The Kill Room Review - is Samuel L. Jackson al uitgedoofd?

The Kill Room neemt ons mee op een grootse reis in de kunstzinnige onderwereld van Reggie, die naast zijn artistieke werken ook duistere klusjes klaart voor de maffia. Met een vleugje hipheid en een snufje rebelsheid schildert hij niet alleen doeken, maar ook zijn eigen weg in de wereld van criminaliteit en kunst.

De film gaat over de wereld van de kunst en hoe hier allemaal snode plannen worden gemaakt.

De plot van deze film ontvouwt zich als een combinatie van satire en misdaad, waarbij de wereld van kunst wordt blootgesteld als niks meer dan een plek waarin het een hype is om een peperduur schilderij te bezitten in plaats van de kunstwerken te waarderen.

Reggie's talenten als kunstenaar komen op onverwachte momenten aan het licht, vooral wanneer hij zijn dagelijkse en bloederige taken voor de maffia verwerkt in chaotische schilderijen. Het publiek valt als een blok voor zijn kunst. Hier ontstaat de brug tussen criminaliteit en kunst, waarbij Gordon en de maffia de galerie van Patrice gebruiken als de perfecte dekkingsmantel om bloederige zonden weg te poetsen.

Regisseur Nicol Paone springt met behendigheid door deze werelden heen, waardoor The Kill Room een kleurrijk en origineel geheel wordt.

De film gaat over Reggie en zijn mentor Gordon; ze worden briljant vertolkt door Samuel L. Jackson, die duidelijk geniet van zijn rol als de strateeg achter de grootse plannen. Het brein achter het meesterplan in de film is niemand minder dan Patrice, de altijd gestreste galeriehoudster die Uma Thurman goed neerzet. Ze injecteert de film met haar eigen dosis uitmuntigheid, pillen slikkend en snuivend aan poeder terwijl ze de kunstwereld leidt.

De extreem spannende ontwikkelingen in het verhaal kunnen het publiek best interesseren, vooral wanneer Reggie bijvoorbeeld probeert om de misdaadwereld te ontvluchten.

The Kill Room drijft op de kracht van zijn karakters. Uma Thurman geeft een goede vertolking van de chaotische galeriehoudster, terwijl Samuel L. Jackson zijn charisma inzet om Gordon te laten schitteren. Joe Manganiello als Reggie biedt een in zichzelf gekeerde maar toch een goede performance, hoewel het personage wel ietwat meer diepgang had kunnen gebruiken.

Het hoogtepunt van de film ligt wel in de duistere humor die veel goedmaakt. De behoorlijk directe aanpak van de film, gecombineerd met de overdreven en soms ronduit walgelijke hipheid van de wereld der kunst, zorgt voor vermakelijke momenten. De schilderijen van Reggie dienen als een artistieke uitlaatklep en als hetgeen waarachter de bloederige plannen van de maffia verschuilen. Een slimme zet van de makers achter de film, want dit biedt een uiterst interessante plot en voegt diepte toe aan het verhaal.

Helaas is het wel zo dat naarmate The Kill Room naar het einde beweegt, de film behoorlijk heel wat vaart verlist. De climax mist de krachtige impact die de rest van de film juist wel heeft. Het slot voelt erg zwak aan, wat behoorlijk afdoet aan de opgebouwde spanning. Dit is jammer, want de rest van de film beloofde een beter en grootser einde.

Desondanks is The Kill Room een vrij vermakelijke rit door de onvoorspelbare wereld van kunst en misdaad. Met meerdere genres, uitstekende acteerprestaties van de cast en een eigenzinnige stijl van het team achter de film slaagt The Kill Room erin om fans vast te houden met als grote kanttekening het teleurstellende en gehaaste einde.