La rançon de la gloire Review - Charlie Chaplins lijk stelen

Er zijn natuurlijk veel mooie films om te kijken met deze prachtige zomerdagen, maar de nieuwe film van Franse regisseur Xavier Beauvois is wel heel bizar. Je leest erover in deze La rançon de la gloire review!

Stel je een arm gezinnetje voor tijdens de jaren 70 in Zwitserland. Een man genaamd Osman (Roschdy Zem), zijn vrouw Noor (Nadine Labaki) en zijn dochtertje Samira (Seli Gmach). Ze zijn zó arm dat ze geen zorgverzekering kunnen betalen en tijdens de kerstdagen moeten ze hun kerstdecoratie stelen van de gemeente om een beetje sfeer in hun vervallen caravan te creëren.

Nergens is geld voor, maar het dochtertje Samira wil later studeren om dierenarts te worden. “Helaas, geen geld”, zegt haar vader. De problemen worden nog erger als Noor ziek wordt en er heupartrose bij haar wordt vastgesteld. De rekeningen in het ziekenhuis lopen op tot meer dan 50.000 francs, en daarbij kan Noor niet naar huis om op Samira te passen.

Eddy (Benoît Poelvoorde) komt vrij uit de gevangenis, een oude vriend van Osman. Eddy is een zielige crimineel zonder baan of toekomstperspectief. Uit medelijden (en onder voorwaarde dat hij op Samira past) mag hij tijdelijk bij Osman in de caravan komen. Daar bereikt hen het nieuws dat de bekende acteur Charlie Chaplin is overleden en wordt begraven in Zwitserland, relatief dichtbij hun caravan.

In de hopeloze financiële situatie bedenkt Eddy ineens een bizar plan. Wat nou als ze de grafkist met de overblijfselen van Charlie Chaplin opgraven en ‘gijzelen’? Ze kunnen dan losgeld vragen aan de nabestaanden, die overduidelijk stinkend rijk zijn en het helemaal niet zouden missen.

Nadat ze dan het geld hebben gekregen, geven ze de overblijfselen en de kist gewoon weer terug en is iedereen weer uit de (financiële) problemen. Win win, zo denkt Eddy. Hij stelt vol enthousiasme zijn plan voor aan Osman.

Deze twijfelt terecht lang, maar de financiële druk wordt Osman uiteindelijk teveel. Hij besluit erin mee te gaan, en ze graven diep in de nacht de kist op. Wat daarna gebeurt kun je alleen maar raden, maar het hele plan is natuurlijk één grote ramp, ook nog eens uitgevoerd door pure amateurs.

Regisseur Xavier Beauvois laat in deze film een aantal belangrijke thema’s zien. Allereerst zijn liefde voor Chaplin en diens betekenisvolle carrière. We zien oude beelden van Chaplins films (opgepoetst en wel) en alle personages spreken duidelijk liefdevol over deze man, die ooit ook weinig tot geen geld bezat.

Ten tweede kaart Beauvois een sociaaleconomisch thema aan als oorzaak voor criminaliteit. Hij laat namelijk zien dat een maatschappij die niet goed zorgt voor de slechtst bedeelden in de samenleving, een broedplaats creëert voor crimineel gedrag.

In de film is dit mooi weergegeven omdat veel mensen, na het horen van het nieuws van de gestolen overblijfselen, walgen van de daad en zich afvragen hoe je zo laag kan zinken dat je zoiets ooit zou kunnen doen. De kijker begrijpt inmiddels deze beweegredenen, en dat geeft een raar gevoel.

Het acteerwerk in de film is sterk en wekt precies op de juiste manier medelijden op voor de hoofdpersonages. Ook is de film best grappig en zet het een soort Robin Hood-sfeer neer: stelen van de rijken…en weer verkopen aan de rijken.

De film blijft luchtig, maar is nooit echt extreem grappig. Het is vooral aandoenlijk en het kijkt wel lekker weg. Toch duurt de film wel wat te lang, en nemen sommige scenes te veel de tijd om te ademen.

Deze vertragende scènes (die soms zelfs wat overbodig aanvoelen) halen heel wat komisch effect weg uit de film en dat is erg jammer. Wel is het leuk om te weten dat de film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal: de kist met overblijfselen van Charlie Chaplin zijn ooit echt gestolen geweest en de nabestaanden hebben hier veel gedoe mee gehad.

Al met al is La rancon de la gloire een aandoenlijke film, die veel liefde toont voor Charlie Chaplin en 'de zielige crimineel', die ook maar een bestaan probeert op te bouwen en voor anderen te zorgen. Toch wordt de film soms onnodig vertraagd, en had alles wat vlotter gemogen.

De film is vanaf 2 juli in de bioscoop te zien.