Metroid: Other M Review

Nintendo besteed wederom haar Metroid franchise uit aan een externe ontwikkelaar. De vorige keer was dit zeer goed bevallen, maar weet Team Ninja deze lijn door te trekken met Metroid: Other M?

Samus is veranderd
Nintendo heeft het qua tijdlijn nooit echt nauw genomen. Ook als je kijkt naar Metroid: Other M is het nieuwste deel niet het laatste deel in het verhaal. Het spel begint namelijk met een scene uit de Super Metroid reeks waarin je Mother Brain verslaat. Het grote verschil is alleen dat dit keer het filmpje natuurlijk grafisch vele malen mooier is dan op de SNES, maar daar later meer over.

Op het moment dat je Mother Brain wilt verslaan, geeft een baby Metroid je een bepaalde kracht, waardoor je in staat bent om zelf krachtige aanvallen uit te voeren. Vlak voor je zover bent dat je Mother Brain omver kunt knallen, wordt de baby helaas doorzeefd. Gelukkig is de kracht wel overgegeven en Mother Brain is verleden tijd.

Doordat de nieuwe kracht jou zo uitput dat je flauw valt, begint het spel pas daadwerkelijk op het moment dat je wakker wordt. Je krachten zijn afgezwakt en het is tijd om opnieuw bekend te raken met de mogelijkheden van je pak. Tevens is dit een mooi moment om ook vertrouwd te raken met de controls. De laatste drie Metroid games waren namelijk volledig in 3D te spelen, en met Other M heeft op dit gebied een verandering plaatsgevonden.

2D of 3D?
Maar is het wel echt een grote omslag? De game is namelijk niet helemaal naar 2D overgestapt. Al gelijk zul je leren dat je op ieder gewenst moment van 2D om kunt schakelen naar 3D. Vooral op moment dat je vijanden op een bepaalde plek moet raken is de 3D-stand ideaal. Vanuit het 3D-perspectief is het namelijk mogelijk om zwakke plekken op een vijand te vinden.

Wanneer een vijand of object wordt gescand, kan bijvoorbeeld worden bepaald welk soort wapen nodig is om het beest uit te schakelen. Dezelfde techniek kun je ook gebruiken op verschillende objecten, zoals een deur die opengeschoten moet worden. In het begin is je arsenaal nog aardig beperkt, maar als snel krijg je toestemming om bijvoorbeeld raketten te gebruiken. Dit moet ook wel omdat je anders bepaalde grotere monsters niet omver kunt blazen.

Het overschakelen van 2D naar 3D is op een leuke aparte manier toegepast. Je speelt het spel grotendeels met de Wiimote horizontaal als NES-controller. Wanneer je echter op het beeld richt schakel je automatisch over naar het 3D-beeld. Dit werkt grotendeels goed en is een leuke manier om van de bewegingscontroller van de Wii gebruik te maken.

Niet alleen maar lasers en explosies
Hoewel Metroid: Other M dus anders speelt dan de vorige delen, keren de bekende elementen wel terug. Zo kan Samus wederom haar Moprh Suit gebruiken om in een bal te veranderen. Zo is het mogelijk om door de kleinste gaten, kieren en openingen te rollen. Ook kun je als Morph Ball bommetjes plaatsen om bijvoorbeeld kleine hekken op te blazen.

Verder beschikt Samus over een aantal zeer handige aanvallen. Zo kun je dankzij de booster in haar pak op het laatste moment nog een kogel ontwijken. Ook kun je op de meeste vijanden springen om vervolgens hun hersens te braden met een laser. Geregeld zul je dit soort truckjes moeten uithalen om een vijand van kant te maken, maar het is ook niet uitzonderlijk dat je bijvoorbeeld een kapotte lift op een vijand moet laten vallen.

Hoewel het schieten grotendeels automatisch gaat, is de game zeker niet makkelijk. Als je richting een vijand kijkt kun je gewoon erop los knallen, maar nadenken is ook nodig. Voor veel vijanden is het nodig om ze op een specifieke manier af te maken. Zo zijn sommigen bestand tegen lasers en kun je andere tegenstanders niet afmaken met raketten.

Een vreemd ruimtestation
Het verhaal van Metroid: Other M speelt zich af op een mysterieus ruimtestation. Samus ontving tijdens een reis door de ruimte een noodoproep waar ze op af is gegaan. Aangekomen in een ruimtestation blijkt dat een aantal oude bekenden uit het ruimteleger ook op de oproep zijn afgegaan. Samus besluit zich bij het leger aan te sluiten en het ruimtestation te verkennen, op zoek naar leven.

Om niet te veel te verklappen zullen we verder niet op het verhaal ingaan, maar hoe verder je komt, hoe vreemder het wordt. Verschillende delen van het ruimtestation kennen hun totaal eigen stijl. Zo kun je opeens midden in een oerwoud staan, maar pas op, want niets is wat het lijkt.

Grafisch steekt het spel overigens zeer goed in elkaar. De afgelopen maanden zijn er steeds meer games voor de Wii verschenen die grafisch goed waren, en Metroid: Other M bereikt ook dat niveau en overstijgt het op momenten zelfs. De prachtige tussenfilmpjes, waarin het spannende verhaal beetje bij beetje wordt verteld, helpen ook zeker bij de sfeer van de game. De sfeer wordt extra versterkt door de muziek. Er is weer een compleet orkest uit de kast getrokken om de soundtrack te leveren en die gaat van spannende naar tragische muziek, maar valt ook doodstil als dat nodig is.

Zijn er minpunten?
Als we kijken naar minpunten van de game dan wordt het lastig. Soms loop je tegen een kleine irritatie op, maar echt vervelend wordt het nooit. Zo moet je bij het rondkijken vanuit het first-person perspectief de B-knop ingedrukt houden, wat niet ideaal werkt. Het enige andere grote minpunt is het ontbreken van een multiplayer of coöperatieve modus. We waren graag met z'n tweeën op de bank in de wereld van Metroid gestapt, maar dat gaat niet in Other M.

Een goede beslissing
Bij het horen van de naam Metroid zul je nooit hebben gedacht aan Team Ninja. Toch is het een goede beslissing geweest om deze ontwikkelaar het nieuwe deel te laten maken. Ook het omgooien van de besturing en gameplay brengt risico's met zich mee, maar in Metroid: Other M valt alles goed op zijn plaats. De game brengt een zeer spannend verhaal, mooie graphics en fijne besturing. De enige twee minpunten zijn het ontbreken van een multiplayer en dat de besturing in 3D niet altijd even goed werkt. Maar goed, bij een Wii topper als Other M zullen we daar niet verder over klagen.