Pirates of the Caribbean: Salazar's Revenge Review - Overal doden

Na een flinke tijd kapitein Jack Sparrow niet in actie te hebben gezien, is het nu tijd om in zijn vijfde avontuur te duiken. Wederom verandert Johnny Depp in de beruchte piraat. Na een wat tegenvallend vierde deel in de serie, lees je in deze Salazar's Revenge review of Disney hiervan heeft geleerd.

“Vind kapitein Jack Sparrow en breng hem een boodschap van kapitein Salazar. Vertel hem: de dood komt hem halen. Wil je hem dat vertellen, alstublieft?” – Kapitein Salazar

In dit nieuwe deel moet Jack Sparrow (Johnny Depp) op zoek naar een mythisch voorwerp, de drietand van Poseidon. Met deze drietand krijgt hij de macht over de zeeën, om zo zijn geduchte tegenstander Salazar te verslaan. Deze piraat, waar Jack Sparrow al mot mee had voorafgaand aan Pirates of The Caribbean: The Curse of the Black Pearl, vaart nu over de zeven zeeën om alle piraten die hij tegenkomt te vermoorden.

In het bijzonder wil hij Jack vermoorden, die heel voorspelbaar de reden is dat hij vervloekt is. Deze maffe man met zijn gekke pak, hoed en kompas is alleen veilig voor Salazar zolang hij op het land blijft. Maar op het land wordt hij opgejaagd door de Britten.

Uiteraard wil Salazar wraak nemen op Jack Sparrow (dat wil zo’n beetje elke piraat op de zeven zeeën wel) en dat brengt ons naar de uitleg van de Europese titel van deze film. De keuze voor deze titel is zwak en veel minder boeiend voor deze vijfde editie van Jack Sparrows avontuur op de wilde wateren. Dit wordt voornamelijk duidelijk wanneer vrij vroeg in de film Salazar al op komt draven en vol overgave aan één van zijn gevangen de Amerikaanse titel van de film weet te benadrukken: Dead Men Tell No Tales.

Genoeg daarover, laten we doorgaan naar het positieve! Enige lof mag worden geuit richting Javier Bardem, de acteur die kapitein Salazar neerzet. Al snel komt deze kapitein heel sterk in beeld, wanneer hij een schip entert dat de duivelsdriehoek binnen is komen varen.

Het personage wordt met verschillende effecten erg goed neerzet. Zo is de dreiging jegens zijn gevangenen erg duidelijk wanneer er bloed uit zijn mond druipt tijdens het spreken en maakt het indruk hoe zijn haar zodanig spookachtig beweegt dat het net lijkt alsof het langzaam heen en weer beweegt in de wind.

Waar On Stranger Tides onder andere wat tegenviel door het ontbreken van bekende Pirates of The Caribbean-acteurs, is Salazar’s Revenge een feest van herkenning. Zo hoeven we de bekende acteurs uit eerdere delen, Orlando Bloom (William Turner) en Keira Knightley (Elizabeth Turner), niet te missen. Hun aandeel in de film is gering, maar voor de fans is het fijn om ze terug te zien, naast de bekende terugkerende acteurs als Geoffrey Rush (Kapitein Barbossa) en Kevin McNally (Joshamee Gibbs).

Al blijft het stiekem een beetje jammer dat William Turner en Elizabeth Turner niet zoveel screentijd krijgen. Er had nog een heel interessant verhaal kunnen ontstaan als de kapitein van de Vliegende Hollander zelf zich met de zoektocht naar de drietand van Poseidon had bemoeid. In plaats daarvan maken ze plaats voor nieuwe personages.

Zo is er een grote rol weggelegd voor de zoon van Elizabeth en William (Brenton Thwaites), en grote rol voor het weeskindje Carina Smyth (Kaya Scodelario), waarbij zij hevig verlangt naar het antwoord op de vraag wie nu eigenlijk haar nobele vader is. Ook in deze film komt weer een romance voor zoals we die al zagen in eerdere films. Het is alleen een cliché de manier waarop. Zonde!

Een interessant personage is Carina Smyth. Ze kan de sterren lezen, is haar tijd ver vooruit en wordt daarom door Brit en piraat als heks aangezien. Ook de zoon van William Turner wordt op een goede manier neergezet. Hij heeft duidelijke motieven om de crew van Jack Sparrow te joinen: zo kan de drietand van Poseidon de vloek van zijn vader opheffen, zodat deze niet meer vast zit op de Vliegende Hollander.

Al die personages en hun verhalen komen voor in een hoop toffe scènes waarvan enkelen een glimlach op je gezicht toveren. Waar in het tweede deel al een heel memorabele scène was waarin de piraten in een rondtollend waterrad vochten, heeft ook deze film zeker zo zijn scènes die je niet snel zult vergeten. Waarom zal je bijvoorbeeld een kluis beroven, als je niet heel het bankgebouw gewoonweg via een paardenwagen door de straten kunt sleuren?

Voor Beatles-liefhebbers zit er ook nog een grappige kleine scène verwerkt in deze Pirates of the Caribbean film. Zo speelt Paul McCartney de oom van Jack Sparrow. Dit is al helemaal interessant als je weet dat in een eerder deel Keith Richards van rivaliserende muzikanten The Rolling Stones de rol van Jack Sparrow zijn vader vertolkte. Alhoewel de scene van de oom inhoudelijk niks toevoegt aan de film, is het toch eventjes grappig.

Al deze actievolle scènes worden ondersteund door een hoop goede soundtracks die de ervaring op de juiste manier weten te versterken. Het valt niet op dat de muziek nu van de hand van Geoff Zanelli komt, als bekende muziek uit eerdere delen ook weer ten gehore komt. Deze muziek klinkt voornamelijk erg goed tijdens actievolle scènes.

Zonder te spoilen: Pirates of the Caribbean: Salazar’s Revenge kent een einde die je doet verlangen naar meer. Sommige gebeurtenissen zorgen voor het wegpinken van een klein traantje, en het is ook goed mogelijk dat je eventjes kippenvel krijgt. Na Salazar’s Revenge voelt het verhaal van kapitein Jack Sparrow daarentegen toch wel eens afgerond. Want na het zien van de film wordt vrij duidelijk dat kapitein Jack Sparrow als piraat toch al wel zo’n beetje al het mogelijke heeft meegemaakt.