The Nathan Drake Collection Review - Opnieuw flirten met de dood

Nathan Drake, de hoofdpersoon uit de Uncharted serie, deinst niet terug voor wat gebroken botten en bloedspetters. In Uncharted: The Nathan Drake Collection flirt je opnieuw met de dood en mag je alle drie de consoleversies opnieuw (of voor het eerst) beleven! Lees hier ons oordeel in The Nathan Drake Collection review.

Om alvast goed in de stemming te komen voor Uncharted 4: A Thief's End (18 maart 2016) kon een HD collectie van de voorgaande drie delen niet uitblijven. De PS Vita game Uncharted: Golden Abyss zit er niet bij. Het gaat dus om de drie Uncharted games die eerder uitkwamen op PlayStation 3 en de Lara Croft of Indiana Jones in iedereen losmaakte.

Zonder twijfel is Drake's Fortune (2007), Among Thieves (2009), of Drake's Deception (2011) voor velen dé reden geweest om een PlayStation 3 aan te schaffen. De combinatie van klimmen, klauteren, exploreren, close combat gevechten en shoot-outs in filmische stijl was magnifiek.

Elke Uncharted game voelde aan als een film waarbij je zelf de hoofdrol vertolkte, wat stiekem veel spannender is dan naar een scherm kijken. Nathan Drake is misschien het karakter met de meeste charisma op PlayStation, al zijn zijn medespelers minstens zo interessant en de wisselwerking tussen alle personages zowel komisch, romantisch en tragisch. Uncharted heeft dus alles.

Of je nu alle Uncharted delen al gespeeld hebt of nog nooit een serie hebt aangeraakt omdat je geen PlayStation 3 hebt gehad: voor elke doelgroep geldt dat The Nathan Drake Collection een aanschaf waard is. De fans kunnen nog een keer hun geheugen opfrissen en nieuwkomers kunnen de schade inhalen.

Zodra je Uncharted Drake's Fortune opstart, valt op dat de game grafisch achterhaald is. Ondanks dat je ziet dat de game grafisch is opgepoetst ziet de game er niet meer uit, al ligt het wel heel erg aan de locatie waar je bent. De ene plek voelt 'echter' aan dan de andere. Toch is de kennismaking met de karakters fijn. Want het is deel één waar Nathan de knappe blondine Elena Fisher ontmoet en tussen die twee zal nog veel gebeuren zoals de meesten nog wel weten. Het proces van aantrekken en afstoten begint al vrij snel .

Het is ook de game waar we Sully leren kennen en de oneliners eruit worden gegooid. In alle drie de delen moet je gewoon lachen om de band tussen Nathan en Sully en de opmerkingen die ze maken. Als Sully ergens roept dat het geld op een tafel zo nep is als de tieten van zijn ex (ja, zo zegt hij dat echt) moet je toch even gniffelen.

In deel twee leren we Chloe kennen, minstens zo'n charmante dame als Elena. Alle karakters leven. En waar de grafische kwaltiteit van deel één achterhaald is, valt dat heel erg mee met het tweede en derde deel. Wat dat betreft waren Among Thieves en Drake's Deception grafisch al erg vooruitstrevend voor hun tijd.

Elk deel is een avontuur en grafisch zijn de games er flink op vooruit gegaan. Niet alleen zijn de games opgepoetst, ook bevatten ze nieuwe trophies, verbeterde audio én extra features. De game kent een hogere moeilijkheidsgraad én ook een makkelijke, waardoor écht iedereen zich kan onderdompelen in de drie grootste avonturen. Tevens is er een speed run optie toegevoegd als je vrienden wil uitdagen en de trend van het moment is toch wel het toevoegen van een photo mode.

We zagen het ondanks nog in God of War 3 Remastered en nu dus in Uncharted. Het is absoluut niet dé reden om de collectie aan te schaffen, maar zeker leuk om mee te stoeien. Voor mensen die alle drie de games al gespeeld hebben is het een aangename toevoeging. Je kan zelf bepalen wat voor shot je maakt, hoe erg je inzoomt, wat voor kader je gebruikt en het belangrijkste: welke filter je er overheen gooit. Je kan kiezen uit Infected, Winter, Noir, Black and White, Western, Royal, Vintage, Summer, Aqua en Sunset. Check vooral onze Facebook-pagina voor zo'n 'infected' resultaat. Lachen, toch?

Het enige nadeel is dat de photo mode niet te allen tijde ingeschakeld worden. Als je in een van de games al snel een flashback krijgt naar de jeugdjaren van Nathan en dus tijdelijk als de kleine Nate speelt, kun je bijvoorbeeld niet meteen je toestel erbij pakken. Pas als je missie van dat moment is afgerond en je ergens op straat rondloopt mag je plaatjes schieten. Zonde, want daardoor voel je je toch een beetje geremd in de mogelijkheden.

De photo mode moet beschouwd worden als een extraatje, in eerste instantie gaat het om de games. Die speelden stuk voor stuk al fijn op PlayStation 3 en dat doen ze nu op PlayStation 4 weer. De Uncharted games zijn lineair en er is weinig vrijheid, maar door het meeslepende karakter van de toffe verhalen vergeef je dit de games en zit je geregeld vol met adrenaline op het puntje op je stoel.

En wanneer je alles gezien hebt qua gameplay en locaties is er altijd weer ruimte voor iets nieuws. Het moment waarop Nathan uitgeput in een woestijn rondloopt in Drake's Deception staat nog altijd op ons netvlies. Je voelt bijna hoe uitgedroogd en kapot die man daar zit. Zijn trage manoeuvres worden snel kracht bijgezet als je later in dezelfde woestijn rondrijdt op een paard, iets wat ook in de eerdere twee delen zat.

Nathan Drake balanceert altijd op het randje van leven en dood. En hoewel alles nooit écht zou kunnen omdat het zo over de top is, voelen alle Uncharted delen gelijktijdig zo echt aan en ben je toeschouwer op de eerste rij. Wat is er nou mooier? Iedere avonturier moet dan ook eens aan de gang met The Nathan Drake Collection, gewoon nog een keer of opnieuw. De collectie lost alle verwachtingen in en is de beste HD remake die dit jaar verschenen is.

Heb je dus een PlayStation 4 in je bezit en hou je wel van een beetje avontuur? Ren dan als de wiedeweerga naar een gameshop en koop dan The Nathan Drake Collection. De game is je geld meer dan waard.