Borderlands Review

Heel soms heb je van die games die op het laatste moment drastische wijzigingen ondergaan. Dit overkwam Borderlands op het gebied van de graphics. Maar had deze game, net als haar concept-art graphics, beter op de concepttafel kunnen blijven liggen of zijn wij aangenaam verrast?

Ontwikkelaar Gearbox is niet de minste. Zo werkte het bedrijf aan games als Half-Life: Blue Shift, Counter-Strike en verschillende Brothers in Arms titels. Nu komt het bedrijf met een geheel nieuwe game: Borderlands. Maar of deze game de grens genaamd ‘acceptabel’ of zelfs ‘dikke voldoende’ overschrijdt, is nog maar de vraag.

Verhaaltje
In de game Borderlands neem jij de rol op je van één van de vier huurlingen, welke alle vier op zoek zijn naar een kluis in de wereld genaamd Pandora. Deze kluis zou oneindig veel schatten bevatten. Maar zoals je al verwacht: Iedereen, maar dan ook echt iedereen, wil deze kluis vinden. Aan jou, en eventueel een handje vol vrienden, de taak om deze kluis te vinden. Echt spannend is het verhaal dus niet, maar de game zelf maakt een hoop goed.

Claptrap en menuutjes
Als je eenmaal je huurling, ieder met zijn eigen specialiteit, hebt gekozen maak je kennis met de wereld van Borderlands. Je wordt begroet door een Claptrap, een klein robotje dat jou een beetje wegwijst maakt met de besturing. De besturing is zoals je deze van een normale first-person shooter verwacht. De besturing werkt dan ook lekker en wordt nooit lastig.

Ook door de menuutjes scrollen gaat gemakkelijk, de game heeft namelijk een aantal RPG-elementen. Zo druk je op de select-knop om je arsenaal aan wapens te veranderen, je skillpoints te verdelen, je huidige missies bekijken en je kaart erbij te pakken.

Ervaringspunten
Tijdens je avontuur krijg je door het volbrengen van missies en vermoorden van vijanden ervaringspunten. Je begint, net als in veel andere RPG’s, op level één, en uiteindelijk ga je steeds levels omhoog. Dit levelen resulteert weer in het behalen van skillpoints. Deze kun je verdelen onder verschillende skills voor je personage, zoals het sneller opladen van je schild, het terugkrijgen van leven van je vrienden of langere ondersteuning van je vogel. Helaas valt het RPG-gedeelte wel wat tegen, een nieuwe skill voelt namelijk eerder aan als extraatje dan als een volwaardige toevoeging aan je personage.

Multiplayer helemaal de bom
Het boekje bij Borderlands doet vermoeden dat Borderlands een moeilijk spel is met een beschrijving als: “Jij denkt zeker dat je een keiharde bent… Dat je de hele buit voor jezelf kan houden… Of je neemt gewoon een paar hulptroepen mee die een oogje in het zeil houden”. Niet gevreesd, het spel wordt namelijk nooit onmogelijk om te spelen, maar soms wordt het je wel lastig gemaakt.

Wel moet gezegd worden dat het spel in de multiplayer modus veel leuker is, zowel op de bank als op het internet. Je kunt namelijk met één vriend(in) op de bank gamen en met twee tot vier spelers online of system-linken. En wat is er nou leuker dan met wat vrienden of vriendinnen het vele gespuis in Pandora afknallen?

Wat ook erg leuk is, is dat je je vrienden op elk gewenst moment kan uitdagen. Dit doe je door hem of haar met je mes aan te vallen. De persoon die jij aanviel, kan dan vervolgens op jouw duel ingaan en zo kun je zien wie nou eigenlijk de beste speler is. Het is uiteraard niet verstandig om met iemand het duel aan te gaan vlakbij een grote groep vijanden, en daarom heeft Gearbox speciale omgevingen gemaakt waar je ‘rustig’ kunt vechten met elkaar.

Grafisch een eigen stijltje
Wie de game Borderlands vanaf de aankondiging tot aan de release heeft gevolgd, heeft waarschijnlijk wel de opvallende verandering in de graphics gezien. Zo zag de game er in het begin als een normale shooter uit, maar tijdens het ontwikkelproces hebben de mannen bij Gearbox de grafische stijl volledig omgegooid. Het resultaat is een cell-shaded-achtige game. Gearbox noemt de stijl in Borderlands overigens 'concept-art'.

Deze grafische stijl wordt gekenmerkt door de wat cartoonachtige uitstraling en de zwarte lijnen rondom de personages en objecten. Toch is Borderlands een stuk realistischer dan bijvoorbeeld The Legend of Zelda: The Windwaker. De grafische stijl van Borderlands heeft dan ook zijn charmes en het wordt eigenlijk nooit echt saai. Zo zijn de special-effects erg mooi gedaan, zijn de animaties van zowel de vijanden als de personages guid uitgewerkt en zien de verschillende eindbazen er angstaanjagend uit. Maar toch vragen wij ons af hoe de game er had uitgezien als deze in zijn oorspronkelijke versie was verschenen.

Geluid
Net als veel andere RPG’s heeft ook Borderlands een hele rits aan voice-overs. Deze zijn dan ook van een hoog niveau en vrijwel alle dialogen zijn goed ingesproken. De muziek in Borderlands is ook goed te noemen. Zo past de muziek bij de omgevingen en schakelt de muziek een tandje bij op spannende momenten en tijdens gevechten.

Conclusie
De eigenzinnige graphics, het goede geluid en de super vette gameplay maken Borderlands een echte topper. Helaas is het verhaal niet heel interessant, maar de zojuist genoemde punten maken dat ruimschoots goed en daarom verdient Borderlands de eerder genoemde dikke voldoende. Zorg er echter wel voor dat je de game met wat vrienden kunt spelen, want dat verdubbelt het plezier. Laat de downloadbare content dus maar komen, want wij hebben nog lang niet genoeg van dit avontuur!