The Outer Worlds: Peril on Gorgon Review - Detective-tijd!

Een tijdje geleden kwam de eerste uitbreiding voor The Outer Worlds uit. Peril on Gorgon, zoals de uitbreiding heet, voegt een nieuw gebied en verhaal toe. Wij kregen een PS4 code toegestuurd, dus die hebben we lekker zitten spelen. En speciaal voor jullie laten we ook nog eens weten wat we ervan vonden.

Vol enthousiasme startten we The Outer Worlds op. We speelden het basisspel met veel plezier, dus naar Peril on Gorgon keken we wel uit. Maar we liepen meteen tegen een probleem aan. Het was al bijna een jaar geleden dat we voor het laatst het spel gespeeld had, dus wij waren vergeten dat de laatste missie een gigantische railroad is. Spelers landen op een planeet en zodra ze het gebouw in gaan kunnen ze niet meer terug. Eerlijk is eerlijk, Outer Worlds gaf spelers een aantal waarschuwingen. Maar ben jij net als wij, en dacht je op dat moment "Hey, ik heb alle zijmissies gedaan. Ik hoef niet meer terug", waarna je vol zelfvertrouwen niet een save maakte vlak voor je deze missie begon? Dan staat een nare verrassing op jou te wachten.

Je kan het gebied niet uit. Geen probleem, denk je dan nog. Ik maak deze missie even af. De narrator vertelt een verhaal over alle metgezellen en facties die jij wel of niet geholpen hebt. De credits rollen. En dan sta je weer voor een deur, een paar minuten voor de laatste missie afgerond werd. Er is geen ontkomen aan. Je moet opnieuw beginnen.

En daar blijft het ook niet bij. Peril on Gorgon is namelijk niet beschikbaar vanaf het begin. Nee, spelers moeten eerst toegang krijgen tot Byzantium. Wij moesten daarom hals over kop het verhaal voor 70% uitspelen voor we eindelijk konden starten met de DLC. Dat was, zacht gezegd, niet een goede start.

Met de zure nasmaak van een spelervaring die toch wat verbitterd was door dit gedoe begon dan eindelijk Peril of Gorgon. Met een knipoog wordt op een, toegegeven, erg vermakelijke manier een pakketje geleverd aan het schip. Zodra je het opent vind je de lugubere inhoud: een opnameapparaat, met de hand van de eigenaar er nog aan. Zo begint er een Sci-Fi Noir verhaal waarin jij moet uitzoeken wat er gebeurd is op planeet Gorgon. Zoals dat hoort met Noir komt dit met een hard-boiled detective, een complot van jewelste en de dreiging van verraad om alle hoeken. En zelfs na het bittere wat eraan vooraf kwam konden wij ons er wel in vinden.

Als je hield van The Outer Worlds zit de kans er dik in dat je Peril on Gorgon ook wel wat vindt. De DLC heeft dezelfde humor, al komt het soms net even van een andere hoek. Het spel spot flink met kapitalisme en hebzucht. Tegelijkertijd laat het Sci-Fi ook op een wat komischere manier zien. Nieuw is de Noir invalshoek. In dit genre is de hoofdrolspeler een private detective die niemand vertrouwt. Hij start een zaak en ontdekt al gauw dat er een groter complot voor hem ligt. Zo gaat het ook in Peril on Gorgon, maar het zou Obsidian niet zijn zonder flink wat spot.

De speler is namelijk niet de detective. Dat wordt overgelaten aan Lucky. Net als Alex Hawthorne, de voormalige eigenaar van het schip van de speler, was hij een freelancer. Lucky zette alles op alles om een imago op te bouwen als de voorheen beschreven hard-boiled detective. Spelers vinden audio opnames van Lucky. En hij heeft alle, maar dan ook echt alle stereotypes. Maar alle progressie die hij maakt is duidelijk meer geluk dan wijsheid.

En het mysterie is interessant. Spelers delven steeds dieper in het complot. Het verhaal van de hoofdmissie is intrigerend en meeslepend. Maar het is weinig verrassend. Iedereen die een beetje bekend is met de wereld van The Outer Worlds weet al wie de boosdoener is voor de missie begint. En een paar kleine hints zijn genoeg voor spelers om de andere verrassing te voorspellen voor ze het gesprek met de opdrachtgever hebben afgerond.

Obsidian is iets te dichtbij het origineel gebleven. Fans die gewend zijn aan deze stijl van verhaal en humor weten meestal ongeveer wat eraan zit te komen. En Peril on Gorgon gaat niet vaak genoeg net even een andere kant op. Het is dus meer van hetzelfde. Al het goede, maar ook al het slechte. Een beetje verfrissing had wel gemogen. Ook qua uiterlijk is Gorgon weinig anders. De planeet zelf heeft een bepaalde, unieke schoonheid. Mooie kleuren, interessante fauna en zelfs fossielen die het oog weten te trekken. Maar spelers zijn zelden op de planeet. Meestal zitten ze in een gebouw. En die verschillen niets van wat we gewend zijn.

Wat wel een beetje verandert, is de speelstijl. Voorheen was een score van 50 in een vaardigheid goed genoeg om bijna alle deuren te openen, computers te hacken en NPC's om te praten. Als gevolg was er een duidelijk pad dat beter was dan alle andere: stop overal een beetje punten in als je lvlup gaat, want dan kan je uiteindelijk alles. Zeker als je de juiste metgezellen meeneemt op je reis. Maar in Peril on Gorgon is dat niet meer het geval. Veel skill checks hebben een score van 100 of zelfs 150 nodig. Bovendien zijn er nieuwe 'virtuoso' skills toegevoegd. Die geven spelers iets speciaals als ze 150 punten investeren in een vaardigheid. Ten slotte zijn er meer manieren om een flaw te verkrijgen. Die geven spelers een perk point, die ze kunnen gebruiken om een unieke ability te verkrijgen. Maar dan doen bijvoorbeeld bandieten meer schade op ze.

Het is in Peril on Gorgon daarom niet meer goed genoeg om 50 punten in alles te hebben. Spelers moeten nu kiezen voor de vaardigheden die zij leuk vinden. Daar is niets mis mee. Sterker nog, de verandering is goed. Spelers moeten nu inhoudelijke keuzes maken, in plaats van dat ze enkel kiezen voor de volgorde waarin ze opties vrijspelen. Maar het zal wel even wennen zijn voor fans die The Outer World uitgespeeld hebben.

Dit, samen met het eerdergenoemde probleem met de savefiles, zet Peril on Gorgon eigenlijk in een vreemde positie. Aan de ene kant is het gemaakt voor fans die meer The Outer World willen spelen. Aan de andere kant is het juist toegankelijker voor iemand die het spel nog niet eerder heeft gespeeld. Wij hadden daarom veel moeite met het plaatsen van deze uitbreiding.

Peril on Gorgon is een leuke uitbreiding voor een leuke game. Het heeft dezelfde stijl verhaal in een ander jasje gestoken. Vond je het basisspel leuk, dan is deze DLC ook wat voor jou. Maar Peril lijdt wel aan een aantal onfortuinlijke minpunten. Het gaat onhandig om met de progressie van oudere fans, terwijl het wel meer voor hen gemaakt is dan voor nieuwe spelers. Ook is het weinig vernieuwend.