Tower of Guns Review - Dodelijke ode aan de cakewalk

Van lopende banden, ronddraaiende tonnen tot bewegende trappen en platformen die in het niets lijken op te lossen. De cakewalk verovert al ruim honderd jaar de harten van miljoenen kermisbezoekers met verraderlijke boobytraps en gemene hindernissen. Voor de makers van Terrible Posture Games vormde de nostalgische attractie de basis voor de klassieke 3D-shooter ‘Tower of Guns’.

Tower of Guns draait om een reusachtige toren gemaakt van wapens en kogels, die het dreigende middelpunt vormt in een vredige stad. Waar de cakewalk uitnodigt met zijn vrolijke kermismuziek en kleurrijke figuren, straalt de Tower of Guns met zijn industriële architectuur dreiging en gevaar uit. Wie de vervloekte toren durft te betreden, zal snel beseffen dat het hier niet om een doodnormale cakewalk gaat. Hier zul je moeten knallen om zonder kleerscheuren het einde van de ‘attractie’ te halen.

Het idee achter Tower of Guns doet denken aan titels als Rogue Legacy en The Binding of Isaac. Iedere keer als je het spel opstart, begin je weer van voor af aan. Het is niet mogelijk het spel tussentijds op te slaan om vervolgens later op datzelfde punt verder te gaan. Sluit je Tower of Guns af, dan kukel je als het ware naar de begane grond van de toren en start je weer helemaal opnieuw. Dit is in het begin even wennen, maar de game is zo ontworpen dat iedere speelsessie weer ietsjes anders is.

Zo zijn de omgevingen bij elke poging weer helemaal anders. Dat wil zeggen dat je iedere keer weer tegen andere obstakels en vijanden aanloopt. Die vijanden versla je met volkomen idiote sciencefictionswapens en dolkomische voorwerpen. Tower of Guns voelt en schiet hetzelfde als een Quake of een Unreal Tournament en daardoor ligt het tempo hoog. Je kunt als je wil in een handomdraai honderden vijanden en schietende objecten uitschakelen zonder ook maar één keer geraakt worden door een kanonskogel of een laserstraal.

Review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201505/t/tower-of-guns-review.jpg" />

Het ontwijken van de vele explosies en de zeeën van kogels is echter makkelijker gezegd dan gedaan. Je moet als speler - naast met de vijanden - ook rekening houden met de boobytraps en hindernissen die her en der door de omgevingen verspreid liggen. Denk daarbij aan bewegende muren die je pletten, ronddraaiende wielen die je richting de afgrond duwen en platformen die je zonder pardon de lucht in lanceren. Zoals bij een cakewalk, alleen dan vaak met dodelijke gevolgen.

Wanneer je in Tower of Guns goed presteert, speel je wapens en vaardigheden vrij die je pas weer bij de volgende speelsessie mee kunt nemen. Je kunt telkens kiezen uit één wapen en uit één vaardigheid die het beste bij jou speelstijl passen. Ben jij iemand die zich naar de uitgang van de verdieping snelt, dan passen de vlugge schoenen misschien wel bij je. Vermorzel je liever iedere vijand tot stof, dan komen de sterkere kogels wellicht van pas. Deze hulpmiddelen zijn essentieel, want in Tower of Guns wordt de weerstand naarmate je de top van de toren nadert heviger.

Velen van jullie zullen er lang over doen om in het bovenste gedeelte van de toren te komen. Misschien iets te lang, en dat ligt niet alleen aan de speler. Tower of Guns komt namelijk erg traag uit de startblokken. Dat komt omdat je het spel begint met slechts een proppenschieter en nul extra vaardigheden. Alleen de ervaren shooterspelers onder ons kunnen daarmee de latere rondes van het spel te bereiken. Voor het gros van de spelers is doodgaan echter een noodzaak. Het duurt zodoende zeker een uur alvorens je met fatsoenlijke spullen de hogere verdiepingen in de toren kunt trotseren.

Maar ook later als je bent uitgerust met de krachtigste wapens en vaardigheden, blijft Tower of Guns op de lange termijn niet interessant genoeg. Daarvoor zijn de verdiepingen en omgevingen in de toren iets te generiek samengesteld. Dat geldt ook voor de eindbazen, die allen op een dezelfde manier zijn uit te schakelen: namelijk door gewoon zo veel mogelijk kogels op ze te lossen. Een klein beetje meer tactiek had Tower of Guns al goed gedaan. Nu slaat de herhaling in de game al behoorlijk snel toe.

Voor de makers des te pijnlijk, omdat zij juist streefden naar een unieke ervaring bij iedere speelsessie. Na een aantal uurtjes wordt echter goed zichtbaar dat Tower of Guns lang niet zo willekeurig en uniek is als de makers pretenderen. Telkens weer die klinische en lelijke omgevingen en telkens weer dezelfde vijanden (het aanbod is inderdaad niet zo heel groot). Op diverse fora klagen bovendien veel spelers over framerate-problemen en haperingen. Op de Xbox One heeft Tower of Guns daar gelukkig geen last van.

Tower of Guns is een ode aan de cakewalk. Rondbanjeren door een wereld vol hindernissen en boobytraps terwijl het monsterlijke gespuis achter je aan zit, laat het bloed sneller door je lichaam stromen. Heel spannend begint het spel misschien niet, maar wanneer je het blijft spelen ontvouwt zich een aardige shooter die met weinig shooters te vergelijken is. Het is jammer dat de makers het aandachtspunt op 'het willekeur’ niet verder hebben doorgedrukt, want na een uur of vijf wordt pijnlijk duidelijk dat de verdiepingen in Tower of Guns wel erg op elkaar lijken.