Risen 3 Titan Lords Preview - Terug naar de roots

Schip ahoy! Nee, laten we dat maar snel vergeten. Risen 3: Titan Lords gaat namelijk niet meer verder met het piratenbestaan van deeltje twee, en om daar zeker van te zijn hebben wij enkele uren aan het nieuwe spel van Piranha Bytes.

Terug naar de roots dus. En daar zullen heel veel fans blij mee zijn. Ondanks onze positieve recensie van Risen 2: The Dark Waters kreeg het spel niet veel steun van Gothic- en Risen liefhebbers. Het piratenthema paste niet bij de geest van de franchise en ook de combat was niet best.

Werk aan de boeg dus. De bèta die wij spelen zit niet aan het begin van het spel, maar juist ergens verderop. Dit om ons een goede indruk te laten krijgen van de spelmechanismen en de wereld. Het verhaal krijgt even wat minder aandacht.

Nee, het is niet een bijzonder goed verhaal en al gauw in het spel weet je dat het niet alleen daar om gaat.

Het gaat namelijk om de spelwereld van Risen 3, die op het eerste gezicht er prachtig uitziet. In de bèta arriveerden wij in Taranis, het eiland van de donker en bliksem. En dat hebben we geweten. Voor een role-playing game die ontwikkeld is voor de Xbox 360, PC en PlayStation 3 ziet het er waanzinnig uit. Wat een mooie details.

Maar dat is niet alles. De wereld leeft. En dat maakt het allemaal zo aantrekkelijker. Al gauw kom je erachter dat ieder persoon op het eilandje zijn of haar eigen verhaal heeft. Ze mopperen, roddelen met jou over andere mensen en zijn ieder met hun eigen dingetje bezig.

En of ze allemaal wat te melden hebben. En ze moeten allemaal wat van je. Elk persoon heeft wel een opdracht, dus je zult bij aankomst in het hoofdkwartier van de magiërs al gelijk iets van twintig quests in je logboek hebben.

Zijn het er te veel? Ja. En het overzicht mist. Je raakt al snel in de war welke quests je eerst wil doen en welke je pas later wil afmaken. De meesten zijn ook nog eens niet verbonden met elkaar, wat ervoor zorgt dat je gauw niet meer weet welke quest waarover ging. Dat mocht wat minder, Piranha Bytes.

Ze weet niet wat het is. Dan denk je: "Oef, dat kan nog wel eens pittig worden. Straks is er een gat in de grond waar allemaal vervelende beesten in zitten?" Maar nee hoor, er blijkt een gordeldier achter het huis te zitten. Kant en klaar. Een kleine zwiep en hij is dood. Quest voltooid.

Gelukkig is eerdergenoemd voorbeeld niet representatief voor de rest van het spel. Want er is veel te doen en veel te vechten. En dat laatste is datgene waar de fans zo bang voor zijn: het kan nog wel eens flink tegenvallen.

Het is ietwat houterig, al slaagt het de test met een 6.5, zeg maar. Het doet je denken aan een kruisring tussen The Witcher 2 en Dark Souls, alleen wat makkelijker dan laatstgenoemde uiteraard.

Een flinke opluchting dus. Als je eenmaal klaar bent met vechten zul je op den duur weer iemand tegenkomen en met diegene praten. Nu komt het allervervelendste: de voice acting is weliswaar erg goed…

… behalve die van de hoofdpersoon. Wat een ongelofelijk vervelend, chagrijnige stem heeft die man toch. We snappen dat het een stoere stem moet hebben, maar dat kan echt minder schoor en ook minder met het idee dat onze held een avond eerder gebroken glas in zijn achterste heeft gekregen.

Afgezien van het eerdere geklaag en enkele bugs en glitches (een compagnion die niet mee wil lopen, animaties die niet super zijn), kun je zeggen dat Piranha Bytes met Risen 3 de weg omhoog heeft gevonden. Een klassieker wordt het spel absoluut niet, maar wel een zeer degelijke role-playing game.

In de recensie zul je uiteraard te horen krijgen hoe het verhaal uiteindelijk is en of de spelwereld inderdaad zo geweldig blijft. We zijn benieuwd.