5 redenen waarom jij The Callisto Protocol moet spelen

In The Callisto Protocol kruip je in de huid van Jacob Lee en moet je zien te ontsnappen uit een met zombies beladen Black Iron Prison. Wij geven je 5 redenen waarom jij met The Callisto Protocol aan de slag moet gaan!

Wie zijn of haar next-gen console even goed aan het werk wil zetten, zit met The Callisto Protocol helemaal goed. Grafisch is de game van de bovenste plank en zal je meermaals lekker de tijd willen nemen om de omgevingen in je op te nemen. Of je nou rondrent door het cellencomplex, je een weg waant door ondergrondse grotten van Callisto of overleeft in de sneeuw, dit avontuur is op veel momenten screenshotwaardig.

Maar ook aan de details is gedacht. Zo zien de karakters er levensecht uit met realistische gezichtslatingen en expressies. Je kunt zelfs de haren op de baard van Jacob tellen. Iedereen is het erover eens dat The Callisto Protocol een beeldschone game is.

En dat mooie plaatje wordt vergezeld met een hele cinematische manier van actie overbrengen. Een HUD heb je niet in de game en in plaats daarvan zit alle informatie op en om Jacob verstopt. Zo zit jouw levensbalkje verstopt in je nek en wordt de hoeveelheid kogels netjes naast je vizier aangegeven.

Daarbij beweegt de camera lekker mee tijdens de combat. Gooi je een goede dodge naar links of rechts, dan zwaait het beeld dynamisch mee. Hierdoor voelt The Callisto Protocol soms net als een film waarin jij plots de hoofdrol hebt overgenomen.

En over combat gesproken, die zit in The Callisto Protocol ook goed in elkaar. Al vrij snel in de game krijg je de beschikking over een schokbaton en dat betekent dat je jouw vijanden moet opzoeken om schade aan te kunnen richten. Elke slag die je uitdeelt, komt heerlijk hard aan en de combat brengt daarmee een flinke punch met zich mee. Zeker met de upgrades die je later in de game vrijspeelt, word je een wandelende tank die een flinke knal kan uitdelen.

Gelukkig is het niet alleen maar om je heen slaan, want er zitten ook een aantal toffe wapens in de game verstopt. Je begint de game met een trouwe handgun, maar later passeren er meer schietijzers de revue. Van een assault rifle tot een knallende shotgun, Jacob krijgt genoeg vuurkracht om zijn barre tocht door de Black Iron Prison te overleven.

Wapens zijn natuurlijk leuk, maar verreweg de handigste gear die je in The Callisto Protocol onder de knoppen krijgt is je gravity gun. Met een druk op de knop pak je zonder pardon een voorwerp of vijand van de grond en laat je ze voor je zweven. Vervolgens kun je een doelwit uitkiezen en druk je dat voorwerp met een noodgang door de ruimte heen. Heel effectief om groepen vijanden uit elkaar te drijven of om een vijand snel om te leggen. Er zitten namelijk talloze scherpe punten en andere dodelijke constructies in de game verwerkt die ideaal geschikt zijn om zombiegehakt mee te maken. Je voelt je bijna een heuse Jedi met al die gekke Force Push krachten, heerlijk!

Tegenwoordig zijn bijna alle games open wereld speeltuinen waarin jij vrij rond kunt rennen en je eigen verhaal bij elkaar speelt. The Callisto Protocol doet een sprongetje terug in de tijd en pakt een formule die heel populair was in het tijdperk van de Xbox 360 en de PlayStation 3.

Een lineaire verhalende actiegame met smalle gangen en overal vallen om je de stuipen op het lijft te jagen. In de intro viel de naam Glenn Schofield al even en dat is met goede reden. De man is de co-ontwerper van de originele Dead Space games; titels die perfect in het hierboven geschetste plaatje passen. Met de 'founding father' aan het roer is The Callisto Protocol een duidelijke knipoog naar die oude survival-horror games.