LEGO Horizon Adventures Review - Dé co-op game voor het najaar of toch niet?

Het is tijd voor een LEGO-game met een hele grote rol voor Nederlanders. Want LEGO Horizon Adventures is uit, een LEGO-game waarin de Horizon games komisch in een nieuw daglicht worden gezet. Hoe dat uitpakt, lees je in deze LEGO Horizon Adventures review.

Het is alweer even geleden dat we met een LEGO-game aan de slag konden. Dit najaar is er een nieuwe variant op de markt gebracht: LEGO Horizon Adventures. In deze game - die opvallend afwezig is op de Xbox spelcomputers – neem je heldin Aloy onder de knoppen in een knotsgek LEGO-avontuur. Het liefst doe je dat natuurlijk met z’n tweeën.

Als er één Sony franchise het ontzettend goed doet, dan is het Horizon uit de stal van Guerilla. Beide delen, Horizon Zero Dawn en Horizon Forbidden West, waarin Aloy moet overleven in een postapocalyptische wereld zijn enorm populair. En de games, waarin de spelwereld overheerst wordt door allerlei mechanische wezens zien eruit om door een ringetje te halen.

Het eerste wat opvalt als je LEGO Horizon Adventures opstart, is dat deze game er prachtig uitziet op de PlayStation 5. Aloy als LEGO-poppetje is om op te vreten zo leuk en de werelden zien er enorm vrolijk uit, allesbehalve spannend of iets wat voor 18 jaar of ouder is. Daarmee zie je meteen hoe knap het is dat je elke gruwelijke omgeving kindvriendelijk kunt maken.

Je verhaal begint in een diepe grot en als je de Horizon games hebt gespeeld, weet je wel wat je een beetje kunt verwachten. Is dat verhaal zo belangrijk? In LEGO-games is dat doorgaans niet de drijfveer om te spelen, maar het helpt natuurlijk wel als je die games kent. Je begrijpt de verwijzingen beter en zal de grapjes meer waarderen.

Want bovenal is LEGO Horizon Adventures een fun game waar plezier voorop staat. Wat je doet is samen met iemand – al kun je de game ook alleen spelen- vier hoofdstukken doorlopen. Je gaat op zoek naar antwoorden, terwijl je continu in alle levels oog in oog staat met mechanische wezens.

Wat gaaf is om te zien, is dat je net zoals de echte games vijanden kunt scannen voor zwakke plekken, stealth door bosjes kunt lopen voor meer voordelen en de vijanden super herkenbaar zijn. Er is veel aandacht voor detail in de gameplay en het speelt simpelweg heerlijk om de pijl en boog van Aloy te bedienen.

Alles speelt strak en soepel en eigenlijk ben je binnen no time onder de indruk. Wat ook heel gaaf is, is dat je je personages kunt upgraden. Na elk level kun je je evaringspunten, mits je er genoeg verzameld hebt, inleveren om zo jezelf sterker te maken. Dat je een skill tree hebt in een LEGO-game is fantastisch.

Maar toch gebiedt eerlijkheid te zeggen dat de game toch ook wel wat minpunten heeft. Zo ben je er na vijf uur wel doorheen. Je kan weliswaar nog wat zijmissies doen, maar qua hoofdverhaal is de game erg kort en dat valt eigenlijk vies tegen.

Maar het ergste is nog dat de gameplay na twee uur spelen helaas wat saai wordt. Het is continu een herhaling van zetten en er valt weinig nieuws te beleven. Het is bijna als een date met een adonis, waarbij je eerst compleet wordt weggeblazen door het uiterlijk en dan erachter komt dat de inhoud toch een beetje teleurstelt.

Het gebeurt meerdere keren dat je langs dezelfde omgevingen loopt, die sowieso al veel op elkaar lijken. En qua gameplay is het steeds hetzelfde trucje: vecht tegen robots, klim wat omhoog, pak wat gear op, open een box en ga weer verder. En dat doe je vier hoofdstukken lang. Daarbij is de game op de middelste moeilijkheidsgraad tamelijk eenvoudig en zijn sommige eindbazen uit balans.

Dat wil zeggen: een latere eindbaas na een level versla je waarschijnlijk eenvoudiger dan één eerder in de game. Alleen bij de laatste baas zul je een klein beetje je best moeten doen en dat is prima, want dat is immers het einde. Ons advies: gooi meteen de moeilijkheidsgraad van deze game hoger dan gemiddeld. Want anders bereik je met twee vingers in de neus na vijf uur de aftiteling.

En dan maken de extra’s, zoals je personage customizen, niet zoveel goed. Wat je wil, is dat een game je voldoende biedt. Deze game had een stuk beter kunnen zijn door bijvoorbeeld meer puzzelelementen erin te brengen. De gameplay leunt teveel op vechten tegen mechanische wezens en er wordt teveel nadruk gelegd op meer vijanden in stukken schieten dan diversiteit bieden.

Dan is het leuk dat de game door Guerrilla Games and Studio Gobo is gemaakt en niet Traveller's Tale, maar een gouden blokje, eh.. medaille wordt er niet mee gewonnen. Ondergetekende had liever een Traveller's Tale uitvoering gezien met wat meer puzzelgames, schatten om te ontdekken en dus een gevarieerdere gameplay. Een LEGO Pirates uit 2011 heeft voor je gevoel meer te bieden.

Al met al is LEGO Horizon Adventures helemaal niet een slechte game, zeker niet. Maar het gevoel blijft na de aftiteling alsof er zoveel meer in had gezeten. Alles oogt fris, de gameplay speelt strak en toch is de game te eentonig, te snel uitgespeeld en daarmee ook te duur. Dus of dit nou echt een game is om direct in huis te halen, kun je je afvragen.