Het gebeurt steeds vaker dat een serie nog een extra seizoen krijgt, terwijl het verhaal er eigenlijk al op zit. Ralph is van mening dat streamingdiensten en productiemaatschappijen daarmee moeten stoppen.
Sinds vorige week kunnen abonnees van Netflix genieten van een nieuw seizoen van Squid Game, nadat het eerste seizoen meer dan drie jaar geleden op de streamingdienst is verschenen. Er is een goede reden waarom er zoveel tijd tussen zit. Het was namelijk nooit de bedoeling dat er een tweede seizoen (laat staan een derde!) gemaakt zou worden. Het verhaal is geschreven als miniserie, met een begin en einde.
Dat er toch nog een tweede seizoen is gekomen, daar is een vrij goede reden voor. De bedenker en schrijver van Squid Game, Hwang Dong-hyuk, is namelijk niet een rijk man geworden van de show. Sterker nog, hij heeft er amper iets aan over gehouden en is negen tanden verloren door de stress.
De opbrengst van het eerste seizoen is bijna volledig naar Netflix gegaan, dat de show voor een prikkie heeft opgepikt, omdat niemand anders de rechten wilde overnemen. Met het tweede seizoen wil Dong-hyuk dat compenseren en er zelf ook geld aan overhouden.
Bij andere soortgelijke situaties is er alleen niet een goede reden voor. Meestal gaat het weer om het financiële plaatje, maar die die van een enkele (en straatarme) schrijver, maar van een steenrijke streamingdienst of productiemaatschappij.
Neem bijvoorbeeld Shogun. De FX-serie is één van de beste shows van 2024. Hij staat bij mij zelfs bovenaan het lijstje. Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek van James Clavell en was bedoeld als een miniserie. Zo komt de show ook over. Vrijwel elke verhaallijn wordt aan het einde netjes afgesloten.
Er was alleen één probleem: Shogun is enorm populair. En het kan natuurlijk niet dat daar niet van wordt geprofiteerd. Er is daarom een tweede seizoen aangekondigd, maar daarvoor is geen basis. Er is geen boek waar FX het nieuwe seizoen op kan baseren en ik vrees ervoor dat het straks de gehele reputatie van Shogun schaadt.
Dat is eerder ook al gebeurd met Dexter. Er waren vier seizoenen gepland voor de serie, maar de show was zo succesvol dat Showtime ermee door wilde gaan. De originele schrijvers waren het daar niet mee eens en vertrokken, waardoor het verhaal werd overgenomen door een nieuwe groep. En de daling in kwaliteit na seizoen 4 is duidelijk merkbaar, met een dramatisch laatste seizoen als dieptepunt.
Gelukkig geeft niet iedereen het slechte voorbeeld. Netflix heeft eerder bijvoorbeeld nog de verleiding van een grote zak geld afgeslagen met Gambit Queen. De miniserie met Anya Taylor-Joy in de hoofdrol was een enorm succes en op dat moment zelfs de best bekeken serie op de streamingdienst ooit.
Veel fans wilden dolgraag een tweede seizoen zien. Netflix besloot alleen daar geen gehoor aan te geven. De show was immers bedoeld als miniserie en het boek waar Gambit Queen op is gebaseerd, is op hetzelfde moment gestopt. Er was dus geen basis om nog een seizoen er achteraan te plakken.
Een ander goed voorbeeld is Black Sails. De piratenserie zorgde voor een flinke boost in abonnees bij Starz en met elk seizoen werd de show beter. Starz wilde dan ook dolgraag doorgaan met de serie en bood de showrunners een flink bedrag voor nog een seizoen. Zij weigerden dat aanbod echter. Ze hadden van tevoren namelijk een idee voor een verhaal van vier seizoenen en die vier seizoenen hebben ze gekregen. Eén of meerdere extra seizoenen zou afdoen aan de kwaliteit.
Streamingdiensten en makers kunnen op de lange termijn ook profijt hebben van het bewaken van de integriteit en kwaliteit. Ik hoor bijvoorbeeld weinig mensen in mijn omgeving die zin hebben in een rewatch van series met een teleurstellend einde, zoals Dexter en Game of Thrones. Maar series die niet te lang zijn blijven hangen en gestopt zijn op het beste moment? Die zet ik met liefde nog een keer aan. En nog een keer. En nog een keer.