Warcraft film Review - Komen de verwachtingen uit?

Tien jaar na aankondiging is het eindelijk zover. Ja, echt waar. Deze film is al tien jaar in de maak en kostte zo'n 160 miljoen dollar, maar het moment is hier! De verwachtingen liggen aan de hoge kant en dan voornamelijk bij de enorme fanbase die Warcraft heeft. Of je verwachtingen uitkomen, lees je in de Warcraft film review!

Voor de leken onder ons; Warcraft is veel meer dan alleen de World of Warcraft games. Er schuilt een enorme historie achter dus het was even kiezen voor welk gedeelte Blizzard ging. Het werd de periode rond de First War uit de allereerste game Warcraft: Orcs vs. Humans. Rond deze tijd begon ook de jaartelling dus allicht een goed begin voor een film franchise?

Om het even heel kort samen te vatten zonder spoilers: de wereld van de Orcs is helemaal vergaan dus willen zij via een portaal naar de wereld van de Humans gaan om die over te nemen. In het begin word je voorgesteld aan de belangrijke personages van de Orcs zoals Durotan (Toby Kebbel) en Gul'dan (Daniel Wu), waarna het verhaal vrij hard van stapel gaat. Misschien wel iets te hard.

Binnen een korte tijd word je ondergedompeld met nieuwe personages. Zelfs voor de fans kan het even moeilijk zijn om alles bij te houden, maar voor iemand zonder enige kennis van Warcraft is het teveel. Nu zou dit geen probleem zijn wanneer er de tijd wordt genomen om deze personages verder te ontwikkelen tijdens de film. Dit gebeurt jammer genoeg niet. Je moet het maar gewoon bijhouden want het verhaal gaat door.

Degenen die niet bekend zijn met Warcraft waren na de film de namen van alle personages bijna alweer vergeten. Dit laat zien hoe weinig impact ze gemaakt hebben. Het is jammer dat er niet meer tijd voor is genomen. Het is nu een vrij chaotisch hoopje dat fans enigszins bij elkaar kunnen breien. Gelukkig kun je de rode draad van het verhaal verder prima volgen als je niet bekend bent met de franchise.

Waar de ontwikkeling van personages tekort schiet, maakt het uiterlijk van de film het weer een beetje goed. Regisseur Duncan Jones (Source Code, Moon), zelf groot fan van Warcraft, heeft er duidelijk hart en ziel ingestopt om alles er tof uit te laten zien. Stormwind, de hoofdstad van de Humans, komt veel voor, maar ook andere herkenbare plekken zoals Ironforge, de hoofdstad van de Dwarves.

Als fan zijnde is het heerlijk om al deze plekken te herkennen dus we zullen er niet meer spoilen. Misschien haalt het zelfs gamers wel over om toch eens World of Warcraft op te gaan pakken. Daarnaast waren de sound effects ook erg goed. De harde klappen van Orcs geven een heerlijk gevoel. Tenzij je meer van de Alliance bent natuurlijk.

De echte die hard fans kunnen zich misschien wel aan sommige dingen ergeren die niet helemaal kloppen. Zo leek het op de map van Azeroth die we te zien kregen alsof Azeroth nog één continent was. Terwijl het door een andere, eerdere gebeurtenis al is opgedeeld in vier continenten, maar deze kleine foutjes zullen alleen de hardcore fans ontdekken dus dat laten we even voor wat het is.

Bij het maken van een film als Warcraft the Beginning zit je met het probleem van twee doelgroepen: de keiharde fans die duizenden uren in het spel hebben zitten en de mensen die de hele franchise niet kennen. Waar het flink fout gaat, is dat Warcraft beide groepen probeert te bedienen. Waardoor het voor beide groepen net niets is. Het geeft een heel geforceerd gevoel in bepaalde situaties.

Zo zitten er hier en daar wat referenties in de film voor de fans. Grappig om te zien, maar verder totaal nietszeggend. En het "romantische" gedeelte tussen Anduin Lothar (Travis Fimmel) en Garona (Paula Patton) is enorm ongeloofwaardig en clichématig. Dit heeft niet eens zozeer met het acteerwerk te maken, maar meer met de manier waarop Warcraft dingen besluit te laten zien.

Een ander voorbeeld is het feit dat de Orcs en Humans een andere taal spreken. Dit wordt op een paar momenten in de film klunzig naar voren gebracht door een van de twee rassen te laten brabbelen terwijl de ander Engels spreekt. Ja, beide rassen spreken dus Engels, maar voor elkaar toch ook weer niet. Waarom praten Orcs dan niet gewoon de hele film Orcish met ondertiteling? Net zoals de Doth'raki in Game of Thrones. Een vreemde keuze.

Warcraft the Beginning weet de verwachtingen zeker niet waar te maken. De personages komen ongeloofwaardig over door te weinig ontwikkeling en het geheel is erg chaotisch en maakt te weinig dingen niet duidelijk. De film probeert zowel de fans als het algemene publiek iets leuks te geven, maar valt hierdoor juist in een mislukte middenweg. Ondanks dat is het nog steeds wel tof om de film een keertje te kijken.

Voor de fans is het geweldig om alles te herkennen en meer te leren over het verhaal van Warcraft. Voor de onbekenden kan het misschien de interesse wekken om de games eens te gaan bekijken. Het uiterlijk en geluid van de film zijn immers spectaculair. De vloek die over gameverfilmingen hangt, blijft jammer genoeg nog wel even bestaan. Misschien weet de Assassin's Creed film hem te breken?