Deponia Doomsday Review - Nieuwe klassieker of bestemd voor verdoemenis?

Nieuwe Point 'n Click / Adventure-games zijn tegenwoordig steeds zeldzamer. Goed nieuws dus toen Daedalic vorige week Deponia Doomsday aankondigde. De game is sinds 1 maart verkrijgbaar op PC, Mac en Linux voor €29,99 (€26,99 tot 8 maart!). Lees in onze Deponia Doomsday review of dit deel zich kan meten met de klassiekers!

De Deponia-trilogie die eind 2013 tot een conclusie , vertelde het verhaal van Rufus, een egocentrische antiheld. Rufus probeerde tijdens zijn eerste drie avonturen te ontsnappen van Deponia, zijn thuisplaneet vol afval. In het derde deel Goodbye Deponia leek Rufus zijn ego aan de kant te hebben gezet en offerde hij zichzelf op voor het algemeen belang.

Deponia Doomsday opent met een korte samenvatting van de gebeurtenissen uit de eerste drie delen door Goal, de grote liefde van Rufus. Vervolgens zien we een planeet die eruitziet alsof er een ijstijd heeft plaatsgevonden. Te midden van een sneeuwrijk landschap staat een mysterieus figuur gehuld in een lange jas. Wanneer dit mysterieuze figuur begint te praten, horen we een stem die wel héél herkenbaar klinkt voor Metal Gear Solid-fans...

De stem behoort namelijk toe aan niemand minder dan David Hayter, de oude stemacteur van Solid Snake! De stemacteur spreekt ditmaal de stem in van een verouderde Rufus. Deze scène is een gigantische knipoog naar Old Snake uit Metal Gear Solid 4. Na een korte hoestbui blijkt dat Rufus een brok in zijn keel had en verdwijnt de schorre, iconische stem.

In dit eerste segment van Deponia Doomsday zien we hoe Deponia door de gevaarlijke, hagedisachtige Fewlocks is overgenomen en hoe de planeet in een staat van nucleaire winter verkeert. In zijn wanhoop maakt Rufus het besluit om de volledige planeet Deponia op te blazen. Het titelscherm verschijnt en de game kan nu echt beginnen!

Nadat we hebben gezien hoe de planeet Deponia aan gruzelementen is geblazen, schrikt de jonge versie van Rufus wakker en blijkt dat alle gebeurtenissen uit de eerste drie Deponia-games slechts een droom waren. Gelukkig voor Rufus, want het beviel hem maar niks dat hij in zijn droom een snor had. Maar was het wel een droom?

Rufus ontmoet iets later de tijdreiziger McChronicle en begint zich vrij snel af te vragen of de gebeurtenissen misschien echt hebben plaatsgevonden. Rufus is van plan om deze keer alles anders te doen, zodat hij de vernietiging van Deponia (en zijn snor!) kan voorkomen. Het tijdreisavontuur van Rufus en McChronicle kan beginnen!

Dit tijdreisavontuur zit zoals je van Deponia kunt verwachten weer vol met absurde puzzels. Zo zul je vroeg in de game een glas moeten vullen met ijsklontjes en deze laten smelten met een barbecue. Vervolgens moet het gevulde glas water over een hete aardappel heengegooid worden, zodat je deze kunt oppakken en in een snijmachine kunt gooien. Uiteindelijk kan de gehalveerde aardappel gebruikt worden om oorbeschermers te maken.

Je snapt het idee, de puzzels kunnen behoorlijk cryptisch worden. Hoewel deze puzzels enorm creatief bedacht zijn en vaak tot 'aha-momenten' leiden, kan het vrij frustrerend werken als je de oplossing niet kunt vinden. Zo zul je af en toe in wanhoop van scherm naar scherm lopen en proberen om de gekste objecten met elkaar te combineren.

Gelukkig zorgt de gevatte humor in Deponia Doomsday ervoor dat de korte momenten van frustratie snel weer verdwijnen. De uitingen en egocentrische acties van Rufus laten ons namelijk met regelmaat grinniken. Deponia-bedenker en scriptschrijver Poki bewijst dan ook dat hij nog genoeg grappen over had voor dit vierde deel.

Hoewel het verhaal van Deponia Doomsday flinterdun is, weet dit niet enorm te storen. De puzzels en de dialogen zijn namelijk al enorm sterk. Verder is er een hele fijne tussen de absurdistische humor en cartoeneske animaties. Deponia Doomsday doet op dit gebied niet onder aan klassiekers zoals The Curse of Monkey Island.

Het verhaal van Deponia Doomsday is misschien niet heel vernieuwend, maar de humor en de puzzels in de game weten de aandacht van de speler erbij te houden. Het is tevens fijn om te zien dat de puzzels wel echt wat denkwerk van de speler vereisen, hoewel dat ook tot de nodige frustraties kan leiden.

De game kan binnen 15 tot 20 uur uitgespeeld worden, wat een prima lengte is voor een Point 'n Click/Adventure-game, maar het prijskaartje van €29,99 is nog wel enigszins aan de hoge kant. Desalniettemin is Deponia Doomsday een must-play voor de fans van klassiekers zoals The Curse of Monkey Island en Day of the Tentacle!