Valiant Hearts: Coming Home Review - Houd de tissues bij de hand

Waar veel games draaien om bruut geweld, is er één game die spelers meeneemt naar de Eerste Wereldoorlog en het narratief voorop stelt. We hebben het hier over Valiant Hearts: Coming Home.

Bijna 10 jaar na Valiant Hearts: The Great War, een verrassende game uit de stal van Ubisoft, verschijnt Valiant Hearts: Coming Home. Net als het eerste deel neemt ook deze game spelers mee naar de Eerste Wereldoorlog. Daarin staan vijf (als je tenminste een hond meerekent) personages centraal, waarvan een paar opnieuw voorkomen uit het vorige deel en een paar nieuw zijn.

Voor de mensen die dat vorige deel niet gespeeld hebben, volgt eerst kort wat informatie. Bij The Valiant Hearts games staan het verhaal voorop. Hoewel je een oorlogsgame in haden hebt, draait het niet om mensen doodschieten of een zo realistisch mogelijke game neerzetten (of juist het effect van een Blockbuster-film).

Deze games zijn primitief en hebben een cartoon stijl, waardoor je eerder het gevoel hebt een graphic novel in handen te hebben. De gameplay beperkt zich slechts tot wat gepuzzel en af en toe een quick-time-event. Wat dat betreft zou vrijwel iedereen deze games kunnen spelen.

Duidelijker dan het persbericht kunnen we het haast niet vertellen om welke personages het allemaal gaat:

‘Karl, die uit Frankrijk is verbannen en is opgeroepen voor het Duitse leger; zijn schoonvader Emile, die is opgeroepen voor het Franse leger; Freddie, een Amerikaanse vrijwilliger in het Franse Vreemdelingenlegioen; Anna, een Franse gevechtsverpleegster; en Walt, een hospikshond - die spelers ook helpt om gebieden binnen te sluipen die ontoegankelijk zijn voor mensen.’

In februari werd de game al uitgebracht op mobiel voor Netflix-klanten, maar nu is de game dus ook verschenen op PC en consoles. Qua speelduur is het een korte game. Met slechts 3 hoofdstukken ben je er in twee a drie uur wel doorheen en heb je (op Xbox) alle achievements wel gehaald. Dit is dan ook geen game die je speelt voor ellenlang ‘plezier’, maar voor de korte en imponerende ervaring.

Imponerend? Jazeker. Reken er vooral niet op dat je een leuke game in handen hebt. Valiant Hearts: Coming Home laat op een hele verfrissende en toch simpele manier de gruwelheden doordringen van de oorlog. Soldaten zijn gesneuveld en gewond geraakt, die verpleger Anna moet verzorgen, er zijn gevechten gaande en een missie in loopgraven voelt beklemmend.

Daarnaast liggen er in allerlei levels allerlei collectibles verstopt. Zoek deze en druk dan eens op start. Daar wordt uitgebreid uitgelegd wat je allemaal opgepakt hebt. De gruwelheden van de oorlog dringen op deze manier nog meer door. Ook zitten er in het menu allemaal foto’s. Dit zijn weliswaar aangepast naar een cartoonstijl voor de game, maar ze laten niets te wensen over. Valiant Hearts: Coming Home is zo’n game die met slechts een paar kleine dingen een enorm meerwaarde aan spelers kan geven op een informatieve manier.

Je hoeft al die dingen niet te lezen, maar we raden het aan wel te doen. Of wil je je ogen liever sluiten voor oorlog en gruwelheden?

De vraag is uiteraard ook hoe de game speelt, gezien je anders ook rustig wat documentaires zou kunnen kijken over de Eerste Wereldoorlog. Het eerlijke antwoord is prima, al merk je soms dat de game misschien in eerste instantie gemaakt is voor mobiele apparaten. Zo zijn er terugkerende elementen met quick-time events die net niet helemaal goed uit de verf komen. Vaak als je het één of twee keer opnieuw doet, zul je wel slagen, maar soepel is het allerminst. Gelukkig zijn dit slechts momentopnames van de game en ben je het overgrote deel van de game niet hiermee bezig.

Verder bestuurt Valiant Hearts Coming Home redelijk OK; erg vergelijkbaar met het vorige deel. Je kunt je alleen wel afvragen of tien jaar later er niet even iets meer had mogen worden gedaan met de knoppen. Het is soms allemaal net even te eenvoudig en dat je het gevoel hebt van: been there, done that. Maar dat geldt gelukkig niet voor het verhaal en daar draait het natuurlijk om.

Sterker nog, wie kan het drooghouden op het einde? Er zit een prachtig moment in waarbij gestorven mensen (uit deel één) nog eens de revue passeren. Het is op een ontzettend creatieve wijze in deze game gestopt en ook op het einde besef je één ding weer: een oorlog is duidelijk geen fairytale.

Wie alles nog eens wilt ervaren, kan Valiant Hearts: The Collection aanschaffen. In deze bundel zitten zowel de nieuwe game Coming Home, alsook de oude The Great War. Houd de tissues er al wel vast naast, want de game speelt flink in op de emoties van de speler.