village opent met Rose die haar jonge dochter een bijzonder eng verhaaltje voorleest voor het slapen gaan. Wanneer zij in bed is gestopt door haar vader gaat het alleen helemaal mis. Ethan raakt buiten bewustzijn en wordt even later wakker naast een voertuig in de sneeuw. Na een tijdje lopen komt hij bij een dorp aan, een dorp waarvan de rillingen over je rug lopen. Overal liggen dode dieren, afgehakte geitenkoppen en om het allemaal nog erger te maken staat een dorpeling je toe te schreeuwen dat “ze” eraan komen. De dorpeling wordt gegrepen door een monster en de schaduw ingetrokken.

Na de gebeurtenissen in het dorp weet je als speler nog steeds niet echt wat er nou aan de hand is. Wat wel snel duidelijk wordt is dat er machtige wezens rondlopen die je moet verslaan, maar of je dat allemaal aandurft moet je zelf maar bekijken. De opbouw van het verhaal en het spel is een mega pluspunt voor deze game. Het is een fijne horror game die je tot diep in de nacht laat griezelen.

Het Franse Amplitude Studios heeft prima werk geleverd met dit spel. De game zit goed in elkaar en is overzichtelijk. De interface is clean en zorgt ervoor dat het scherm er niet te rommelig uitziet. Amplitude heeft een groot voorbeeld genomen aan de game Civilization, wat ook een strategisch spel is. Het is een overzichtelijk maar verslavend spel waarbij je je tegenstander in de pan moet hakken. Het grootste verschil met Civilization zijn de tijdperken (Era’s) en de overgang van de een naar de ander. Maar bij die verschillen stopt het niet.

In Civilization 6 ben je beperkt tot de civilization die je vanaf het begint kiest. In Humankind kan je tijdens elke overgang van de Era's van civilization wisselen. Dit zorgt voor meer kansen en een verfrissende gameplay.

Daarnaast is het ook mooi meegenomen dat je in Humankind je eigen leider kan maken, het kan zo gek als dat je zelf wil. In Civilization 6 kan dit niet, want hierin ben je verplicht een keuze te maken uit één van de twintig leiders. Wat wel weer leuk is aan Civ 6 is dat de leiders gebaseerd zijn op mannen die vroeger veel macht hadden.

Voor wie Hitman 1 en 2 hebben gespeeld, is een introductie van Agent 47 niet nodig. Deze hoofdrolspeler trotseert samen met Lucas Grey en Dianaga elk gevaar. Je begint je verhaal in Dubai, waar je een ingang naar een gebouw moet vinden. Eenmaal binnen bevind je je in een enorm mooie zaal waar je de opdracht krijgt om twee mensen om te brengen. Hierna volgen nog allemaal andere plekken over de hele wereld waar je hetzelfde soort opdrachten krijgt.

Het spel zit goed in elkaar, en is op sommige punten ook echt spannend. In tegenstelling tot andere games zijn de NPC’s in deze game onvoorspelbaar. Het kan zomaar zijn dat je halverwege je missie ineens je plannen om moet gooien. Elke missie heeft zijn eigen map en elke map heeft zijn sterke en zwakke punten waar je omheen moet werken.

Er zijn zes grote missies die je kan doen, elke missie geeft je ontzettend veel mogelijkheden hoe je deze aan wilt pakken. Zo is het zelfs leuk om de missies opnieuw te spelen, en een andere manier van doen te gebruiken. Kies je voor de recht toe recht aan weg, of speel je voorzichtig door je te vermommen?

Net als James Bond heb je allerlei gadgets die jou helpen. Zoals een camera waarmee je personen kan scannen. Natuurlijk draag je ook altijd je trouwe pistool met geluidsdemper bij je. Wat wel prettig is aan dit spel is dat je je voortgang uit Hitman 2 over kan zetten naar Hitman 3. Dat scheelt voor de luie mensen onder ons een hoop gedoe!

Dat puzzels, horror en platformen goed samengaan bewees Bandai Namco al in Little Nightmares, maar in plaats van het meisje met de gele muts krijgen we nu Mono in de hoofdrol, een jongen met een zak over zijn hoofd.

De game bouwt zich rustig op, maar wel is meteen dat rare en spannende gevoel er wanneer je met het kleine mannetje Mono door het bos loopt. Pas wanneer je Six weet te redden begint de lol pas echt. Je alarmeert namelijk een Jager die geen medelijden met jullie heeft en je het hele bos doorjaagt.

Terwijl je ronddwaalt in de wereld van Little Nightmares en je je eerste puzzels oplost, pak je meteen de introductie van het spel mee. Over je uiteindelijke doel wordt nog niks gezegd, maar over de controles van het spel wel. Het enige wat je te horen krijgt is dat je op zoek ben naar een Signal Tower. Deze zorgt ervoor dat er vreemde dingen in die wereld gebeuren.

Het wordt met elk hoofdstuk steeds iets griezeliger. Uiteindelijk zijn er vijf hoofdstukken die je kan spelen. Dat zijn er twee minder dan het vorige deel van Little Nightmares. Toch duurt de game wel langer, en zal je er uiteindelijk langer plezier mee hebben. Griezel dus lekker mee in Little Nightmares 2.

Dan gaan we door naar Valheim. Een survival game waarvan veel mensen niet begrepen waarom hij zo populair was. Je zou denken dat het verschil tussen deze game en bijvoorbeeld Ark niet heel groot zal zijn, maar het verschil is er wel degelijk.

Het zit hem in de geheimzinnigheid. Vanaf het moment dat je een nieuwe game begint, bevind je je in een ontdekkingsreis die door prikkels steeds leuker wordt. Het heeft een verslavend effect, wat er voor zorgt dat je urenlang door blijft zoeken naar de meest rare items.

Grafisch is de game geen hoogstandje, maar dit wordt goedgemaakt met het thema en hoe echt het eruit ziet. De makers spelen slim in op het vikingthema. De sfeer loopt mooi over van mooie weides naar enge bossen, met als klapper op de vuurpijl het realistische effect. Neem bijvoorbeeld de rook die in huizen blijft hangen wanneer de ramen en deuren dicht zijn.

Het verslavende aan dit spel zit hem in de ontelbare mogelijkheden. Je wilt elk stukje gras meenemen, elke boom omhakken en elke steen omdraaien om te zien wat er is. Want soms zorgt het ene takje ervoor dat er een totaal nieuwe bron aan mogelijkheden voor je opengaat.

Psychonauts 2 start meteen waar Psychonauts afliep. Tussen de games zit maar liefst 16 jaar, dus het is wel prettig dat we in deze cutscene een korte samenvatting krijgen van deel 1. Psychonaut gaat over het jongetje Razputin, die er toevallig achter komt dat hij psychische gaven heeft. Hij wordt naar een speciaal zomerkamp gestuurd waar ze naar zijn geest kunnen kijken. Wanneer de dochter van het hoofd van de Psychonauts ontvoerd wordt, helpt Razputin twee agenten om haar te redden.

In Psychonauts 2 kom je aan op het hoofdkantoor van de organisatie. Hier is alleen niet alles pluis. Het is aan Raz en zijn hulpjes om erachter te komen wie de Psychonauts organisatie heeft geïnfiltreerd. De verhaallijn van Psychonauts 2 is enorm belangrijk, ga daarom ook niet eerst het hele verhaal uitzoeken voordat je aan de game begint. Dan is alle lol er al vanaf!

De onderwerpen en gameplay zijn ijzersterk. Er zit enorm veel humor in en het verhaal blijft maar doorgaan. Razputin heeft de mogelijkheid om het hoofd van iemand in te kruipen, hier kan het heel vrolijk zijn maar ook heel donker en duister. Je weet nooit wat er komt.

Deze afwisseling is erg prettig om te hebben. In vergelijking tot het vorige deel doe je hier meer veel meer met je psy-krachten. Later in het spel ontwikkelingen deze ook via lichte RPG-elementen. Het spel heeft een verslavende werking, dus pas op! Voor je het weet ben je weer een uur verder.

Kennen we allemaal Gru nog? De eigenaar van de ontelbaar aantal gele minions? Laten we eerlijk zijn, vroeger wouden we net als hem een super imperium hebben met allemaal gave gadgets. En nu is die kans er eindelijk ook! In Evil Genius 2 bouw je een geheim imperium op voor slechteriken.

In het begin van de game kan je kiezen tussen vier mannetjes. Allemaal gebaseerd op slechteriken uit spionage films, zoals James Bond. Wanneer je die gekozen hebt is het de bedoeling dat je je eiland uitbreid en zo steeds groter en machtiger wordt. Het is te vergelijken met een Tycoon-game. Koop meer minions, krijg meer geld, bouw meer huizen, krijg meer minions en ga zo maar door. Het leuke van dit spel is dat je eindelijk een keer de “Bad guy” mag spelen.

De visuele elementen zien er goed uit, met een mooie interface uit de jaren 60. De game wordt wel gedragen door het specifieke vintage gevoel, wat vaak gekoppeld zit aan veel spionnen films. Het voelt misschien een beetje alsof je in een Austin Power film zit, als de slechterik!

De game heeft zijn charme en momentjes met humor. De minions die alles voor je doen hebben een leuke animatie en de game ziet er goed uit. Maar aan het eind van de dag moeten we eerlijk zijn. Want zeg nou zelf, wie wilt er nou niet een keer als superschurk spelen?

Chivalry is een combinatie van bloeddorstige krijgers die elkaar dood willen meppen, strategie en humor. De game heeft een achtergrond verhaal, maar die kom je tijdens de gevechten eigenlijk niet tegen. Het spel biedt niet alleen een 64 vs 64 deathmatch aan waar je zo veel mogelijk hoofden moet zien rollen, maar ook een doelen-optie.

Denk bijvoorbeeld aan de eerste zijn die het kasteel bestormt of een ander willekeurig doel. Uiteraard behaal je dit doel niet zomaar, je tegenstander zal er alles aan doen om jou tegen te houden. Als je alle doelen niet kan bereiken voordat de tijd om is, wint het andere team automatisch.

De veldslagen zijn enorm bloederig. Je ziet continu vliegende hoofden en andere ledematen. Je kan deze optie ook uitzetten, wat ook wel weer voor een hilarisch effect zorgt. Deze setting zorgt ervoor dat er een krop sla van een lichaam af rolt in plaats van een mensenhoofd.

Het gevechtssysteem is in Chivalry 2 het belangrijkst. Het spel kent vier verschillende soorten klassen, zoals boogschutter en ridder. Elke klasse is weer verdeeld in drie subklassen. Na lang genoeg spelen upgrade je je bepaalde klasse en word je gepromoveerd naar bijvoorbeeld een officier. Die heeft weer nieuwe wapens en andere mogelijkheden. Elk soort klasse heeft ook weer zijn eigen krachten, de ridder kan bijvoorbeeld teamgenoten een boost geven door op een hoorn te blazen.

Wat wel raar aan kan voelen is hoe het vechten in zijn werking gaat. Je moet je muis zien als je hand en het toetsenbord als je lichaam. Het is best ingewikkeld als je net begint met spelen, het heeft daarom ook wel iets van een learning-curve. Maar je hoeft het natuurlijk niet serieus te houden. Jezelf in de strijd gooien met een dappere kreet, om vervolgens dood op de grond te liggen is soms ook wel is leuk.

Bij Arkane Studios hebben ze zich waarschijnlijk de vraag gesteld wat er gebeurt als en je het concept van Groundhog Day mixt met een first person shooter. Die combinatie is namelijk Deathloop. De speler stapt namelijk in de schoenen van Colt, die als doel heeft om acht targets uit te schakelen op Blackreef Island. Eén probleem, elke dag wordt alles gereset en begin je weer helemaal bij het begin. Op het eiland zit je namelijk vast in een time loop en de enige manier om die te doorbreken is door alle doelwitten te vermoorden.

Het verhaal van Deathloop is dan ook één grote puzzel. Hoe krijg je alle zogeheten Visionaries bij elkaar, zodat je binnen 24 uur een einde kan maken aan hun leven. Zo ben je elke dag bezig om de juiste puzzelstukjes op de juist plaats neer te leggen, terwijl je ondertussen probeert om zoveel mogelijk nieuwe wapens, speciale krachten en upgrades te verzamelen.

Hoewel elke dag namelijk weer een nieuw begin inluidt, kan je voorwerpen infusen met een goedje genaamd Residiuum. Ga je alleen dood of is er een dag voorbij, dan zal je je hele voorraad kwijtraken. Je zal dus voorzichtig te werk moeten gaan op Blackreef Island en stealth is dan ook een sterk aangeraden optie. Leg je uiteindelijk toch het loodje, dan heb je nog wel een kans om je Residiuum terug te krijgen, want net zoals in Dark Souls zullen je resources op de plek van overlijden blijven liggen.

Arkane Studios heeft dus gameplay-elementen en concepten van meerdere franchises geleend, wat uitstekend werkt. En het hele geheel wordt afgesloten met een zeer interessant einde. Deathloop is dus zeker een PC game die je dit jaar gespeeld moet hebben!