Pokkén Tournament Review - Keihard knokken met Pokémon

Pokémon en Tekken; het lijkt een vreemde combinatie. Weten Nintendo en Namco Bandai ons te overtuigen van deze vechtgame met onze favoriete pocket monsters in de hoofdrol? Lees het in de Pokkén Tournament Review van XGN!

Al sinds de release van Pokémon Red & Blue in onze kindertijd, fantaseren we over spectaculaire gevechten die verder gaan dan de zwart-witte pixels op ons Game Boy schermpje. Natuurlijk hebben we sinds die tijd wel games als Pokémon Stadium en Super Smash Bros gehad, waarin we onze favoriete broekzakwezentjes in de derde dimensie konden bewonderen. Wat we natuurlijk eigenlijk wilden, is ons eigen monstertje onder de knoppen krijgen in een volwaardige fighting game.

Het is misschien twintig jaar later, maar dat mag de pret niet drukken. Nintendo en Namco Bandai hebben met Pokkén Tournament een sterke combinatie van Pokémon en Tekken neergezet, waardoor ons innerlijke kind weer een beetje naar boven kwam.

Om Pokkén Tournament weg te zetten als Tekken met een likje Pokémon verf doet de game ernstig te kort. Van een simpele kloon is hier dus zeker geen sprake. De gameplay klinkt voor Tekken fans wel bekend, maar gelukkig voegt Pokkén een heleboel nieuwe elementen toe die de game fris laten aanvoelen. Zo maken throws, blocks en counters een groter deel uit van Pokkén Tournament dan in andere vechtgames.

De gameplay lijkt op het eerste gezicht simpeler in vergelijking met andere vechtspellen. In Pokkén hoef je geen Hadouken bewegingen te maken; aanvallen doe je met Y (voor lichte aanvallen), X (voor zware aanvallen) en A (voor speciale aanvallen). Een stuk minder dus dan een doorsnee fighter, waar je meestal zes knoppen gebruikt om aan te vallen. Je bent dus maar een simpele knoppencombinatie verwijderd van een vernietigende Shadow Ball of een Aurora Beam.

Dit maakt de game ontzettend toegankelijk voor nieuwkomers of kinderen, maar vergis je niet. Onder het simpele uiterlijk zit een diepe ervaring verborgen waar ervaren spelers zeker mee uit de voeten kunnen. Knoppenrammen zal tegen een waardige tegenstander dus niks uithalen. Makkelijk om op te pakken, maar niet oppervlakkig.

Pokkén Tournament is niet alleen uniek in zijn manier van vechten, ook de flow van de game is origineel. In tegenstelling tot een normaal vechtspel, speelt Pokkén Tournament zich namelijk niet exclusief op een tweedimensionaal veld af. Een ronde begint in wat de game ‘field mode’ noemt, waar je jouw vechter vanuit de derde persoon bekijkt. Als je in deze stand de tegenstander met een bepaalde aanval of throw raakt, wordt de transitie naar ‘duel mode’ gemaakt.

Duel Mode lijkt meer op een traditioneel vechtspel waar het grootste gedeelte van het vechten plaatsvindt. De afwisseling tussen de verschillende fasen houdt gevechten spannend en het zorgt ervoor dat één speler niet constant aan kop staat. Je kan het vergelijken met een soort reset van het veld; de kaarten worden opnieuw geschud.

De arena’s waarin je vecht, zijn daarom ook allemaal net iets anders. Ze zijn allemaal rond, maar sommige zijn een perfecte cirkel terwijl andere juist een meer ovalen vorm hebben. Dit zou effect moeten hebben op de gameplay. Toch maakte de vorm van de arena in onze ervaring maar weinig uit.

Onder de motorkap is alles in orde, maar een vechtspel is natuurlijk niets zonder een goede diversiteit aan speelbare personages. Voor het grootste gedeelte zijn we tevreden met de verschillende Pokémon in de game. Populaire Pokémon als Pikachu, Charizard en Gardevoir zijn natuurlijk speelbaar en de legendarische Pokémon Mewtwo en Suicune zijn ook een welkome toevoeging.

Gelukkig spelen ze ook allemaal verschillend van elkaar. Vechters worden opgedeeld in een aantal categorieën: Power, Speed, Technique en Standard. Zelfs al is de manier waarop je de aanvallen doet in de game voor alle personages hetzelfde, toch zit er wel degelijk grote verschillen tussen. Speelstijlen kunnen drastisch verschillend zijn tussen bijvoorbeeld Weavile en Sceptile.

Het is daarom jammer dat, hoewel alle vechters uniek en goed gebalanceerd zijn, er simpelweg te weinig op het schijfje staan. Zestien personages is gewoon net niet genoeg, zeker als je bedenkt hoe veel Pokémon er bestaan. Vooral in de singleplayer modus leidt dit steeds tot gevechten tegen dezelfde tegenstanders. We hopen dan ook dat Nintendo met meer personages komt na de release van de game.

Pokkén Tournament is visueel een ontzettend sterke game. Omdat de game in 60fps draait zijn de textures en de Pokémon in de achtergronden van de arena’s niet helemaal scherp. Maar dit valt totaal niet op als je verwikkeld bent in een gevecht. Spectaculaire aanvallen zoals de epische ultieme aanvallen genaamd Burst Attacks zien er geweldig uit en het voelt ook fantastisch om ze uit te voeren.

Het is alleen jammer dat voor al zijn pluspunten zoals de graphics, gameplay en toegankelijkheid, de game naast de multiplayermodi (on- en offline) weinig te bieden heeft. Er is een singleplayer aanwezig met een ‘verhaallijn’ die zo dun is als rijstpapier. Zelfs een arcade modus, verplichte kost voor elke fighting game, is hier niet aanwezig. Ironisch, gezien Pokkén Tournament uit de Japanse arcades komt.

Daarnaast is er nog een vreselijk irritant advisor personage die simpelweg niet weet hoe ze haar mond moet houden. De intentie is dat ze je door de game loodst, maar iedereen met een gezond stel hersenen zal haar zo snel mogelijk uitzetten. Waarom Nintendo, waarom?!

Als je net als wij van kinds af aan hoopt op een retestrakke Pokémon vechtgame, hoef je niet verder te kijken dan Pokkén Tournament. Nintendo en Namco Bandai hebben een unieke, diepgaande vechtgame neergezet waar beginners makkelijk mee kunnen beginnen en gevorderden ook mee uit de voeten kunnen.

Misschien zit jouw favoriete pocket monster niet in de (kleine) selectie personages, en is het singleplayer aanbod een beetje teleurstellend. Desalniettemin is Pokkén Tournament een dikke aanrader en een uitstekende toevoeging aan de Wii U bibliotheek. Ze allemaal vangen kan misschien niet, maar je kan wel lekker met ze op de vuist gaan. Kom maar op!