Life is Strange Episode 5 Review - Een prachtig slotstuk

Arcadia Bay is al vier episodes het decor van Life is Strange. Een game waarin hoofdrolspeler Max een zwak heeft voor fotograferen en met een unieke kracht diverse mysteries moet oplossen. In deze Life is Strange episode 5 review lees je hoe de game wordt afgerond.

De vorige episode bestempelden we meteen tot de beste van de vier. De episode was spannender dan ooit. We zagen vlak voor het einde de dader in beeld: degene die verantwoordelijk was voor de verdwijning van Rachel. En ook ontdekte Max dat er nog veel, veel meer gaande was. Niet voor niets belandde ze opeens in iemands dark room.

Episode 5, Polarized, vervolgt het duistere verhaal. Max wordt wakker in de dark room die ze eerder onderzocht heeft en staat vastgebonden oog in oog met de moordenaar. Enerzijds komt deze persoon uit onverwachte hoek en zal bijna niemand dit verwachten. Dat is sterk gedaan. Anderzijds moet wel gezegd worden dat de enge sfeer uit episode 4 niet gehaald wordt in episode 5.

De dader komt niet goed uit de verf. Hij is niet eng en niet geheel overtuigend. De dingen die hij zegt tegen Max zijn luguber en vreemd, maar nergens bekruipt je een beangstigend gevoel. Dit komt door meerdere factoren. De voice-over is niet van hele sterke kwaliteit, maar ook de animaties én camerawerk doen hier onder. Wat meer gezichtsexpressie of wat ingezoomde frames hadden al wat meer werk kunnen verrichten.

Dit is stevige kritiek, maar dat neemt niet weg dat de episode niet meeslepend is. Want dat is die zeker wel. Je leeft mee met Max en wil haar uit de benaderde situatie helpen. Het meisje staat bekend als een sociaal dier dat altijd het beste voor heeft met mensen uit haar omgeving en dat is nu ook weer het geval. Ze denkt niet zozeer na over haar eigen lot, maar vooral van anderen. Koste wat het kost wil ze onder andere Warren en Chloe redden.

En dus moet Max haar unieke kracht gebruiken. Door zich te focussen op foto's kan ze teruggaan naar locaties en de tijd manipuleren. In heel episode 5 word je geslingerd van locatie naar locatie en weet je soms niet eens meer in welke dimensie je precies zit. Wat is werkelijkheid? Wat is een nachtmerrie? Deze vragen stel je jezelf geregeld. Maar die surrealistische ervaring is mooi.

Het is knap om te zien én ervaren hoe episode 5 geheel ander speelt dan de vorige vier episodes. De gameplay gaat een stapje verder. Waar je eerder het gevoel had dat het terugspoelen van de tijd of geen functie had of maar een simpele gimmick betrof, heb je nu regelmatig situaties waarin je de functie wel kan omhelzen. Opeens komt alles op zijn plek.

En ook de puzzels zijn in deze episode weer sterk. Het detectivegehalte van de vorige episode is weer volop aanwezig wanneer je je hoofd breekt over iets wat je niet per se ziet. Hoe kom je uit een wc hok als je één code nodig heeft, maar op elke wand er tientallen, zo niet honderden staan? Daar moet je even over nadenken.

Dat nadenken lijkt in het heetst van de strijd in deze episode het beste tot zijn recht te komen. Want ook in een gevecht tussen de dader en iemand die je komt helpen is er maar één juiste oplossing. Lastig, maar het loont als je het dan goed doet. Net zo lastig is het als je juist meerdere keuzes hebt. De gehele game draait op jouw beslissingen en dat wordt pas echt doorgevoerd naar een climax op het einde. Ons advies: doorloop de episode vooral twee keer zodat je beide keuzes gemaakt hebt. Want wat is het lastig om tot een keuze te komen!

Een goed teken, want je leeft niet alleen met Max mee, maar ook met Chloe. Life is Strange Episode 5 is een prachtig slotstuk die je meevoert naar bekende locaties en daarnaast veel surrealistische momenten met puzzels bevat. Daarmee is het beste deel voor het laatst bewaard gebleven, hoera!