World to the West Review - Platformgame in Teslagrad universum

Ontwikkelaar Rain Games kwam in 2014 met het zeer creatieve Teslagrad op de proppen. Een 2D platformer met een moeilijkheidsgraad waar je ‘U’ tegen zegt. Nu is daar World tot he West: een 3D platformer en héél wat toegankelijker. Lees er alles over in deze World to the West review.

Hoewel beide titels niets met elkaar te maken lijken te hebben is niets minder waar. World to the West speelt zich namelijk af in het Teslagrad universum! En hoewel deze game bestaat uit vier speelbare karakters, zul je personage één (mits je Teslagrad gespeeld hebt zoals ondergetekende) maar al te goed herkennen. Want warempel, dat is Lumina the Teslamancer.

Samen met nog drie andere helden ga je op een nieuw avontuur. Dit zijn Knaus the Scrappy Survivor, Miss Teri the Mindbender en Lord Clonington. Eén ding hebben deze kornuiten gemeen; de geheimen van een oud mysterie ontdekken.

Daarmee voelt de game eerder aan als een oude Zelda game dan als een Teslagrad gelijk ogende game. Het is dat je Lumina the Teslamancer herkent, samen met wat andere personages en collectibles, maar daarmee is alles wel gezegd. Teslagrad is veel grauwer en uitdagender dan West to the World ooit zal worden.

Maar hé, dat is niet per se slecht natuurlijk. Nou, vooruit: het Metroidvania-gevoel, dat zit in beide games. Want waar je in Teslagrad soms echt goed moest opletten waar je precies in de levels liep en waar je zijn moest om verder te komen, zul je datzelfde ervaren in World tot the West. En in het begin van de game is dat zelfs zeer vervelend, omdat de game té traag op gang komt.

De dialogen die je personage voert met andere personages onderweg zijn van te saai niveau en de leukere puzzels komen te laat op gang. Dus is het in het begin vooral aanklooien met continu het gevoel te hebben van ‘waar ben ik nu eigenlijk mee bezig?’ En vooral: ‘had ik deze tijd niet beter in een andere game kunnen stoppen?’

Want als je Teslagrad fantastisch vond (zoals ondergetekende!) kom je wel een beetje van een koude kermis terug. World tot the West heeft te weinig raakvlakken en moet je dus echt beschouwen als losstaande game. Als Zelda liefhebber is het een kwestie van even door de zure appel heen bijten en dan zul je de positieve aspecten van deze game kunnen waarderen. Namelijk: exploreren, puzzelen, vechten en switchen van karakter.

Elk personage heeft zijn of haar eigen vaardigheid en het is fijn om af te wisselen, want enkel spelen met één personage gaat al snel vervelen. Een beetje om je heen meppen met een schep is nou eenmaal niet het meest interessante wat je in een game kunt doen. Eerlijk is eerlijk.

De brute Lord Clonington is daarbij een aangename verrassing die lekker groot en sterk is. Dit in tegenstelling tot de andere drie kleine personages. Er valt dan ook genoeg te puzzelen met ze in de dungeons.

World to the West moet je echt zien als zo’n game die je totaal niet op je radar had, wellicht nog nooit van gehoord had, maar waarbij je al spelenderwijs merkt dat het best wel wat potentie heeft. En daardoor is de 3D platformer een aangename verrassing. Alleen om nou te zeggen: goed afgekeken bij Zelda en de nieuwe wanna have platformer… nee. Dat is veel, maar dan ook veel te veel lof. Daarvoor heeft de game te veel kanttekeningen.

Zo speel je steeds met één personage per keer en kun je pas wisselen bij totempalen. Dit is geen probleem uiteraard. Het probleem is alleen wel dat je per personage langs die totempaal moet om te kunnen fasttravelen. En dat is een keuze van Rain Games die niet te begrijpen valt, want het haalt de vaart uit de game. Why, in hemelsnaam; why?! Zo onnodig. En zo niet leuk.

Minder grote kritiek, maar wel iets dat je je afvraagt: waarom zit er geen co-op in? En zeg niet dat die oude Zelda games dat ook niet hadden. Juist zo’n verborgen game als dit had het niet misstaan om zo’n samenspeelfunctie toe te voegen.

Zeker omdat het tempo in het begin zeer laag ligt en je je eigenlijk alleen nog maar aan het uitvogelen bent wat je nu precies moet doen en wat alle karakters kunnen. Dan kun je zo’n trage start maar beter samen beleven. Alle gekheid op een stokje: samen dungeons verkennen en exploreren is leuk. Punt!

Helaas. Je zal het alleen moeten doen. Maar gelukkig word je ondersteund door een fijne soundtrack, die ook nog eens bij de game geleverd wordt. En dan zit je voor een prijsje van rond de 30 euro best goed. Met met de prijs kwaliteitverhouding zit het zeker wel goed met deze game.

Kortom, zoek je eens iets anders en houd je van platformers, dan is World tot the West misschien wel iets voor jou. Verwacht geen baanbrekend verhaal of moeilijke eindbazen zoals in Teslagrad, maar meer een leuk avontuur dat je niet zag aankomen. Wel komt de game wat traag op gang en is het storend dat je elk personage langs een totempaal moet krijgen, maar verder stelt World tot he west eigenlijk helemaal niet zo erg teleur.