Among the Sleep Review - Niet zo eng voor een horror

Je bent jong en je wilt wat. Dat geldt zeker voor het tweejarig kind dat jij bestuurt in Among the Sleep. Op je tweede verjaardag blaas je kaarsjes uit op een taart en begint het echte leven. Althans, het echte leven... is dat zo? Lees er meer over in de Among the Sleep review.

Het perspectief waaruit je de indiegame speelt is interessant. Als volwassen gamer ben jij even twee uur lang (zo lang duurt de game) een tweejarig kind. Misschien staat dat wat ver van je bed, maar de invalshoek is verfrissend. Zie het als de film en het boek The Boy in the Striped Pyjamas waarin je de Tweede Wereldoorlog meekrijgt vanuit een kinderlijk perspectief.

Nu handelt Among the Sleep niet over oorlog, maar wel over wat er ’s nachts al dan niet kan gebeuren. Eigenlijk is Among the Sleep een nachtmerrie voor volwassenen, al is de horrorgame nou niet bepaald eng. Een tikkeltje meer spanning had er dan ook wel in mogen ziten

Enfin, terug naar die taart. Je start de game terwijl je aan tafel zit en je moeder dus helemaal happy een fijne verjaardag toewenst. De wereld is vrolijk en kleurrijk. En je hebt de grootse pret zodra je je cadeau krijgt: een teddybeer! De knuffelbeer is alleen wel uiterst bijzonder (en weer eens wat anders dan in Teddy Together), want hij praat! En het is dit wonderlijke mannetje dat jou ’s nachts uit je slaap haalt en vanaf daar gaan jullie samen op pad.

Het horroravontuur begint in huis waar het pikdonker is. Doordat je alles vanuit een kinder perspectief ziet, vallen twee dingen op: alles lijkt groter en je schrikt van dingen die helemaal niet zo eng zijn. En je manoeuvreert je niet al te soepel. Je kan kruipen en lopen in de game, waarbij het aan te raden is om te kruipen. Want dat gaat tien keer sneller dan dat slome peuter gewaggel.

Een klein irritatiepunt komt hier alleen wel snel de hoek om: doordat je zo’n kleine ukkepuk bent, moet je continu stoelen verschuiven om op die manier puzzelend bij deurkrukken te komen en na drie keer heb je dat wel gezien. Het idee an sich is geinig, de uitvoering alleen erg repetitief. En helaas geldt dat voor de hele game. Er gebeurt niet zoveel. Je gaat steeds van het ene naar het andere punt, op zoek naar iets en dat is niet erg bijzonder.

De bedoeling is uiteraard dat dit allemaal eng moet zijn en de game doet daar zijn best ook op door je hoofdzakelijk door donkere omgevingen te laten kruipen en flink wat schrikmomenten in de audio te stoppen. Maar het effect komt vaak niet helemaal over. Lastig om de vinger op te plek te leggen waar het precies aan ligt.

Het idee is niet slecht en Among the Sleep is dan ook geen vervelende game om te spelen, mits je de stroeve besturing vergeet. Alleen continu bekruipt je het gevoel; tja, is dit nu alles? Daarbij is de vreemde wending waarbij je het huis voor een bos verlaat nou ook niet bepaald om over naar huis te schrijven.

De game die eigenlijk probeert te leunen op horror wordt daardoor een tikkeltje surrealistisch en heeft geen duidelijk doel meer voor ogen. Iets soortgelijks zagen we onlangs nog bij Inside. Bijna zou je ontwikkelaars toe willen schreeuwen: behoud je focus! Want het ging de goede kant op! Among the Sleep begint dus sterk, maar verliest een duidelijke focus en daardoor ontstijgt de game helaas niet de middelmaat. Zonde.

Al moet dan wel weer gezegd worden dat de game meer dan genoeg fascinerende momenten kent. Ontwikkelaar Krillbite Studio weet een bepaalde sfeer te creëren waar je als gamer best even aan mag snuffelen. Verwacht dus niet té veel van Among the Sleep, maar geef het eens een kansje als je de titel ziet liggen in een budgetbak luidt het advies. Al is de game nu ook maar 20 euro.