Bordspel van de week: Tiny Towns

Iedereen klaagt wel eens over dingen in hun eigen stad. Waarom is er geen Albert Heijn in de buurt? Waarom zijn er zoveel stoplichten? Waarom betaal ik belasting voor afvalophaal als ik een halfuur moet fietsen met een grote zak achterop om van mijn grof vuil af te komen? Oké, dat laatste punt is misschien een beetje persoonlijk. Maar jullie begrijpen waar we heen gaan.

We denken, nee, weten dat we het beter kunnen regelen. Geef ons een halve kans en bam, daar staat een veel beter stadje. Ben jij op zoek naar zo'n betere kans? Dan hebben wij misschien wel iets voor jou. Probeer het bordspel Tiny Towns eens. Welkom bij bordspel van de week.

Ben jij ervan overtuigd dat je een stad veel beter kan inplannen dan al die hoge piefen? Wil jij een uitdaging voor je ruimtelijk inzicht? Buig jij willekeur naar jouw voordeel? Heeft het craften in Minecraft iets bevredigends voor jou? Dan is Tiny Towns misschien iets voor jou.

Tiny Towns heeft leuke, houten gebouwen. Het is ook het enige spel dat wij kennen met een hamer-meeple! Het is zo'n spel waar je er gerust vanuit kan gaan dat je tien beurten later spijt krijgt van het blokje dat je nu plaatst. Maar dat is niet erg, je moet gewoon snel een nieuw plan bedenken. En omdat iedereen precies dezelfde blokjes heeft is het de ultieme kans om te laten zien dat jij beter vooruit hebt gedacht dan de rest!

Roofdieren maken kleine herbivoren het leven zuur. Gelukkig hebben ze een nieuwe plek gevonden, nog onontdekt door de vossen en adelaars. Dus besluiten de dieren daar een stadje te bouwen. Maar er kan er maar één de baas zijn. Dus bouwen jij en je tegenstanders allen een stadje. De dieren zullen met zijn allen intrekken in de beste, dus doe goed je best!

Er zijn twee spelmodi in Tiny Towns. In de ene modus kiest elke speler in zijn beurt een soort blokje, in de ander wordt het blokje bepaald door een kaart te trekken van een trekstapel. Wat ook het geval mag zijn, als het blokje eenmaal bepaald is moet iedereen die ergens op zijn grid plaatsen. Heb je een patroon gemaakt dat overeen komt met een van de gebouwen, en komen de kleuren ook overeen? Dan trekken al die blokjes, net als in het echte leven, allemaal samen om op magische wijze zo'n gebouw te vormen. Verschillende gebouwen zullen op verschillende manieren punten scoren.

Uiteindelijk is het in Tiny Towns niet zo belangrijk wie er won. Ja, de winnaar zal even een paar schouderklopjes en een grote neus krijgen. Maar daarna gaat de aandacht naar alle stadjes. Ze zien er allemaal zo leuk uit, door die schattige gebouwmeeples. Je kijkt op elkaars bord, en lacht even om het feit dat jouw kerk naast de taveerne staat, of je armenhuis naast het luxe theater. En op iemand anders bord heeft iemand juist een heerlijke woonomgeving, want de huizen worden omringd door fonteintjes en boomgaarden.

Elk bord vertelt na afloop een verhaal. Als iemand vooral punten scoort met fabrieken moet iedereen even denken aan Londen in de industriële eeuw. Een andere speler heeft een feeststad gebouwd met allemaal theaters, feestzalen en fonteinen. Een derde speler uit zijn mening over religie door allemaal kloosters en armenhuizen naast elkaar te zetten. En dat zou niet half zo goed werken als de gebouwen er niet zo leuk uitzagen.

Iedereen begint met hetzelfde blok van vier bij vier lege vakjes. En iedereen krijgt elke beurt hetzelfde blokje. Toch zal aan het einde van het spel elke stad er heel anders uitzien. Dat komt omdat de plek waar je het blokje plaatst een groot verschil uitmaakt. Een bruin blokje naast een grijs blokje wordt een bron. Maar als je dat bruine blokje naast een groene zet kan het een broeikas, feestzaal of theater worden. Je zou zelfs een van de lastige, maar waardevolle monumenten kunnen bouwen.

Dit is iets typisch dat roll and write (of, in dit geval, draw and place) spellen zo succesvol heeft gemaakt in de afgelopen jaren. Ondanks dat het competitief is, kan je elkaar niet echt hinderen. In de modus waarin iedereen steeds een blokje kiest kan je naar je buurman kijken en een blokje kiezen waar die niet zoveel mee kan, maar dat is een blokje in vier beurten. En het is zelden zo dat je niets kan met een blokje. In plaats daarvan doet iedereen dezelfde puzzel, maar komen jullie allemaal met een ander antwoord. En na afloop vergelijkt iedereen elkaars antwoorden, zoals je wel eens deed na een toets. Maar dan op een leuke manier.

Doordat jouw stad zo anders wordt als je het anders inplant is er veel afwisseling tussen potjes. Maar er is nog iets dat hiervoor zorgt. Van de meeste gebouwsoorten zijn namelijk vier verschillende kaarten die elk een ander patroon en effect hebben. En van de monumenten zijn er zelfs twaalf! Zo wordt wat je kan doen ook nog eens anders per potje.

En dat zorgt ervoor dat je niet zo gauw moe wordt van Tiny Towns. Het is een spel dat je niet gauw zat bent, omdat elk potje echt anders is. Tempels willen bijvoorbeeld naast huizen staan, terwijl abdijen juist afgezonderd willen zijn. Fonteinen wil je naast elkaar bouwen, terwijl je een schuur als het eenmaal af is mag verplaatsen en simpelweg een punt waard is. Er zijn een hoop combinaties, elk met hun eigen afwegingen.

Een potje Tiny Towns duurt zo'n drie kwartier. Het is dus lekker kort. En daar komt bovenop dat het opruimen ook lekker vlot is. Je gooit de gebouwkaarten weer op een hoop, stopt alle blokjes weer in hun zakje en scheidt de verschillende gebouwsoorten van elkaar. Dan kan alles weer in de doos, of je bent weer klaar om nog een potje te starten.

En dat is een uitstekende combinatie. Tiny Towns is iets dat je gemakkelijk even tussen iets door kan spelen, of even kan doen terwijl jullie ergens op wachten. Pizza, bijvoorbeeld. Of je kan in hoog tempo meerdere potjes achter elkaar spelen. De wereld is je oester. Dat is iets dat wij zeggen, toch?

Dit was een kijkje naar Tiny Towns. Heb je vragen, opmerkingen of voorstellen voor een volgende editie? Laat het dan weten in de comments!

Doordat jouw stad zo anders wordt als je het anders inplant is er veel afwisseling tussen potjes. Maar er is nog iets dat hiervoor zorgt. Van de meeste gebouwsoorten zijn namelijk vier verschillende kaarten die elk een ander patroon en effect hebben. En van de monumenten zijn er zelfs twaalf! Zo wordt wat je kan doen ook nog eens anders per potje.

En dat zorgt ervoor dat je niet zo gauw moe wordt van Tiny Towns. Het is een spel dat je niet gauw zat bent, omdat elk potje echt anders is. Tempels willen bijvoorbeeld naast huizen staan, terwijl abdijen juist afgezonderd willen zijn. Fonteinen wil je naast elkaar bouwen, terwijl je een schuur als het eenmaal af is mag verplaatsen en simpelweg een punt waard is. Er zijn een hoop combinaties, elk met hun eigen afwegingen.

Een potje Tiny Towns duurt zo'n drie kwartier. Het is dus lekker kort. En daar komt bovenop dat het opruimen ook lekker vlot is. Je gooit de gebouwkaarten weer op een hoop, stopt alle blokjes weer in hun zakje en scheidt de verschillende gebouwsoorten van elkaar. Dan kan alles weer in de doos, of je bent weer klaar om nog een potje te starten.

En dat is een uitstekende combinatie. Tiny Towns is iets dat je gemakkelijk even tussen iets door kan spelen, of even kan doen terwijl jullie ergens op wachten. Pizza, bijvoorbeeld. Of je kan in hoog tempo meerdere potjes achter elkaar spelen. De wereld is je oester. Dat is iets dat wij zeggen, toch?

Dit was een kijkje naar Tiny Towns. Heb je vragen, opmerkingen of voorstellen voor een volgende editie? Laat het dan weten in de comments!