Dark Souls 3 Ashes of Ariandel Review - Sneeuwpret voor de fan

Er is een grote kans dat je de masochistische tocht van Dark Souls al helemaal doorlopen hebt. Toch is het tijd voor een nieuw avontuur in deze game, en wel met de eerste DLC. Of deze content weet te tippen aan de rest van het spel lees je in de Dark Souls 3 Ashes of Ariandel review.

Ashes of Ariandel is de eerste van de twee DLC-pakketten die uiteindelijk de wereld van Dark Souls 3 helemaal compleet maken. In deze uitbreiding word je geteleporteerd naar de Painted World of Ariandel, een gebied dat je wellicht zeer bekend voor komt.

Zo biedt deze wereld veel gelijkenissen met de Painted World of Ariamis uit de eerste Dark Souls, dat hopelijk nog op je netvlies gebrand staat. Want om eerlijk te zijn is het gebied van Ashes of Ariandel net zo’n kunstwerk.

In de DLC bewandel je de meeste tijd besneeuwde dalen, maar in tegenstelling tot een grauwe en saaie wereld weet het landschap je mee te voeren naar het beste dat Dark Souls 3 te bieden heeft. Deze reis trakteert je op een aantal interessante gebieden die volgepompt zitten met sfeer.

Het ene moment doorkruis je de door vrieskou geteisterde ruïnes, terwijl je een paar minuten later weer nieuwe vrienden maakt in een dorpje. Niet alleen weet de setting te boeien, ook zorgt het winterse oord dat je het toch wel eens benauwd krijgt door de nodige gevaren.

De kunstenaarswereld van Ariandel zit boordevol visuele pracht, maar heeft ook wat verrassende trucjes in petto waar je niet altijd even blij mee bent. Zo zijn er weer genoeg valstrikken en hinderlagen om in te trappen en die dit keer misschien iets moeilijker te herkennen zijn.

Laat een enkel moment je oplettendheid vallen en je glijdt naar beneden tussen een groep vijanden door een sneeuwkap die instort. De algemene Dark Souls regel geldt hierbij nog altijd: wees op je hoede, want de monsters zijn en blijven genadeloos.

In Ashes of Ariandel krijg je een dolle boel aan vijanden voorgeschoteld, bestaand uit nieuwe soorten en variaties van vijanden die je in de originele game een kopje kleiner hebt gemaakt. Menselijke gedaanten en mutanten wisselen elkaar hierbij af, waarbij zelfs de bomen je het leven proberen te ontnemen.

In het begin van de DLC word je bijvoorbeeld even de harde realiteit ingetrokken wanneer een uit de kluiten gewassen wolf met een ijzingwekkend gehuil een roedel van tien soortgenoten optrommelt. Helaas is dit maar één van de zeldzame momenten dat je overrompeld wordt door een levensbedreigende situatie. Over het algemeen is Ashes of Ariandel namelijk een vrij gemakkelijke uitbreiding.

Hoewel er grote groepen vijanden zijn die elkaar erbij roepen, kan je met pijl en boog zo’n beetje alles wel met de grond gelijk te maken zonder zelf al te veel in het nauw gedreven te worden. De DLC heeft ook maar een tweetal bazen, waarvan alleen de echte eindbaas voor wat problemen kan zorgen. Elke vijand kan je nog steeds naar het ‘You Died’-scherm brengen, maar al met al valt de uitdaging toch wat tegen. Vooral als vijanden vanwege de A.I. zichzelf als een kip zonder kop in de afgrond werpen.

In de add-on maak je, naast de introductie van originele vijanden en gebieden, kennis met nieuwe wapens, harnassen en spreuken. Hier zitten een aantal toffe items tussen die je uitrusting flink kunnen verbeteren. Denk hierbij aan Crow Talons, klauwen á la Wolverine, en de Quakestone Hammer die de aarde laat beven. Toch houdt het zoeken en verzamelen van deze voorwerpen je niet erg lang bezig.

In de game word je aangeraden om met Ashes of Ariandel te starten als je personage Lothric Castle heeft bereikt, waarmee je Soul Level ongeveer rond de 70 ligt. Heb je dit level, dan zal je met een uur of vier wel door content heen zijn. Hierbij kan je nog zo’n één of twee uur aan toevoegen als je elk hoekje en gaatje exploreert. Dit is is niet al te lang, maar gelukkig heeft ontwikkelaar From Software nog een PvP arena toegevoegd waar je tegen én met andere spelers strijdt.

Om toegang te verschaffen tot het PvP gedeelte, moet je eerst de optionele baas verslaan. Dit is een interessante bijkomstigheid om de spelers die overwinnen rijkelijk te belonen. Handig aan deze toevoeging is dat je zelf in de hand hebt tegen hoeveel mensen je speelt en welke regels er gehanteerd worden.

Het is bijvoorbeeld mogelijk om één tegen één te spelen zonder het gebruik van Estus Flasks, maar je krijgt ook de toegang tot drie tegen drie matches. Dit verlengt de speelduur van het originele spel voor de PvP-liefhebbers minstens met enkele uren.

Ashes of Ariandel mag dan wel niet de meest uitgebreide DLC van de franchise zijn, maar de uren die je er in stopt nemen je mee op een typische Dark Souls trip. De gebieden en vijanden weten genoeg afwisseling te bieden en ook de nieuwe items weten de fans te trakteren op verse slachtpartijen.

Een pluspunt is ook dat liefhebbers van PvP naar hartenlust kunnen experimenteren in een onafhankelijk gebied. Helaas weet Ashes of Ariandel, ondanks de verraderlijke landschappen, spelers met het aanbevolen niveau niet erg uit te dagen. De content zal dan ook alleen fans van de franchise tot het verslaan van de (erg toffe) eindbaas op het puntje van hun stoel te houden.