I Am Setsuna Review - Doet niet alles even goed

Square Enix heeft speciaal voor klassieke JRPG’s een studio opgericht: Tokyo RPG Factory. Deze studio levert nu de eerste game af in de vorm van I am Setsuna. Is deze game gelijk een schot in de roos of moet de Tokyo RPG Factory nog even op gang komen? Lees het in de I Am Setsuna Review!

Setsuna woont in een dorp waarin er een traditie geldt om het kwaad op afstand te houden. Er wordt iedere tien jaar een offer gebracht aan de demonen en monsters. Het offer maakt dan een lange reis naar de Last Lands om nooit weer gezien te worden. Een vreselijke traditie, maar op die manier blijft wel de fragiele vrede in stand.

Tenminste, tot nu dan. Het laatste offer is nog maar enkele jaren geleden, maar de monsters worden steeds agressiever. Ze vallen zelfs dorpen aan en dus is er maar één oplossing: een nieuw offer. Het zijn duistere tijden in de wereld. Tijden waarin Setsuna het volgende offer blijkt te zijn. Zij moet de lange reis maken door de geweldige, soms echt schilderachtige, wereld.

Een wereld die je in een vogelvlucht perspectief bekijkt, wat erg prettig is. Maar Setsuna is niet alleen. Jij komt namelijk net op tijd bij het dorp aan. Precies: jij bent Setuna dus niet. Nee, jij bent Endir, een huurling die richting Setsuna gaat met een duistere taak. Je moet haar ombrengen. Maar in plaats daarvan vergezel je haar op haar laatste reis.

Een reis die je langs besneeuwde toppen, ijzige vlakten en de meest uiteenlopende dorpjes brengt. En (bijna) alle plekken hebben diezelfde bedroefde ondertoon. De toon van een wereld die in gevaar is.

De setting van de game is dus behoorlijk somber. En dat is prima. Alleen is het wel zo dat deze sombere setting een nadeel met zich meebrengt. Het wordt namelijk op sommige momenten een beetje eentonig en vervelend. Gelukkig slaat het daarna al snel weer om door een gevecht of een andere actie.

Een ander nadeel wat I Am Setsuna heeft in de verhaallijn is dat er andere verhaallijnen (van karakters en dergelijke) de kop opsteken. An sich is dit heel positief, ware het niet dat deze niet allemaal even relevant zijn en bovendien soms abrupt eindigen. Dit laatste is best jammer en had echt beter gemoeten.

Het zijn net die puntjes op de 'i' die Tokyo RPG Factory vergeten is. En datzelfde geldt voor de soundtrack van de game. In het begin krijg je een melancholisch pianomuziekje te horen en ieder level en moment wordt begeleid door een ander deuntje. Alleen werkelijk álles is een pianodeuntje en daar word je op een gegeven moment echt niet goed van.

De muziek had echt beter gekund in bijvoorbeeld de gevechten en actievolle momenten in de game. De pianomuziek past simpelweg niet altijd even goed bij de setting. Interessanter is de selectie aan personages die je onderweg tegen het lijf loopt. Die zijn namelijk, van de vijanden tot de vriendelijke mensen, behoorlijk goed uitgewerkt.

In I Am Setsuna zul je lastig gevallen worden door de meest uiteenlopende karakters. De meesten daarvan ogen simpelweg schattig zoals eekhoorns op sneeuwballen en pinguïns. Maar er zijn ook tegenstanders die wat enger zijn zoals een demoon met een zeis die jou constant achterna zit en een gigantisch stenen wezen.

Vijanden zijn er natuurlijk om verslagen te worden en dat doen jij en Setsuna met een aantal vrienden die je onderweg tegen komt. Er zijn karakters met magische krachten, strijders, bloedserieuze karakters en karakters die een tikkeltje minder serieus zijn. De karakters die de donkere toon van de game wat moeten verlichten.

Alle karakters hebben unieke eigenschappen. De één kan anderen genezen en de ander gooit met vuurballen en bliksem of slaat gewoon iedereen af. Er zijn ook karakters die een combo-aanval hebben en daarin schuilt een minpuntje van de game. Een aantal daarvan is namelijk veel en veel te krachtig, waardoor je complete groepen vijanden in één beweging afslacht.

Het vechtsysteem in I Am Setsuna is dus een beetje uit balans op sommige vlakken. Maar tegelijkertijd heeft het een heel bekend element dat we al eerder gezien hebben in Chrono Trigger. Dit is het active battle system. In I Am Setsuna loopt bij ieder karakter tijdens een gevecht een balkje vol en als deze gevuld is, kun je aanvallen. Net als bij Chrono Trigger dus.

Als je met een vol balkje wat langer wacht, bouw je momentum op. En als je dat dan weer inzet, zullen je aanvallen krachtiger zijn dan voorheen of andere effecten krijgen. Dit systeem is destijds erg geloofd door RPG spelers en het speelt nog steeds even soepel als toen Chrono Trigger ermee kwam!

Een ander element dat we uit sommige andere RPG’s kennen is de wereldkaart, waarop je te voet en uiteindelijk ook met een luchtschip, kunt navigeren. Alleen andere elementen ontbreken dan weer. Zo ontbreekt het aan mogelijkheden om je karakter aan te passen. Je kunt alleen maar je wapens, skills en accessoires aanpassen.

Je speelt geen abilities vrij en kunt geen kleding aanpassen om je karakter sterker te maken. Dus als je in level stijgt, word je iets sterker en groeit je levensmeter, maar dat is alles. Een gemiste kans. Daarbij is I Am Setsuna erg kort (maximaal 20 uur als je rustig speelt) voor een RPG. Zeker voor eentje uit de stal van Square Enix.

I Am Setsuna is een game die zo uit de oude doos kan komen. Er zijn veel klassieke elementen te bespeuren uit bijvoorbeeld Chrono Trigger. De game ziet er erg goed uit en speelt heerlijk weg, maar je mist ook een heleboel elementen.

Zo is het een korte game voor een RPG die niet overal de puntjes op de "i" zet. Al met al is dit zeker een game om eens te spelen, maar met al het goeds wat onze kant op komt, zou ik even op een afprijzing wachten. Nu koop je de game voor 40 euro.