Viva Pinata: Party Animals Review

De Xbox 360 heeft maar weinig party games. De beestjes uit Viva Piñata lenen zich natuurlijk uitstekend voor een dergelijk spel, maar is dat wel helemaal goed gegaan?

Vorig jaar liet Rare de piñata’s nog rustig door hun tuintjes wandelen, om lekker te eten en te dansen. Dit jaar zullen ze zich toch echt wat actiever moeten opstellen, want er moeten flink wat minigames doorlopen worden. De inspiratie voor deze games wordt duidelijk uit Mario Party en Mario Kart gehaald, maar dit moet geen probleem zijn als het maar goed is uitgewerkt.

Hier is iets niet in orde...
Helaas krijg je meteen al een slecht gevoel als je het spel hebt opgestart. Er komt een simpel menuutje tevoorschijn, waarin je kunt kiezen of je offline of online wilt gaan. Een party game is bedoeld om samen om de bank te spelen, dus daar beginnen we dan maar mee.

Vervolgens krijg je een nog slechter gevoel als je een piñata gaat uitkiezen. Er zijn er acht in totaal, maar eigenlijk slechts vier unieke. De andere vier zijn slechts de vrouwelijke tegenhangers van de eerdere vier. Het is erg jammer dat er maar zo weinig piñata’s zijn om uit te kiezen, aangezien er veel meer zaten in de game van Rare.

Na snel door deze menuutjes heen te zijn gegaan, begint het spel dan eindelijk. Er moeten meer dan vijftig minigames zijn, maar alles lijkt een beetje erg op elkaar. Je kunt ze in enkele hokjes verdelen, zoals loop rond en verzamel iets, richt en schiet, sla iets kapot, ritmisch op knoppen drukken, en zo snel mogelijk zijn. De minigames verschillen zo weinig dat je er na een paar ronden al genoeg van hebt. Wel een positief punt is dat je altijd verder kunt gaan, en je dus nooit game over gaat als je te ver achter raakt.

Een vleugje Mario Kart
Viva Piñata: Party Animals bestaat echter niet alleen uit minigames, er is ook nog een ander aspect. Dit zijn de races. Hierin nemen vier piñata’s het tegen elkaar op, en is het natuurlijk de bedoeling om zo snel mogelijk de finish te bereiken. Onderweg pak je verschillende power-ups op, die eigenlijk bepalen wie de race gaat winnen. Deze zijn dan wel leuk om te gebruiken en bieden wat variatie. Hierdoor is het racen ook het leukste gedeelte van het spel. De verschillende tracks van de races lijken echter ook weer allemaal op elkaar en bieden weinig uitdaging, dus je bent hier al snel op uitgekeken.

Single player lekker links laten leggen
Mocht je dit spel nou willen aanschaffen om in je eentje te gaan spelen, dan kun je net zo goed je geld meteen weggooien. De A.I. van de tegenstanders is namelijk zo simpel, dat je bijna alleen kunt verliezen wanneer je met gesloten ogen speelt. Met vier gemotiveerde spelers offline of online gamen is alweer een stuk vermakelijker, maar ook hier zorgen het gebrek aan variatie en de simpele minigames al snel voor verveling.

Conclusie
Het probleem van Viva Piñata: Party Animals is niet dat het grafisch niet top is, niet dat de A.I. slecht is (want een party game is gewoon bedoeld voor multiplayer), en ook niet dat de stemmen, die gelukkig ook in het Engels in te stellen zijn, soms behoorlijk irriteren, maar dat het gewoon te weinig en te makkelijk is. Microsoft wilde waarschijnlijk een spel dat voor iedereen toegankelijk is, en dat is ze gelukt. Maar zelfs de mensen waarvoor dit de eerste game is die ze in hun leven spelen zullen al snel uitgekeken zijn op Party Animals.