Alien: Isolation - de overeenkomsten met de film

Nog even en dan ligt Alien: Isolation in de winkel. Het belooft een game te worden die de sfeer uit de films goed weet te verwerken, en dat is als fan van de serie wel zo leuk. Laten we daarom eens kijken naar de vele overeenkomsten die de game met de films heeft.

Alien: Isolation speelt zich 15 jaar na de gebeurtenissen van de eerste film af. Hierdoor spelen we dus tussen de eerste en de tweede film in, en dat zorgt voor veel herkenning en aanvullingen binnen het universum van Alien.

Waar Ellen Ripley in de vier films centraal staat, speelt haar dochter Amanda nu de hoofdrol in de nieuwe game. De twee scheiden van elkaar als Ellen de ruimte in gaat en daar haar avontuur beleeft uit de films. Zij beloofde Amanda dat zij terug zou komen, maar dat is nooit gebeurd.

Amanda werkt vijftien jaar later voor dezelfde organisatie als haar moeder, namelijk voor Weyland-Yutani. Hier hoort zij dat de opnames van de Nostromo (het verdwenen schip van haar moeder) gevonden zijn, en gaat op onderzoek uit. Aan boord van het schip Sevatopol komt zij in aanraking met dezelfde vijand die haar moeder is tegen gekomen, namelijk de Xenomorph.

In de eerste film wordt de motion tracker geïntroduceerd als een gigantisch apparaat dat onhandig mee te nemen is. In Alien: Isolation, die zich vijftien jaar later afspeelt en dus de nodige technologische vooruitgang kent, is deze Motion Tracker weer aanwezig, maar in kleinere vorm. Het apparaat is namelijk in één hand te houden en kan in de game makkelijk worden opgeborgen. Evengoed is de techniek, die de films erg typeerde, terug te vinden in de game en zorgt dat voor een mega spannende sfeer.

Natuurlijk draait de game grotendeels om de Xenomorph, de Alien die jouw bezoek aan het ruimteschip afgrijselijk maakt. Het beest is tot in de kleinste details nagemaakt, met kwijl uit z’n bek (twee bekken, trouwens), die typerende langwerpige kop en een meterslange staart. Er is er maar één van, maar dat betekent niet dat het er makkelijker op wordt.

Net als in de eerste film is de Alien niet dood te krijgen, en dus moet je hem weg zien te houden met vuur of explosies. Ook de manier waarop de Xenomorph op je jaagt, sluit perfect aan op de film: je ziet ‘m niet, hoort het beest amper en INEENS (!) ben je dood. Gelukkig heb je een Motion Tracker bij je, zodat je je nog enigszins kunt voorbereiden op die staart die zich straks door je buik kan gaan boren.

Zoals je mag verwachten van een Alien-game zit er de nodige gore in. Overal in de game kom je namelijk kapotgescheurde lichamen tegen die de Alien op zijn pad tegenkwam. Veel bloed, ingewanden, je kent het wel. Net zoals die scène waarin Kane tijdens de lunch opengescheurd wordt door de Alien in z’n maag…

De game speelt zich af in het ruimteschip Sevastopol, een nieuw schip dat nog niet eerder in de filmreeks is voorgekomen. Hier moet Amanda de opnames van de USSCG Nostromo (het schip uit de eerste film dat uiteindelijk ontploft is) onderzoeken. Hoewel het een ander schip is, kent Sevastopol veel overeenkomsten met de Nostromo.

Zo zijn de gangen net zo donker, zijn de luchtschachten groot genoeg om doorheen te kruipen en lijken de kantines sprekend op de die uit de film (waar Kane ‘bevalt’ van de Alien). Ook gedetailleerde dingen, zoals computerapparatuur en medi-kits, lijken erg op de attributen uit de films.

In het eerste deel van de eerste film, Alien, is te zien hoe één van de bemanningsleden een deur opent naar de ruimte waar zich de boordcomputer (“Mother”) bevindt. Dit doet hij door een kaart, die lijkt op een printplaat van een computer, in een gleuf te steken. In de game is dit precies wat je doet als je wilt opslaan. Dit zijn waarschijnlijk persoonsgebonden kaarten die progressie doorsturen naar het ruimteschip, dat alle bemanningsleden ‘onder controle’ houdt. Een passende manier van opslaan, dus.

Spannende muziek is binnen het horrorgenre natuurlijk niet weg te denken. De typerende muziek uit de films is dan ook vertaald naar de game, waardoor de sfeer uit de films goed overkomt in de game. Zo zal de muziek aanzwellen als de Alien dichtbij komt, en krijg je af en toe schrikmomenten voor je kiezen als hij plotseling uit een luchtschacht tevoorschijn komt.

De game kent de zogenaamde Operational Working Joe’s, androids die de boel in de gaten houden. Je zult het af en toe moeten opnemen tegen deze robots, die door middel van stroomstoten kunnen worden gesloopt. Deze androids zijn niet nieuw voor de serie, aangezien Ash uit de eerste film ook al bleek te bestaan uit kabels en metaal. Ash zit overigens ook weer in de game als je ‘m pre-ordert. Dan krijg je namelijk een speciale editie van Alien: Isolation, met daarin extra missies die te maken hebben met de eerste film.