Deathtrap Review - Home Alone voor gevorderden

Elke kerst is het weer zover, dan komt de klassieker Home Alone op TV, waarin de 8-jarige Kevin met slimme valstrikken het moet opnemen tegen twee inbrekers. In Deathtrap ben jij Kevin en moet je geen inbrekers tegenhouden, maar demonen en monsters. Oh en de vallen zijn, zoals de titel al verraad, een tikkeltje dodelijker.

In essentie is Deathtrap een action RPG gemixt met Tower Defence, een populair genre dat ooit werd geintroduceerd in Warcraft 3. Deathtrap is echter niet van Blizzard, maar van Neocore Games, die eerder de twee Van Helsing-games maakte. Niet geheel toevallig speelt Deathtrap zich af in dezelfde wereld, waar er plotseling een enorme hoeveelheid monsters door portalen worden gestuurd en het aan de speler is om die tegen te houden en zo creatief mogelijk te doden.

review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201502/t/deathtrap.jpg" />

Die speler is geen vast karakter, maar mag je juist eerst kiezen uit drie klassen, die allemaal een andere aanpak kiezen om het leven uit monsters te zuigen. Het zorgt er niet alleen voor dat je je eigen speelstijl kan kiezen, maar ook voor flink wat herspeelbaarheid. Gedurende het spel worden niet alleen de monsters sterker, maar krijg je als speler ook nieuwe vaardigheden, vallen en kun je nieuwe wapens en bepantsering bemachtigen.

Als je eenmaal een karakter hebt gekozen, dan word je voor het eerst geconfronteerd met de grote speelvelden van Deathtrap. Langs de routes waar de monsters zullen lopen, staan lege plekken aangegeven, waar je vallen kunt neerzetten. Welke je precies neerzet is nogal belangrijk, want vallen zullen tegen bepaalde monsters sterker zijn, maar tegen andere weer zwakker. Daarnaast spelen ook de upgrades die je later verkrijgt mee in die keuze.

Wanneer je de eerste paar levels zonder problemen hebt gehaald, wees dan echter niet al te zeker van je zaak. Deathtrap heeft een geniepige moeilijkheidscurve, waarbij de moeilijkheidsgraad ineens enorm hard stijgt en je alles uit de kast moet trekken om als overwinnaar uit de strijd te komen.

Het is daarom extra belangrijk dat jij als speler ook actief meevecht en je speciale vaardigheden op de juiste momenten gebruikt. Je weet nooit wanneer er een extra sterke vijand ineens uit een portaal stapt.

Overigens zien de monsters er behoorlijk strak uit, net zoals de rest van de game. Deathtrap gebruikt dezelfde engine als de Van Helsing-games en dat is terug te zien. De game is lekker grimmig, speciale effecten zien er prachtig uit en alles heeft zijn eigen smoel.

Ben je uiteindelijk toch uitgekeken op de singleplayer, dan kun je er ook voor kiezen om een multiplayer-potje op te starten. Daarbij kun je kiezen uit co-op, dat je kunt spelen met maximaal vier mensen, of tegen elkaar. Wij vonden eerstgenoemde toch wat leuker en zorgt voor nog meer uitdaging in Deathtrap. Je moet goed communiceren met je mede-strijders en zorgen dat je elkaar niet in de weg zit, maar dat maakt een overwinning des te zoeter.

Als je alles bij elkaar neemt, dan is Deathtrap een goed gevuld pakket en dat voor maar twintig euro. De game heeft zijn eigen smoel en de connectie met de Van Helsing-games is extra leuk voor de fans. Daarnaast is de gameplay fris en werkt het als een tierelier, wij hopen alleen dat Neocore in de toekomst wat extra klassen toevoegt. Ben je echter een fan van action RPG’s of Tower Defence-games, dan ben je bij Deathtrap helemaal aan het goede adres.