Drug Dealer Simulator Review: Versneden maar toch relatief vermakelijk

Je kan het zo gek niet bedenken of er is een simulator van terug te vinden op Steam. Van serieuze games als Euro Truck Simulator, tot het hilarische Shower With Your Dad Sim. Daar tussenin is veel ruimte voor titels om te geraken, zo ook met Drug Dealer Simulator. In onze Drug Dealer Simulator review lees je of het dichterbij de serieuze en populaire soortgenoten komt, of toch met een korreltje zout moet worden genomen.

Bij het opstarten van Drug Dealer Simulator krijg je al direct een idee van wat je te wachten staat: ‘deze game is niet voor jankerds’ en ‘alle rechten en linksen voorbehouden’. Byterunners Game Studio neemt zichzelf niet al te serieus en wil ook niet dat spelers dat met hun game doen. Drugs verkopen en gebruiken moet in de virtuele wereld blijven en klagen over het suggereren dat videogames verantwoordelijk zijn voor daden in die echte wereld, wordt ontmoedigd.

Bij die cynische sneren naar gebeurtenissen in de echte wereld blijft het niet, maar daarover later meer. Eerst een stuk over de gameplay die bij aardig wat sim-games te wensen overlaat. Hoe hou je het in elkaar zetten van computers (bij PC Building Sim) interessant, of het klussen aan auto’s in Car Mechanic Sim? Diezelfde vraag werd gesteld bij Drug Dealer Simulator, maar de uitwerking daarvan is helaas niet optimaal.

Je begint in de game als arme drugsdealer die middels leverancier Eddie hier en daar wat wiet en MDMA verkoopt. Een paar gram hier, een paar gram daar met een winstmarge waar je niet blij van wordt. Aangezien de huur aan het eind van de maand moet worden betaald, moet die winst omhoog. Langzaam maar zeker breid je jouw drugsimperium uit, maar in eerste instantie zal het vooral draaien om rondkomen.

Het ophalen van gedropte pakketjes drugs, deze verdelen in kleinere hoeveelheden en vervolgens afleveren bij klanten zorgt niet voor heel spannende gameplay. Zodoende zijn in Drug Dealer Simulator wat extra aspecten toegevoegd om het wat minder lineair te maken. Overdag lopen hier en daar wat agenten rond (die slechts heel af en toe en controle uitvoeren), maar gedurende de nacht is de 5-0 in grotere getalen aanwezig. Zien de mannen in blauw je, dan kan je beter rennen voor je leven als je wat producten op zak hebt. Waarom in de nacht je zaakjes regelen zou je denken? Aangezien de winstmarge dan beduidend hoger ligt!

Afgezien van het kat-en-muisspel met de politie, heb je in Drug Dealer Simulator ook de optie om de binnengekomen pure drugs te versnijden. Bakpoeder, suiker, zout of aspirine versnijden met MDMA zorgt weliswaar voor een zwakker product, maar kan juist verslavender werken. En als jouw klanten genoegen nemen met mindere kwaliteit, is dat gratis geld!

Het eerste probleem van Drug Dealer Simulator wordt wel zichtbaar: je hebt al snel het gevoel van ‘been there, done that’. Pakketjes met drugs ophalen, versnijden tot een bepaald percentage en winst maximaliseren. Ongeacht of je nieuwe gebieden vrijspeelt om drugs te verkopen of nieuwe producten om op een andere manier te mengen (zoals crystal meth), het blijft behoorlijk van hetzelfde.

Naarmate je meer klanten werft en meer producten in je assortiment krijgt, zal je ook grotere delen van de stad (die lijkt op modern Detroit) vrijspelen om zaakjes te doen. Andere wijken hebben meer (of juist minder) politie-aanwezigheid en in sommige delen kan je alleen komen nadat je door een politiecheckpoint bent geraakt. Drugs langs die controle krijgen is een uitdaging, maar ook dat zal je met wat out-of-the-box denken snel hebben opgelost. Vervolgens is het weer een kwestie van product komen, versnijden en in kleinere hoeveelheden verpatsen.

Die kleinere hoeveelheden worden zo nu en dan wat groter, als je naam voor jezelf begint te maken en vaste klanten zich aanmelden om een deel van het dealen uit handen te nemen. Zodoende word je meer een manager van andere dealers, wat juist een deel van de gameplay onderuit lijkt te halen. Tegelijkertijd heeft een bekendere naam ook negatieve gevolgen voor jouw bedrijf, aangezien de politie zo nu en dan onverwacht op de deur klopt. Ben je dan net netjes alles aan het versnijden met suiker, dan neemt de lange arm der wet dit in beslag en heb je flinke problemen met de opgebouwde schuld bij het kartel.

Op den duur is er interesse vanuit gangs om jouw diensten als ritselaar van drugs te gebruiken. Net als met mededealers nemen gangs grotere hoeveelheden van je af, maar kan je in één klap aanzienlijk meer geld verdienen. Om vervolgens vrij weinig te hebben om aan uit te geven afgezien van meer drugs.

Dit is misschien wel het grootste probleem van menig sim-game: er is te weinig om je zuurverdiende geld aan uit te geven. Ja, een nieuwe bank of een grotere keukentafel in een appartement of gehuurde hideout is leuk, maar heel veel nut heeft het niet. Het is niet alsof je een prachtige woning in een veel beter stuk van de stad kan huren; je zit altijd vast in de getto.

Qua gameplay zou wat meer variatie best welkom zijn, wat betreft graphics al helemaal. De wereld van Drug Dealer Simulator voelt behoorlijk leeg aan, de textures zijn op zijn zachtst matig te noemen en de AI is niet al te snugger. Het geeft een beetje een comic-achtig gevoel af, wat wordt versterkt door de aanwezigheid van een gigantische hoeveelheid memes in de vorm van graffiti (je dealt immers drugs in de getto).

Variërend van ‘How Dare You’ (een verwijzing naar milieuactivist Greta Thunberg) tot ‘No You Can’t en ‘No Racism Towards White People Allowed’: de politieke verwijzingen zijn volop aanwezig in Drug Dealer Simulator. De boodschap aan het begin van de game, ‘geen game voor jankerds’ lijkt dus niet alleen te slaan op zij die menen dat gedrag in videogames kan overslaan naar de echte wereld, maar ook zij die zich snel gekwetst voelen door boodschappen in videogames. Of een enkele regel in een laadmenu voldoende is, zal moeten blijken.

Met ruim drieduizend reviews op Steam waarvan nog geen tien procent negatief zijn, weet Drug Dealer Simulator een behoorlijk publiek te trekken met de content die op dit moment worden geboden. In de nabije toekomst moeten updates meer van de beloften nakomen, maar vooralsnog is de voornaamste kritiek duidelijk: je hebt het al snel allemaal gezien. Aan Byterunners om, net als jij in-game, na verloop van tijd met een verbeterd en verfijnd product te komen. Liever niet nog meer versneden.