Baten Kaitos I & II HD Remaster Review

Baten Kaitos I & II zijn terug als Remaster op de Switch. Tegenwoordig worden we met meer titels gebombardeerd onder de noemer remaster. Is dit daadwerkelijk een remaster of slechts een port waar bijna niks aan is gedaan? Is de hype rondom Baten Kaitos I & II gerechtvaardigd? Lees meer erover in deze review.

De remaster heeft een aantal instellingen voor degenen die aanpassingen wensen om wat voor reden dan ook. Heb je voor de zoveelste keer een baas niet verslagen? Met Instant KO is het letterlijk in een klap met hem gedaan. Geen zin om te vechten? No Encounter maakt dat vijanden jou links laten liggen. Gaat het gevecht of ingame te langzaam voor je? Dan kun je het met 200 of 300% versnellen, maar let op dat je tijdens gevechten dan ook minder tijd hebt om jouw kaarten te kiezen. Ten slotte helpt de nieuwe Quick save jou hoofdpijn wanneer je vergeten bent om jouw voortgang op te slaan.

Visueel zijn de animaties bij het openen van schatkisten en het gebruik van blank Magnus kaarten verbeterd. Ook de User Interface en graphics van de hoofdpersonages en veldobjecten zien er beter uit vergeleken met de GameCube-versie. Daarnaast heeft de schermgrootte een upgrade gekregen van 4:3 naar breedbeeld en hebben de spellen nu een 30 fps variabele framerate. Om een of andere reden zijn er ook veranderingen aangebracht aan de Engelse vertaling waarvan je je kunt afvragen waarom daar geld in is gestoken, maar grafisch ziet het er goed uit voor spellen uitgebracht in 2003 en 2006.

Beide titels zijn indertijd uitgebracht op de GameCube; alleen was deel II: Origins exclusief voor de NTSC-regio. Dat houdt de VS en Japan in, waardoor Europeanen achter het net visten. De Engelse dub is echter voor beide titels weggelaten uit de remaster. Zogezegd om discrepanties tussen de Engelse vertaling en dub te voorkomen. Hierdoor is alleen de Japanse audio met ondertiteling beschikbaar. Het dient wel te worden gezegd dat het slordig is dat het introductiefilmpje met Engelse dub is gelaten voor wat het is.
Verder zijn er geen audio-aanpassingen bekendgemaakt, maar met componist Sakuraba Motoi aan het roer voor Baten Kaitos I & II is dat muzikaal niet nodig.

In Baten Kaitos I bestuur je Kalas, die achter Giacomo aanzit om de moord op zijn grootvader en broertje te wreken. Hij ontmoet Xelha waarop hun reis begint om de snode plannen van het Alfard keizerrijk te dwarsbomen. In eerste instantie is hij een typische norse antisociale held. Naarmate je verder komt in het verhaal wordt hij gaandeweg wat losser, maar zijn initiële houding kan jou wel op de zenuwen werken.

In Baten Kaitos II speel je Sagi wie, net als in het eerste deel, een spiriter is. Dat is iemand die een band heeft met de speler als "Guardian Spirit". Sagi is in dienst van de Dark Service van het Alfard keizerrijk, maar wordt beschuldigd van een moord die hij niet heeft gepleegd. Daarop moet hij de geheimen van het keizerrijk ontrafelen om zo de plannen te dwarsbomen. Sagi heeft een mildere persoonlijkheid en is vaker degene die woordenwisselingen tussen zijn teamgenoten Guillo en Milliarde, ook wel Milly, sust.

In beide delen deel je offense- en defense-commandos uit met kaarten in plaats van een menu tijdens specifieke fases. Dit is gelukkig niet zo moeilijk als dat het klinkt, denk maar aan pokeren, maar dan iets makkelijker. In Baten Kaitos I mag je namelijk kaarten uitkiezen onafhankelijk van het aangegeven nummer op de kaart. Zolang de gekozen kaarten in, op- of aflopende, volgorde een straat kunnen vormen of een paar, resulteert dat in een combo die meer schade uitdeelt aan de vijand.

Ben je dit eenmaal gewend, dan voelt het alsof je in een keurslijf wordt gegoten in Baten Kaitos II wanneer je tijdens de offense kaarten uitkiest. Het is in Baten Kaitos II juist de bedoeling om kaarten alleen in oplopende volgorde te trekken waardoor het erg beperkt en verwarrend aanvoelt.

Voor zowel het eerste en tweede deel geldt dat auto battle je een idee geeft van hoe de kaarten getrokken kunnen worden. Hoewel het verleidelijk is om alles automatisch te laten gebeuren, laat je daarmee het mooiste deel vallen: namelijk het ontdekken en inzetten van kaartcombo's die extra veel schade aanbrengen aan de tegenstander wanneer jij dat wilt. Dit is de sleutel tot het winnen van baasgevechten.

Wat wel een tijdsvoordeel geeft in Baten Kaitos II is dat je maar een set kaarten hoeft te onderhouden in tegenstelling tot Baten Kaitos I, waar elk van de in totaal zes teamleden een eigen set heeft met specifieke kaarten die alleen hij of zij kan gebruiken. Dit maakt dat je in Baten Kaitos I veel meer tijd kwijt bent aan het optimaliseren van jouw kaartenset voor alle teamleden zodra je nieuwe kaarten bemachtigt.

Wat ook anders is in Baten Kaitos I is dat je naar de kerk moet voor Level Ups en Class Ups. Het voordeel van dit systeem is dat je statusbonussen krijgt wanneer je kiest om meerdere levels in een keer te stijgen. Hierdoor wordt het uitstellen van uplevelen beloond; Class Ups daarentegen wil je juist doen wanneer het mogelijk is omdat je daardoor meer kaarten in jouw set kunt stoppen en meer onbruikbare kaarten van de hand kunt doen tijdens gevechten. Goud krijg je ook niet aan het eind van een gevecht, nee daarvoor moet je foto's maken tijdens het gevecht om ze daarna te verkopen.

Dit is in Baten Kaitos II gedeeltelijk vereenvoudigd doordat je aan het eind van een gevecht weer automatisch wanneer je zover bent in level stijgt en goud krijgt. Je zult hierdoor niet zo snel meer het gevoel krijgen de koning te rijk te zijn door dure foto's te verkopen als in het eerste deel. Wat nog wel in de kerk gebeurt, zijn Class Ups en het aanschaffen van Auras.

Ook wordt in het tweede deel gebruik gemaakt van Sagis vleugels om op en van uitsteeksels, lees ladders, te springen en tijdens het rennen anders dan bij Kalas in het eerste deel. Dit versnelde het proces stukken vooral gecombineerd met verhoogde game snelheid. Dit is een verbetering op Baten Kaitos I wanneer je de wereld aan het verkennen bent. Je kunt nu ook spreken met Sagi om de kans op het trekken van betere kaarten te verhogen tijdens gevechten in plaats van hopen dat de RNG jou gunstig is gezind.

In beide delen geldt dat je op moet letten op voedsel en andere bederfelijke waren, zelfs dingen waar je niet snel aan denkt zoals een matras kunnen in het spel vergaan met andere effecten op jou of jouw tegenstanders als gevolg. Hier heeft Baten Kaitos II een voordeel ten opzichte van Baten Kaitos I namelijk dat je na elk gevecht weer volledig bent geheeld en ontdaan van status effecten. Daardoor hoef je je geen zorgen meer te maken dat je onvoorbereid aan een gevecht begint. In Baten Kaitos I moet je daar zelf aan denken en ervoor zorgen dat jouw gezondheid en status klaar zijn voor de strijd. Hierdoor moet je meer dingen in de gaten houden naast de effectiviteit van jouw kaartenset, omdat de items buiten gevechten los staan van de set voor gevechten.

Alsof het nog niet voldoende is om in Baten Kaitos I te moeten letten op een set kaarten tijdens gevechten en een set buiten gevechten om; is er nog een set kaarten namelijk voor Quests. Het is allemaal heel uniek, maar net iets te veel van het goede; want dit is in Baten Kaitos II verminderd tot alleen de Quest en kaartenset voor gevechten.

Er is duidelijk gewerkt om Baten Kaitos Eternal Wings and the Lost Ocean en Baten Kaitos Origins aan te passen aan de moderne tijd. Grafisch zijn de verbeteringen aan de User Interface, schermgrootte, dialoogplaatjes en dergelijke die meteen opvallen, maar daar is het gelukkig niet alleen bij gebleven en zijn ook de personages bijgewerkt zodat ze er niet te blokkerig uitzien. Ook de quality of life-aanpassingen die bij grote RPG-titels te zien zijn als remaster ontbreken niet. Hierdoor is het mogelijk om het spel nog meer naar jouw hand te zetten wanneer je dat wenst.

Het unieke kaartsysteem is baanbrekend en zeker niet slecht uitgewerkt, het kost alleen een beetje gewenning en daarmee is alles ook gezegd wat nadelen betreft. Je kunt het eenvoudig houden en gewoon kaarten trekken zoals ze komen of op zoek gaan naar de best mogelijke combo's om extra schade te doen. Verhaaltechnisch is het niet saai en van de muziek zou je de soundtrack aan willen schaffen om het ook zonder spel te kunnen horen. Er is geen reden om als JRPG-fan deze titel te laten liggen nu het op de Switch verkrijgbaar is.