The Jak & Daxter Trilogy Review

Voor het o zo succesvolle Uncharted op de PlayStation 3 was er een aantal jaren terug al een heel andere reeks succesvol van Naughty Dog, namelijk Jak & Daxter. De geweldige platformgames wisten het hart van mening gamer te stelen en de trilogie probeert nu opnieuw mensen enthousiast te maken.

Op de PlayStatation 2 waren het iconen: Jak & Daxter. Als je denkt aan platformgames op die voorganger van de PlayStation 3, dan denk je onmiddellijk aan Ratchet & Clank en de Sly Cooper games. Maar ook denk je aan Jak & Daxter, misschien nog wel het meest. Misschien was dat wel dé platformerserie op de PlayStation 2. Reden genoeg dus om deel één (Jak & Daxter: The Precursor Legacy, 2001), twee (Jak II: Renegade, 2003) en drie (Jak 3, 2004) grafisch op te poetsen, een 3D sausje er overheen te gooien en te voorzien van trofeeën voor de schattenjagers.

Het begin van een avontuur
Het verhaal van drie Jak & Daxter games valt niet uit te leggen in een paar luttele zinnen. Het is zo enorm omvangrijk, gezien de games totaal een speelduur hebben van zo’n 60 uur dat we de trilogie te kort zouden doen. Wat we wel kunnen vertellen is dat de games draaien om een goed verhaal, elk avontuur wil je beleven. Het begint in ieder geval allemaal in Jak & Daxter: The Precursor Legacy waarin Daxter in een groot vat met Dark Eco valt. Dat klinkt niet al te best en dat is het dan ook niet. Daxter komt terug uit dit spul, maar is veranderd in een Ottsel: half otter, half wezel. Jij kruipt in de huid van Jak en moet samen met Daxter op naar de Blue Sage.

Wat meteen opvalt aan Jak & Daxter: The Precursor Legacy zijn de gameplay-elementen. Zijn ze nou origineel of zijn ze nou gejat? De doorgewinterde speler zal van alles ontdekken uit andere bekende games. Zo zie je dat de game zich heeft laten inspireren door titels als Banjo-Kazooie, Super Mario 64 en Crash Bandicoot – die andere succesvolle franchise van Naughty Dog destijds. Zo kan Jak dubbele sprongen maken, draaiende trapbewegingen en meer van dat soort ongein. Toch kun je al heel snel stellen dat Jak & Daxter: The Precursor een game op zichzelf is.

Alles draait in de game om het vinden van Power Cells die onder meer verdiend kunnen worden door vijanden te bevechten, het betalen van Precursor Orbs en het vervullen van platformuitdagingen. Bij het behalen van genoeg Power Cells is het mogelijk om naar een nieuw gebied te gaan. Hoewel alles zich afspeelt op een fictionele planeet, heeft alles thema’s zoals we die die hier op aarde kennen: sneeuw, jungle, moeras, strand, vulkanen. Je zult het allemaal meemaken en overal mag je flink wat springen en ronddolen.

Het is de balans in de game, en dat geldt voor alle drie de delen, waardoor het verslavend is om te spelen. Fijn is ook het ‘Eco’-gameplay-element. Hiervan zijn zes verschillende vormen: gezondheid bijvullen, sneller lopen en meer mogelijkheden behoren tot de opties. Opties die je nodig zult hebben om voortgang te maken. Grote punten van kritiek heeft Jak & Daxter: The Precursor niet, behalve dat het camerastandpunt niet altijd goed meestuurt (deze kun je zelf bijsturen) en dat de eindbazen toch wel steeds voor erg generieke gevechten zorgen. Maar ach, geen mens is perfect, en dus ook een game niet.

Duister tweede deel
Van Jak II: Renegade kun je ook weer een tof avontuur verwachten met flink wat actie. Omdat er met Jak geëxperimenteerd is, is hij niet meer zo lief. Sterker nog, hij is best pissig en dat is dan ook de reden dat Jak II een stuk duisterder is dan zijn voorganger. De gameplay is geheel op de schop gegaan en lijkt niet meer op die van deel één. In Jak II: Renegade fungeert Haven City als een hub-wereld: vanaf deze wereld kunnen andere omgevingen bereikt worden. Jak krijgt toegang tot nieuwe gebieden en missies door met karakters te praten. Dit is dus een vervanging van de Power Cells uit deel één. Het krijgt hierdoor een beetje een Grand Theft Auto gehalte. En nogmaals, er is actie, veel meer actie. Zo beschikt Jak in dit deel over een Morph Gun en worden er vier wapens vrij gespeeld. Dit zijn de Scatter Gun, Blaster, Vulcan Fury en Peace Maker. Ofwel: wapens voor veraf, dichtbij, of iets bruuts en krachtigs, je zult ze allemaal vrijspelen. Ook leuk is het om te zien hoe je als Jak zijnde in zwevende voertuigen kunt rijden en gebruik kunt maken van een jet-board. Ja, met grinden op rails zijn de platformelementen totaal niet verdwenen in Jak II: Renegade.

Derde deel is puur genieten
Toch is het niet deel twee die optimaal uit de verf komt, dat is deel drie, bekend als Jak 3. In dit deel krijgt de combinatie van platformelementen, rijden en schieten een perfecte vorm en de balans tussen al deze onderdelen is om van te smullen. Het borduurt min of meer voort op deel twee maar optimaliseert het en introduceert tevens weer nieuwe aspecten. Ook hier is de wereld grotendeels weer vrij om verkennen, op wat lineaire en tijdgebonden missies na.

Een grote vernieuwing in deel drie is het aanbod aan wapens. Waar in deel twee slechts vier wapens ter hand konden worden genomen, zijn dat in deel drie er twaalf. En belangrijker nog is dat elk wapen nog twee wijzigingen kan ondergaan. Een ander belangrijker vernieuwing is de introductie van Light Jak. In deel twee werd voor het eerst Dark Jak geïntroduceerd, een krachtigere versie van Jak waarbij de mêlee aanvallen veel schade aanrichten, maar hij geen gebruik meer kon maken van zijn Morph Gun. In deel drie is daar Light Jak, een Jak die juist inspeelt op defensieve capaciteiten. Ook niet onaardig is de mogelijkheid om op de weg te kunnen scheuren in voertuigen in deel drie.

Een van de beste remakes
Het mag duidelijk zijn dat de Jak & Daxter games een perfecte combinatie aanbieden van goede platformelementen, met veel actie. Een aantal jaren terug was dat al een gouden formule en dat is het nog. Hoewel natuurlijk niet te verhullen valt dat we hier te maken hebben met wat oudere games, is het erg mooi om te zien hoe de games grafisch flink zijn opgepoetst. Door de HD-remake, toevoeging van 3D en trophies is deze collectie een waar je niet meer omheen kan. Voor 40 euro voor zo’n 60 uur aan gameplay met een van de beste game series ooit, is het toch duidelijk dat je knettergek bent als je dit aan je neus voorbij laat gaan. De humor is soms wat chliché en voorspelbaar, maar de verhalen blijven staan als een huis. We hebben al veel HD-remakes gehad op de PS3, maar dit is toch wel een van de leukste!