Nex Machina Review - Sterke twin stick shooter uit Finse stal

De Finse ontwikkelaar Housemarque is geen kleine in de gamewereld. Eerder bracht het bedrijf al succesvolle titels als Resogun en Dead Nation uit. En volgende maand is er Matterfall. Maar nu is het eerst tijd voor de Nex Machina review.

Nex Machina is in de PlayStation Store te downloaden voor 19.99 euro (ook op Steam). Het is een twin stick shooter die couch co-op gespeeld kan worden. En zoals voor zoveel twin stick shooters geldt: het is verdomd lastig!

Deze game is opgedeeld in een paar modi: Arcade, Online Arena, Single World en Local co-op. De Online Arena is een toevoeging voor spelers die nog wat uitdagingen willen. Maar eigenlijk draait het om Arcade. Zodra je Arcade opstart, wat je dus samen met een vriend of vriendin kan spelen, bepaal je de moeilijkheidsgraad.

Je kan als complete noob er voor kiezen om een onbeperkt aantal levens te hebben, of je kan de game op een tandje hoger spelen. We raden om de experienced moeilijkheidsgraad te pakken, waarbij je 99 levens voorgeschoteld krijgt. Klinkt veel, maar één niveau omhoog en je zit op slechts tien levens. En dat terwijl je zes werelden moet doorlopen met compleet gestoorde actie, enorm veel vijanden en best pittige eindbazen.

Begin dus met de tweede moeilijkheidsgraad. Vanaf daar kun je trainen om ervaring op te doen en later eventueel een moeilijker niveau proberen. De game zelf kunnen je binnen 1,5 uur uitspelen, tenminste als je het op noob (lees Rookie) niveau doet en je weinig aantrekt van het leveldesign en alles wat Housemarque te bieden heeft. De easy way out is dan ook totaal niet het aantrekkelijkst.

Wat je wilt is eigenlijk alle mannetjes redden in de diverse levels. Elk stuk zit volgepropt met groene mannetjes om te redden. Ze zitten alleen omringd door heel veel vijanden van verschillende soorten én ze bevinden zich op diverse gedeeltes van een level. Daarvoor moet je twee dingen doen: goed samenwerken én snel handelen. Het voordeel van samen met iemand spelen, is dat je meteen kan communiceren en een ander gedeelte van de ‘map’ kan pakken, om zo mannetjes te verdelen. Dit moet alleen wel vaak in een split-second besloten worden, want als je niet snel genoeg bent, hebben de vijanden een mannetje al gedood. En dan ben je dus te laat.

Echt invloed heeft het niet op de game, behalve natuurlijk de voltooiing aan het einde van een level en trophy’s. En geef maar toe: je voelt je een stuk beter als je én een level gehaald hebt én diverse objecten in een level hebt weten te voltooien. Een gamer wil zichzelf uitdagen, nietwaar? Reken maar dat dat kan in Nex Machina. Want het spel is zeker niet eenvoudig.

Het voordeel is gelukkig wel als je samen speelt, je soms kan leunen op de skills van de ander en vice versa. Dus stel dat jij doodgaat in een gebied en je maatje nog leeft, of dus andersom, dan kom je weer tot leven bij het volgende checkpoint. Ideaal! Al gebiedt eerlijkheid ook te zeggen dat jij of de ander soms doodgaat door de andere speler! Wat? Nou, je loopt elkaar soms gewoon in de weg!

Negen van de tien keer is het leveldesign strak, maar er zitten een paar stukjes bij die je beter alleen kunt spelen, zoals een Indiana Jones-achtig level waarin je achtervolgd wordt door een enorme bal. Het gaat zo enorm snel dat het maar lastig is om te zien waar je op moet schieten, waar je moet lopen, waar je tweede speler loopt en waar de bal is. Veel chaos dus op het scherm! En wat daarbij totaal niet helpt, is de kleur van het cirkeltje dat om jouw karakter heen zit. De een is geel en de ander is groen. Die kleuren lijken simpelweg te veel op elkaar.

En zo zul je jezelf er soms op betrappen dat je wel eens naar het verkeerde kleurtje kijkt, met alle gevolgen van dien: dat je doodgaat. En als je dan respawnt ben je soms binnen een seconde weer dood, omdat je simpelweg niet zo snel zag waar je was.

Enfin, je moet dit maar door de vingers zien . Doorgaans is de game leuk om samen te spelen. Er zijn twin stick shooters die er echt makkelijker op worden als je met twee man speelt. Bij Nex Machina gaat dat maar ten dele op. Al werkt een extra handje zeker bij de pittige eindbazen, want die zijn beresterk!

En dan komt het moment dat je de aftiteling hebt bereikt. Wat dan? Nex Machina heeft best een hoge replaywaarde omdat de gameplay verslavend is en je high scores kan halen (elk level zit vol met verstopte dingen) of natuurlijk extra trophy’s kan verdienen. Al moet je wel van die constante actie houden. Ter vergelijking: op het scherm van Demon’s Crystals heb je af en toe - ook niet altijd - een klein momentje rust. In Nex Machina heb je geen moment rust.

Daar moet je tegen kunnen. En om de vergelijking dan toch te maken met die andere onlangs uitgekomen twin stick shooter; wat Demon’s Crystals beter deed was de toevoeging van veel power-ups. Nex Machina maakt daar af en toe te weinig gebruik van,. Terwijl niets lekkerder is dan weer een nieuwe power-up of item op te pakken als je weer tientallen vijanden voor je neus hebt. Het gebeurt wel, maar het had nog meer gemogen. Dan was de gestoorde chaos pas compleet geweest.

Dat neemt niet weg dat Housemarque een game heeft neergezet die staat als een huis. Het oogt goed, het klinkt lekker en de besturing werkt perfect. Af en toe is het alleen onduidelijk waar je je begeeft op het veld. Maar losgezien hiervan is het een vermakelijke game die elke liefhebber van twin stick shooters zeker eens gespeeld moet hebben. Een leuke bijkomstigheid is dat je het beeld nog op ‘retro’ kan zetten ook voor een old skool arcade gevoel!