Gamescom VR games met Wolfenstein Cyberpilot en World of Tanks VR

Tijdens gamescom konden wij aan de slag met een paar VR games: Wolfenstein Cyberpilot en World of Tanks VR. Beide ervaringen hopen gebruik te maken van Virtual Reality om je nóg dichter bij de virtuele werelden te brengen. Is dat gelukt? Je leest het hier!

Gedurende de afgelopen E3 kondigde Bethseda een hele rits aan nieuwe titels aan, waaronder de Wolfenstein spin-off Cyberpilot. Deze game speelt zich 20 jaar af na de gebeurtenissen van Wolfenstein: The New Colossus. Jij bestuurt de Hacker, een nog naamloos lid van het Franse Verzet dat met haar digitale skills in de computersystemen van de Nazi’s weet te komen. Ze gebruikt haar hackvaardigheden om de besturing over te nemen over de dodelijke machines van de Nazi’s.

Meer informatie over het verhaal is niet beschikbaar en wij konden verder ook weinig nieuwe informatie ophalen uit de demo die wij tijdens gamescom konden spelen. Tijdens de missie die wij speelden konden we in de cockpit zitten van een Panzerhund, de vijanden die spelers van de nieuwe Wolfenstein games vast wel herkennen. Het zijn grote stalen honden die in Wolfenstein: The New Order en The New Colossus meer dan genoeg problemen voor BJ Blaszkowitz veroorzaken.

Met de linker trackpad op de controllers van de HTC Vive bestuurden we de beweging van de Panzerhund, terwijl we met de bewegingen van de rechter controller het beest draaide en stuurde. Dit voelde voor het grootste gedeelte goed en niet misselijkmakend; het gevoel van misselijkheid dat je soms krijgt wanneer bewegingen op beeld niet helemaal overkomen met die van je lichaam, ervoeren wij bij deze demo gelukkig niet.

Het meest belangrijke is of de game zelf daadwerkelijk leuk is om te spelen. Dit is waar Wolfenstein Cyberpilot voor ons flink tegenviel. De Panzerhund had maar twee aanvallen: vuurspugen en naar voren rammen.

Dit voelde eigenlijk vrijwel meteen heel erg saai aan. Het vuurspugen zag er visueel gaaf uit en de Nazisoldaten voor je ogen zien verkolen was even spectaculair als je het zelf kan voorstellen. Zelfs het naar voren rammen was niet misselijkmakend in VR. Toch ontbrak het echte gevoel van in een robot zitten ons een beetje.

Misschien kwam dit vanwege de snelheid waarmee de Panzerhund bewoog, of door het gebrek aan een machinegeweer of ander schietend wapen. Het kwam ook door de vijanden, die exclusief bestonden uit normale soldaten en Drones. Zelfs de verschijning van een grote Zitadelle robot was teleurstellend, omdat de demo precies voor dit gevecht stopte.

Misschien is de volledige ervaring van Wolfenstein Cyberpilot de moeite waard, maar wij hebben niet genoeg gezien om ons hiervan te overtuigen. De vijanden waren niet interessant om te vechten, de Panzerhund was ook niet heel erg boeiend en het geheel voelde wat gemakkelijk aan. Laten we hopen dat de game in de toekomst ons meer indruk maakt.

Wolfenstein: Cyberpilot komt in 2019 naar PlayStation VR en HTC Vive.

Misschien was het puur toeval dat de tweede van de VR games die we op gamescom speelden ook te maken had met een gevaarlijke machine, of is het een voorbode van een nieuwe VR trend. Welke van de twee het ook is, World of Tanks VR was ook niet de meest indrukwekkende Virtual Reality ervaring. Wij stapten in een virtuele representatie van een T-44-100 tank met als doel zoveel mogelijk tegenstanders vernietigen. Tegenstanders die in ons geval drie andere menselijke spelers waren in dezelfde ruimte.

De besturing van de tank was simpel. Met de linker trackpad op het HTC Vive controllers konden we onze tank voor- of achteruit laten rijden,terwijl we met de rechter trackpad het gevaarte naar links of rechts konden draaien. De HTC Vive headset op ons hoofd was onze manier om te richten en schieten deden we met de trigger op de rechter controller.

Voor het grootste gedeelte was er niets mis met deze controls. We kregen het idee alsof we echt een tank bestuurden en het was mogelijk om individueel te richten en bewegen. Hierdoor kreeg je soms wel dat je in een andere richting bewoog dan waar je naar keek, waardoor wij een oncomfortabel gevoel kregen. Gelukkig was dit het grootste gedeelte van de tijd niet het geval.

Wij konden in onze tijd met World of Tanks VR een paar rondes spelen. Zoals we eerder schreven was het doel simpelweg om alle tanks die op ons pad kwamen te vernietigen en op deze manier de meeste punten te scoren. Verder is er weinig te zeggen over deze modus. Laat dat nou precies datgene zijn dat het voor ons gevoel saai maakte.

Als je namelijk over het oorspronkelijke indrukwekkende gevoel dat je bij een Virtual Reality game krijg komt, dan realiseer je snel dat er niet heel veel aan de hand is in World of Tanks VR. We reden gewoon de map rond en we schoten op de eerste de beste andere tank die we zagen, meer niet. Met maar één wapen per tank, een grote map en slechtst drie andere spelers werd dit al heel snel saai. Vooral toen we in een ander potje geen enkele andere speler tegenkwamen en alleen maar doelloos aan het rondrijden waren.

Naast wat kleinere elementen in de levels leek de omgeving niet te reageren op onze kanonsschoten, zo zagen we geen kraters in de grond en een kasteel dat middenin de map stond konden we ook niet vernietigen. Ja, het was een leuke afleiding maar dat is ook het enige wat het was. Het probleem met beide VR games die we op gamescom speelden is dat we de indruk krijgen dat ze naast het VR gedeelte oppervlakkig zijn qua gameplay. En dat is heel jammer.

World of Tanks VR is nu beschikbaar bij meer dan 40 verschillende PlayVR locaties.