Bordspel: Strike Review

Een enkele keer wordt in het land der bordspellen een spel uitgebracht waarbij het niet een klassiek bordspel is zoals je doorgaans gewend bent. Eerder bespraken we bijvoorbeeld al Jishaku en Wobble. Vandaag staat er nog zo'n apart spel ter tafel, namelijk Strike.

Als je Strike voor je ziet liggen en meteen allerlei dobbelstenen ziet, denk je meteen aan Yathzee, nog zo'n spel met dobbelstenen. Nee mensen, Strike lijkt in de verste verte niet op Yathzee. Het is minder gecompliceerd, minder strategisch en het draait vooral om één ding: behendig dobbelstenen in een piste gooien.

Type: bordspel
Aantal spelers: 2-5
Getest met: 2 personen
Leeftijd: vanaf 8 jaar
Duur: 20 minuten
Uitgever: Ravensburger
Huidige adviesprijs: € 17,99

Het spelidee
Strike wordt gespeeld met minimaal twee spelers en maximaal vijf. Afhankelijk van het aantal spelers, krijgt iedere speler een aantal dobbelstenen. Voor deze recensie is Strike getest met twee personen, wat inhoudt dat elke speler negen dobbelstenen ontving. Het doel is simpel: degene die al laatste nog dobbelstenen over heeft, wint het spel.

De voorbereiding
De voorbereiding van Strike vergt weinig werk, de handleiding is duidelijk en veel hoef je niet te doen. Het spel betaat uit één doos met een pokerpiste, een rubberen matje dat je erin moet leggen en 31 dobbelstenen. Het materiaal van de piste en het matje zijn van niet al te goede kwaliteit. Sowieso is het vreemd om het volgende in de handleiding te lezen: 'Wie dat wil, kan de mat ook met een beetje lijm, niet inbegrepen, op de bodem van de piste plakken'. Tja, denk je dan, gezien die mat toch op de piste moet liggen, waarom is die dan niet ingeplakt en al in de doos afgeleverd? Het is slechts een klein detail. Voor de rest is het een kwestie van de mat in de piste doen en men kan beginnen.

De spelregels
Spelers spelen om de beurt. De speler die aan de beurt is moet één dobbelsteen in de piste gooien. Nu zijn er twee mogelijkheden (mits er al een ronde is geweest): of de dobbelsteen heeft een gelijk aantal ogen met een of meerdere dobbelstenen die al in de piste liggen, of niet. Bij een gelijk aantal ogen moet de speler alle dobbelstenen met hetzelfde aantal uit de piste halen. Dus stel, je gooit '6', en in de piste liggen nog twee dobbelstenen met '6', dan moet de speler alle dobbelstenen van '6' eruit halen. En dat is gunstig, immers geldt: degene die op het einde nog dobbelstenen in de hand heeft, wint.

Gooi je nou iets heel anders dan in de piste ligt, dan mag je kiezen of je nog een keer een dobbelsteen wilt gooien of dat je de beurt aan de volgende speler geeft. Nu vraag je je misschien af wat er gebeurt als je met je dobbelstenen de getallen van de dobbelstenen in de piste verandert door er tegen aan te dobbelen. Dat is geen probleem en juist de bedoeling, want met geluk kun je wellicht het aantal ogen naar je hand zetten. Uiteindelijk gelden de ogen die in de piste liggen, of die nou veranderd zijn door er tegen aan te gooien, of niet.

Het is zelfs zo dat voor je begint met dobbelen je de dobbelstenen in de piste mag hergroeperen. Nu is het niet de bedoeling om ze te stapelen of schuin te leggen uiteraard, maar het is toegestaan de dobbelstenen bij elkaar te leggen. Dat kan vaak zelfs verstandig zijn. Toch is het wel zo: alles hangt af van geluk en dat is meteen ook de grootste zwakte van dit hele spel. In Yathzee heb je ook een geluksfactor, maar dat dobbelspel heeft meer aspecten er omheen waardoor het veel meer diepgang kent. Strike kent alleen een geluksfactor en daar is de hele kous mee af.

Slechts één leuke optie
Strike heeft maar één leuke optie in het spel en dat is de zogeheten 'grote worp'. Als je ervoor kunt zorgen dat in jouw beurt de hele piste leeg raakt, moet de volgende speler in plaats van één al zijn of haar dobbelstenen gooien. En dat is natuurlijk flink link, want zo kan een speler heel snel verliezen. Het leegmaken van de piste gebeurt door of een gelijk aantal ogen te gooien met de dobbelstenen die er al liggen of doordat dobbelstenen op de kant 'X' terechtkomen. Strike kent namelijk geen normale dobbelstenen, want de 1 bestaat niet, dit is een X. Voor het hele spel geldt: zodra er een X gegooid wordt, moet deze meteen uit het spel verwijderd worden. Die steen doet dan niet meer mee. En ook dobbelstenen die meteen uit de piste rollen, worden meteen weggelegd.

Weggegooid geld
Dat naast de piste gooien, zal regelmatig gebeuren. Want de piste is simpelweg te klein. Dat is jammer, want zodra je fout gooit, is de beurt meteen voorbij. Behalve dat de piste te klein is, het raar geregeld is met het matje, is het grootste gebrek de geluksfactor en de simpele regels. Strike is té makkelijk. Alles draait om goed gooien, maar niemand weet van te voren hoe goed hij of zij gooit. Verder komt er niets bij kijken, geen puntenscore, geen uitdaging of wat dan ook. Strike mag weliswaar wat anders zijn en het is goed dat makers op zoek gaan naar creativiteit, maar in dit geval geldt toch echt dat de missie niet geslaagd is. Strike is een teleurstellend spel geworden dat je beter links kunt laten liggen. Mocht je nou eigenwijs zijn en nieuwsgierig zijn, luidt ons advies: koop 31 dobbelstenen en maak zelf die piste, gebruik de 1 als X en klaas is Kees. Nogmaals: geef vooral je geld hier niet aan uit.