Days Gone Preview - Tijd om je motorrijbewijs te halen?

Deacon St. John, de ster van Sony’s aankomende PS4 exclusive, gaat het moeilijk krijgen. De gehele wereld, of wat daarvan over is, lijkt tegen hem gekeerd. Maar ja, de Days Gone Preview zou niet al te boeiend zijn als er geen weerstand zou plaats vinden. Wat kan je zoal verwachten van deze motormuis in gevaar?

Drie uur lang hebben wij rond mogen rijden door de wildernis van Days Gone, de aankomende verhaalgedreven survivalgame die op 26 april exclusief voor Playstation 4 uit zal komen. Tijdens dit spannende ritje is er meer duidelijk geworden dan drie jaar aan trailers heeft getoond. De stroom van games waar een dodelijk virus de hoofdrol speelt blijkt gelukkig nog niet aan zijn einde te zijn gekomen.

Het eerste dat aan Days Gone opviel is de grafische pracht die de game ons voorschotelde. Alhoewel er PlayStation 4 Pro’s werd gespeeld met bijbehorende 4k televisies, was het alsnog een verrassing hoe schitterend de Noord-Amerikaanse omgevingen eruit zagen. Dat geldt overigens voor alle biomen die we op de motor doorkruist hebben. Het ene moment rijd bevonden wij ons tussen de dorre vlaktes, terwijl wij enkele kilometers verder al dichte bossen betraden.

In welk van de verschillende klimaatgebieden je ook bent, overal vind je tekenen van de mensheid die er ooit gewoond heeft, en er zelfs nog in minimale mate leeft. Verlaten dorpjes worden afgewisseld met geïmproviseerde kampementen waar men het beste ervan probeert te maken. Deze ophopingen van overlevers dienen als plaats om onder andere verse voorraden aan te schaffen en bounties in te leveren. Hoeveel van deze nederzettingen de game in petto heeft, is nog niet bekend, maar van alles is mogelijk in de redelijk groot ogende map.

Tijdens het touren door deze wereld zal je merken dat niet alleen het tegenkomen van andere wezens een pretje is. Af en toe moesten wij heel even stoppen om te genieten van het wisselende veranderende en de dynamische dag-nachtcyclus die het spel hanteert. Een zonnetje dat net aan boven de bergtop tevoorschijn komt of een heftige regenbui die rustige beekjes in woeste rivieren omtovert zijn slechts een paar voorbeelden van wat je kan verwachten. Toch moet je niet al te veel je aandacht laten verzwakken, want Days Gone is allesbehalve veilig.

Op het gebied van vijanden verschilt Days Gone veel van andere eerder uitgebrachte ‘zombie’ open world titels als Dead Island en Dying Light. Zo zijn het praktisch gezien geen zombies maar Freakers, wandelende restjes mens die door een virus getroffen zijn. Deze komen voor in verschillende verschijningen en werken als één stel hersenen samen om ieder normaal levend wezen te grazen te nemen. Zo verenigen de Freakers zich in kleine clubjes en soms zelfs grote hordes die je zonder binnen de kortste keren overrompelen.

Naast de standaard soort kregen wij ook de shockerende Newts op ons dak. Dit zijn jong adolescenten die het virus hebben opgelopen en in huiveringwekkende monsters zijn veranderd. In de uiteindelijke game kom je nog veel meer variaties aan Freakers op je afgestuurd met elk zijn eigen sterktes en zwaktes.

Toch zijn Freakers niet de enige gevaren die voorbij komen. Zo krijg je in Days Gone ook te maken met agressieve bendes, sektes en de plaatselijke wilde dieren. Vooral deze laatste categorie kan uit het niets tevoorschijn te komen om de motorreis met veel kabaal te verstoren. Een pluspunt is wel dat zij niet altijd op jouw bloed uit zijn, want ook de Freakers zijn vaak genoeg doelwit van moeder natuur.

Naast wat hierboven is, zijn er nog meer punten waardoor Days Gone moeilijk te vergelijken is met eerder genoemde games. Zo probeert het spel een vrij serieuze richting aan te houden. Van wat wij meegekregen hebben, bevat het verhaal een emotionele ondertoon dat met een hoop cutscenes opgebouwd wordt. Over-de-top wapens of bizarre NPC’s zijn er in de speeltijd nog niet aan het licht gekomen.

Een ander differentiërend element is het gebruik van de motor als primair voertuig. De uitgestrekte map is moeilijk alleen met de benenwagen te exploreren, dus de tweewieler komt als geroepen. Als biker zijnde is het apparaat voor protagonist Deacon St. John onmisbaar, maar daar moet ook naar gehandeld worden. Zo moet je telkens opzoek naar benzine en reparatiemiddelen om het voertuig in topconditie te houden.

Een derde aspect dat goed uit de verf leek te komen is de toevoeging wat RPG-elementen. Op het eerste gezicht dachten wij alleen te maken te hebben met het zelf in elkaar knutselen van wat wapens, maar je blijkt later je gehele motor om te kunnen bouwen. Tevens krijg je te maken met drie verschillende skilltrees die je vaardigheden in de categorieën Ranged, Melee en Survival. Aangezien Freakers niet zo snel neervallen, wordt het investeren in manieren om effectiever te vechten een vereiste.

Hoe positief en uniek dit allemaal ook klinkt, jammer genoeg zijn er hier en daar wat zorgen ontstaan die hopelijk uit de wereld geholpen worden. Zo is het voice-over werk binnen de cutscenes niet altijd even sterk uitgevoerd, waren er enkele AI bugs te constateren en bleven wij zitten met de vraag een belangrijke vraag: hoe lang blijft het leuk om de gehele tijd dezelfde activiteiten te ondernemen zoals het uitbranden van Freakers nesten en de constante zoektocht naar brandstof? Hopelijk komt hier enige variatie aan te pas, maar de drie uur speeltijd is niet genoeg geweest om hier een definitief antwoord op te geven.

Op basis van de speelsessie is Days Gone te beschrijven als beeldschoon en intrigerend. Zo zijn er veel toffe ideeën voorbij gekomen die de game genoeg potentie geven om naar uit te kijken. Eerlijk gezegd zijn er wat zaken die enige zorgen opwekken, maar wie weet wat Bend Studio voor verrassingen achter gehouden heeft. Als je van verhalende open world survival games houdt, doe je er goed om Days Gone op de radar te houden.