Axiom Verge review - Meer dan een Metroid-kloon

Het is heel gemakkelijk om Axiom Verge af te schrijven als zoveelste Metroid-kloon, maar daardoor mis je wel één van de meest geslaagde retroplatformers van het moment. Waarom je deze game niet mag missen lees je in deze Axiom Verge review.

De Metroid- en Castlevania-games op de NES en SNES waren zo revolutionair en vernieuwend dat er een heel gamegenre naar vernoemd werd: metroidvania. Sindsdien hebben we al talloze games zien passeren die de basis van deze games gebruiken en er een eigen draai aan geven, maar zelden zijn ze zo succesvol als Axiom Verge.

Axiom Verge is helemaal gemaakt door één man, Tom Happ, een ontwikkelaar die ook voor de fantastische muziek in de game gezorgd heeft. In 2010 begon hij met dit project, dat al snel uitgroeide tot een indietitel waar veel fans van retrogames reikhalzend naar uitkeken.

En dat is niet zo gek, Axiom Verge heeft namelijk alles wat Metroid destijds ook zo goed maakte: een mysterieuze wereld die zich als een doolhof uitvouwt, een gek sciencefiction verhaal en genoeg wapens en upgrades om je uren aan het scherm gekluisterd te houden.

Zo kom je zeker in de eerste uren van Axiom Verge ieder half uur wel een nieuwe upgrade tegen, die verschillen van een witte laboratoriumjas die je hoger laat springen tot een compleet nieuw wapen waarmee je nieuwe delen van de wereld kunt ontgrendelen.

In de ruimtes voor deze upgrades verschuilen zich regelmatig gigantische eindbazen, die het hoogtepunt van Axiom Verge vormen. Deze mechanische monsters vullen regelmatig het scherm en hebben allemaal hun eigen zwakke plek, die je vaak het best kunt bereiken door één van je nieuwe vaardigheden te gebruiken.

Een van de tofste upgrades is een hack-geweer dat je al snel vrijspeelt. De blauwe geluidsgolven die je ermee schiet hacken de wereld om je heen, zodat er soms platformen ontstaan waar eerst niets was, en kun je vijanden hacken waardoor ze andere vaardigheden krijgen.

Dit hacken speelt een centrale rol in Axiom Verge, en daarom ziet de game er soms bewust uit alsof hij geglitched is. Onderdelen van een gebied flikkeren op een gekke manier, en gehackte vijanden knipperen en bewegen op onnatuurlijke wijze. Erg tof, en omdat zoveel dingen reageren op het geweer kun je het niet laten om hem constant te gebruiken als je een nieuw gebied binnenloopt.

De wereld van Axiom Verge bestaat namelijk uit verschillende levels, die er allemaal anders uitzien en ook steeds een eigen nummer hebben. De muziek in deze game is echt fantastisch en fans van klassieke SNES en NES games kunnen er zeker hun hart mee ophalen.

Bovendien is de soundtrack het perfecte voorbeeld van hoe Axiom Verge een stap verder gaat dan de games waar je mee opgroeide. Zo zitten er geluidseffecten in de muziek die nooit op een SNES zouden kunnen draaien en ook zit de game vol grafische effecten die in de jaren 90 onmogelijk waren.

Axiom Verge is dus ongetwijfeld hevig gebaseerd op games van vroeger, maar bouwt er op voort in plaats van genoegen te nemen met een imitatie. Het verhaal van Axiom Verge (wetenschapper belandt in andere dimensie) is wat cliché en vooral totaal niet interessant, maar daar compenseert de verslavende gameplay meer dan genoeg voor.

Ook hadden we graag wat meer afwisseling in de verschillende gebieden gezien. Hoewel sommige levels op een slimme manier een nieuwe uitdaging aan je presenteren (planten die je minder hoog laten springen), is het gros van de gebieden simpelweg hetzelfde level met een ander kleurtje en vijanden.

Axiom Verge is een must voor de mensen die al jaren uitkijken naar een nieuwe Metroid, maar zij hadden waarschijnlijk deze review niet nodig om dat te weten te komen. Spelers die nog nooit met een dergelijke game aan de slag zijn geweest, kunnen echter ook perfect beginnen met Axiom Verge.

Het tempo ligt hoog, zodat je steeds met nieuwe dingen in aanraking komt, en de stroom aan upgrades en nieuwe wapens geeft je constant een reden om te blijven spelen. Al was het maar om te zien hoe de volgende eindbaas eruit ziet.